سد تشرین؛ تجلی وحدت هنر و مقاومت

سمیه محمد، ریاست مشترک فرهنگ شمال و شرق سوریه می‌گوید: هنرمندان با ساخت کلیپ سد متعلق به ماست «Bendava me ye»، از مقاومت تاریخی سد تشرین حمایت می‌کنند.

پلین نوپلدا

قامشلو - خلق‌های شمال و شرق سوریه، ۱۳ سال است که برای حفظ هویت و فرهنگ خود در برابر تهدیدات داخلی و خارجی مقاومت می‌کنند. حمله‌های اخیر دولت اشغالگر ترکیه و مزدورانش به منبج در ۸ دسامبر و سد تشرین در ۸ ژانویه، موجی از مقاومت تاریخی را در منطقه برانگیخته است. در این میان، هنرمندان شمال و شرق سوریه نیز با خلق آثار هنری و ترانه‌هایشان، بخشی از این مقاومت شده‌اند و پاسخی درخور به اشغالگران می‌دهند.

در این راستا، هنرمندان کلیپی با عنوان Bendava me ye (سد متعلق به ماست) تولید کردند. سمیه محمد، ریاست مشترک فرهنگ شمال و شرق سوریه، در گفت‌وگو با خبرگزاری ما درباره ساخت این کلیپ و جریان مقاومت در سد تشرین سخن گفت.

سمیه محمد در رابطه با ساخت این کلیپ برای سد تشرین گفت: «من به عنوان یک زن هنرمند و فعال فرهنگی، هر قدر هم احساساتم را در قالب ترانه بیان کنم، در برابر ایثار این خلق ناچیز است. هنرمند با هر شیوه‌ای که پیام و ترانه‌اش را به خلق برساند، به آنها روحیه می‌بخشد. همان‌طور که رهبری می‌گوید، هنرمندان پیشگامان جامعه هستند. سد تشرین نماد مقاومت است و اگرچه شاید یک ترانه نتواند همه ابعاد آن را نشان دهد، ولی ما برای به تصویر کشیدن این حماسه، از هیچ کوششی دریغ نخواهیم کرد.»

وی افزود: «با اعلام فراخوان بسیج عمومی برای حمایت از سد، ما نیز به عنوان جامعه فرهنگی از دیرک تا فرات در این حرکت مشارکت کردیم. این وظیفه همه ماست. گرچه به عنوان هنرمند، مشارکت خود را ناچیز می‌دانیم، اما حضور در کنار خلق ضروری است. پیش‌تر تنها در کلام از حمایت خلق می‌گفتیم، اما امروز کلام و عمل در هم آمیخته و صرف گفتار کافی نیست.»

 

«از کودک هفت ساله تا پیرمرد هفتاد ساله در محافظت از سد مشارکت داشتند»

سمیه محمد با اشاره به مقاومت مردمی در سد تشرین گفت: «حضور در آنجا نشان می‌دهد که نیروها و خلق به یک وحدت کامل رسیده‌اند. نقش ما هنرمندان در این شرایط، همراهی و پاسخگویی به این مقاومت است. در هنرکده شهید ولات، ترانه‌ای فولکلوریک را با تغییر در کلمات بازآفرینی کردیم. هدف ما خلق اثری برای همراهی با خلق بود، گرچه شاید نتواند تمام عظمت این انقلاب را بازتاب دهد.»

وی افزود: «واقعیت سد تشرین فراتر از آن چیزی است که بتوان با کلمات توصیف کرد. آنجا شاهد شور و اراده ملتی بودیم که از کودک هفت ساله تا سالخورده هفتاد ساله، یکصدا می‌گفتند سد متعلق به ماست و آن را رها نخواهیم کرد. مردم با عشقی عمیق از این سد محافظت می‌کردند.»

 

«هنر باید در خدمت خلق باشد»

سمیه محمد درباره ساخت کلیپ در محل سد گفت: «ساخت این کلیپ با وجود سختی‌های فراوان، به دلیل عشق و همراهی مردم ممکن شد. هنگام تصویربرداری، همراهی و هم‌خوانی حاضرین، شور و انگیزه ما را دوچندان می‌کرد. اثر را 'سد متعلق به ماست' نامیدیم تا سهمی در این مقاومت داشته باشیم.»

وی با تأکید بر نقش زنان افزود: «به عنوان یک زن هنرمند، این تجربه برایم بسیار ویژه بود. برای این خاک هر چه کنیم کم است. این انقلاب، انقلاب زن است و ما در سد تشرین شاهد پیشگامی زنان بودیم. این ترانه برای من متفاوت بود زیرا خودم را در شادی خلق سهیم می‌دیدم.»

سمیه محمد در پایان تأکید کرد: «هنرمند باید هنرمند خلق و انقلاب باشد. هنر بدون خلق معنایی ندارد. ما با ترانه‌هایمان صدای درد، حق و شادی خلق خواهیم بود و از آنها حمایت خواهیم کرد.»

 

فراخوانی برای جامعه هنری

سمیه محمد در پایان سخنانش با صدور فراخوانی گفت: «ما هنرمندان چه در داخل و چه در خارج از روژاوا نباید نسبت به این مقاومت سکوت کنیم. امروز حمایت از خلق یک ضرورت است. هنرمندان زن، نویسندگان و روشنفکران باید صدای خود را متحد کنند. سرنوشت روژاوا به سد تشرین گره خورده و امروز، روز سرنوشت‌سازی است.»

وی با گرامیداشت یاد باوه تیار و دیگر هنرمندان شهید افزود: «این مقاومت مقدس است. ما یاد باوه تیار که جانش را فدای خلق کرد و دیگر هنرمندان زخمی شده را گرامی می‌داریم. راه مبارزه آنها را ادامه خواهیم داد.»