ESMAA FETHÎ

Qahîre – Gelek peyvên tirsnak pir caran gava ku em behsa şer dikin, di nav dîmenên kuştin, tirsandina bêgunehan, qîrîna zarokan, bermahiyên belavbûyî û ramanên din de ku dil berî hiş diêşînin, bi hevokan vebêjin. Wan vedibêjin da ku rastiya ku Xezayê nêzî 19 mehan li pey hev di bin giraniya şerekî ku mafê jiyanê nas nake de têdikoşe û li ber xwe dide, bînin ziman.

Dema ku mijar tê ser jinan, em bi wêneyek aloztir re rûbirû dimînin, bi berpirsiyariyên aloz, di nav de dabînkirina pêdiviyên bingehîn ên jiyanê û nûjenî di dîtina alternatîfan de ji bo jiyaneke sade di bin dorpêçekê de ku ti binesaziya bingehîn a pêwîst ji bo alîkariya jiyan û geşbûna gelê Xezayê nehiştiye.

Lêkolînera aborî Recaa Muslêm, li Qahîreyê asê maye û tevahî malbata wê li Xezayê ne. Ew êşa veqetîn û tirsê dikşîne û ji destpêkê ve dizane çi bi serê xizmên wê ve tê. Reca Muslêm hêvî dike ku ev kabûs bi dawî bibe û jiyan vegere Xezayê.

Rastiyeke tirsnak û hêviyên şemitok

Recaa Muslêm diyar kir ku rewşa li Xezayê pir dijwar e û aso teng e û wiha got: "Her kêliyê agahdariyên nakok hene, rewş xirabtir dibe, ji ber ku du meh in li Xezayê birçîbûn heye û kes guh nade qîrîna niştecihên wê, ku êdî xwarina wan têrê nake ku xwe xwedî bikin.  Malbata min li Xezayê ne ew bi pêlên koçberiyê ji herêmek ber bi herêmek din de rûbirû ne. Ez her roj bi hêviya ku di demek nêz de pêşveçûnek çêbibe û aştî û aramî careke din vegere dijîm."

Rastiya jinan li Xezayê di nava şer de

Recaa Muslêm dest nîşan kir ku jinan di bin siya şer de roleke ji berê dijwartir girtine ser xwe û got: "Ew niha li xwarin û avê digerin û sibehê derdikevin da ku hewl bidin pêdiviyên malbatên xwe peyda bikin. Ew li dabînkirina xwarinê digerin da ku ji bo zarok û xizmên xwe têra xwe xwarin hebe. Niha li Xezayê gaz nîn e û jin neçar in ku ji bo çêkirina xwarinê û serşuştinê li êzingan bigerin. Her wiha ew neçar in ku cilên xwe bi destan bişon û materyalên paqijiyê jî tune ne, ji ber vê yekê divê ew alternatîfan bibînin."

Ji ezmûna wê ya şexsî "Dîmenên Tirsê"

Recaa Muslêm derbarê rewşa xwe de wiha axivî: "Ez di nav tirseke berdewam de dijîm. Ez nikarim jiyaneke normal bijîm ji ber ku tiştek di hundirê min de şikestî ye. Ez li bendê mam ku bi diya xwe re biaxivim û her tim jê re bibêjim ku em ê di demek nêz de hev bibînin. Bi hêvî me ku carek din dayîka xwe bibînim û di hembêza wê ya germ de carek din razêm."

Filistînî di doza xwe de bi îsrar in

Recaa Muslêm eşkare kir ku li Xezayê sebir û aramî di rojevê de ye û tekez kir ku ti alternatîfek ji bo vê yekê tune ye û hewldanên ji bo koçberkirinê nayên qebûlkirin. Recaa Muslêm wiha axivî: "Ev xak aydî gelê wê ye û ew ê dev jê bernedin. Redkirina qebûlkirina gelê Xezayê ji aliyê welatan ve gavek baş e, ji ber ku ew xizmeta doza Filistîniyan dike. Gelê Xezayê jî jiyana ser axa bi îsrar in û wê derfetê nedin planên koçberiyê. Her çend 24 saetan di bin bombebaranê de bin jî, xwestekek ji bo koçberkirinê tuneye. Kesekî bi dilxwazî ji Xezayê derneket û yên li hundir jî ji me re dibêjin ku mirina li ser axa xwe serkeftina herî mezin e."