منبج؛ امید زنان برای بازگشت(ی پ ژ) جهت آزادی و ثبات

در پی افزایش تجاوز، قتل و آوارگی در منبج پس از اشغال این منطقه به دست ترکیه و مزدورانش، خواستار بازگشت نیروهای سوریه دموکراتیک و یگان‌های مدافع زنان شدند.

سیلوا ابراهیم

حسکه - نگرانی زنان و مهاجرت از منبج، درخواست‌ها برای بازگشت نیروهای سوریه دموکراتیک و یگان‌های مدافع زنان به این کانتون اشغال شده در شمال و شرق سوریه را افزایش داده است. مزدوران ترکیه این شهر را به لبه پرتگاه کشانده‌اند.

کانتون اشغال شده منبج در پی هرج و مرج امنیتی، شاهد مهاجرت خانواده‌ها و جوانان است. زنان با افزایش ربایش و تجاوز، رنج مضاعفی می‌کشند. از یگان‌های مدافع زنان می‌خواهند آنها را از اشغالگران ترکیه و مزدورانشان نجات دهند. همچنین از نیروهای سوریه دموکراتیک خواستار بازپس‌گیری کانتون هستند. آنها از روزهای امنیت و ثبات تحت اداره خودمدیریتی و شورای نظامی منبج (زیرمجموعه نیروهای سوریه دموکراتیک) قدردانی می‌کنند.

 

مراحلی که کانتون تجربه کرد

سوسن مشعل (نام مستعار) از ساکنان اصلی منبج می‌گوید: «با آغاز بحران سوریه، گروه‌های مسلح متعددی با شعارهای دینی و انقلابی وارد منبج شدند، اما همه در نقض حقوق بشر از یکدیگر پیشی می‌گرفتند. ابتدا ارتش آزاد آمد و اموال مردم را غارت کرد، سپس داعش سیاهی و وحشت را با ربودن مردان، ترساندن زنان، قتل و شکنجه بر شهر تحمیل کرد. این سازمان تروریستی از ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶ بر منبج حکم راند تا اینکه نیروهای سوریه دموکراتیک و یگان‌های مدافع زنان شهر را آزاد کردند.»

او این دوره را نقطه عطفی در زندگی خلق منبج، به‌ویژه زنان می‌داند: «نیروهای سوریه دموکراتیک، شورای نظامی منبج و یگان‌های مدافع زنان، کرامت را به مردم شهر را بازگرداندند، به‌ویژه زنانی که در دوره داعش بیشترین رنج را کشیدند. در آن دوره، زنان از تحصیل محروم و مجبور به پوشیدن لباس سیاه بودند. زندان، سر بریدن در میادین، آوارگی اجباری و قتل‌عام به نام دین انجام می‌شد. آزادسازی منبج برای ما زندگی دوباره بود.»

او افزود: «نیروهای سوریه دموکراتیک از قبل برنامه سازمان‌یافته‌ای برای اداره منطقه داشتند. پس از آزادسازی، بلافاصله به سازماندهی مردم و تشکیل نهادهای خدماتی، آموزشی، بهداشتی، اجتماعی و امنیتی با حفاظت کامل پرداختند.»

این نهادها زیر نظر اداره خودمدیریتی دموکراتیک منبج شکل گرفتند. اداره خودمدیریتی مسئولیت امور خدماتی، اجتماعی، آموزشی و فرهنگی را بر عهده گرفت، در حالی که شورای نظامی منبج و نیروهای امنیت داخلی، مسئول حفاظت از شهر شدند.

او گفت: «فرصت‌های شغلی برای همه، به‌ویژه زنان که همیشه از کار محروم بودند، فراهم شد. زنان تحت اداره خودمدیریتی، اعتماد به نفس یافتند و در همه زمینه‌ها پیشگام شدند. منبج شاهد رشد اقتصادی، فرهنگی و آموزشی بود. هماهنگی بین نهادهای نظامی و مدنی چنان بود که با هر شکایت، حق به حقدار می‌رسید و مجرمان محاکمه می‌شدند.»

درباره مزدوران ترکیه، سوسن مشعل گفت: «مزدورانی که خود را ارتش آزاد می‌نامند نه تنها هیچ سنخیتی با آزادی ندارند بلکه عامل خفقان و فساد هستند. ۲۵ روز است که بی‌ثباتی بی‌سابقه‌ای بر شهر حاکم شده. سرقت، غارت خانه‌ها، ربودن جوانان برای باج‌گیری، و جرایم بی‌شمار بدون هیچ مرجع پاسخگویی ادامه دارد.»

او درباره وضعیت زنان گفت: «از خروج از خانه می‌ترسیم. هفته پیش، مزدوری از گروه عمشات به دختری هفت‌ساله تجاوز کرد. خانواده‌ها نگرانند زیرا مزدوران آماده‌اند به هر خانه‌ای حمله کنند و هر دختری را که مورد توجهشان باشد، با تهدید اسلحه بربایند.»

او افزود: «همواره زنان قربانی جنگ‌ها هستند، اما چنین جنگی علیه زنان و کودکان در برابر چشم جهانیان بی‌سابقه است. برق و آب قطع شده و مزدوران با سرقت آرد، نان را هم کمیاب کرده‌اند. مردم بدون نظارت به ساخت و ساز غیرمجاز روی آورده‌اند.»

 

درخواست برای بازپس‌گیری شهر

سوسن مشعل از نیروهای سوریه دموکراتیک و یگان‌های مدافع زنان خواست کانتون را از مزدوران ترکیه پس بگیرند. او گفت: «می‌خواهیم به امنیت و ثبات پیشین بازگردیم. در بحران سوریه تنها با حضور آنها، آزادی را تجربه کردیم. با ادامه این وضعیت، همه مردم شهر از ظلم اشغالگران آواره خواهند شد.»