روشيل جونيور

 

سویداء- نمایشگاه هنری که از ۹ تا ۱۱ دسامبر برگزار شد، به مسائل و پرسش‌های جاری جامعه توجه ویژه‌ای داشت. شرکت‌کنندگان تأکید کردند که این نمایشگاه تنها یک مستندسازی تصویری نبوده، بلکه به فضایی تعاملی تبدیل شد که زندگی و امید را بازگرداند و نشان داد هنر جوانان در سویداء، با وجود چالش‌ها، قادر به ارائه دیدگاه‌های نوآورانه و خلاقانه است.

در شهر سویداء در جنوب سوریه، نسلی از هنرمندان و هنرمندان جوان با پروژه‌ای معاصر به خلق آثار تصویری، نقاشی و تجربه‌های دیجیتال پرداخته‌اند تا لحظه‌ای حساس از زندگی شهر و پرسش‌های عمیق آن را ثبت کنند. این پروژه که در قالب نمایشگاه «نور» به نمایش درآمد، فراتر از مستندسازی تصویری بود و به فضایی گفت‌وگومحور بین هنرمند و مخاطب تبدیل شد؛ جایی که حافظه با واقعیت پیوند خورد و امید در میان شرایط سخت زنده شد.

از طریق تنوع سبک‌ها و رسانه‌ها، از عکس و ویدئو تا انیمیشن و تجربه‌های تعاملی، هنر توانست پرسش‌های اساسی جامعه را در لحظه حاضر بازسازی کند و نشان دهد که خلاقیت قادر است تاریکی را با نور مواجه کند و هنر همواره پنجره‌ای روشن به سوی آینده باقی می‌ماند، حتی وقتی چالش‌ها شدت می‌گیرند.

 

مواجهه با تاریکی با نور

در سخت‌ترین دوران کشور، حنان الحلبی سالن «نوفا گالری» را به فضایی برای هنر و امید تبدیل کرد و با همکاری اتحادیه هنرمندان تجسمی، نمایشگاه «نور» را برگزار کرد. او معتقد است هنر می‌تواند در برابر ناامیدی مقاومت کند و روح جامعه را زنده نگه دارد.

 

حنان الحلبی نمایشگاه را تجربه‌ای متفاوت و موفق توصیف کرد که جوانان خلاق و آثار هنری متمایز را کنار هم جمع کرد و تأکید کرد که حمایت، فرصت و امکانات واقعی برای هنرمندان جوان ضروری است تا بدون نیاز به مهاجرت، بتوانند استعدادهای خود را شکوفا کنند.

 

 

زنان؛ از تاریکی تا نور

هاله ابوغازی در این نمایشگاه با چهار اثر هنری متنوع شرکت کرد و زن را محور اصلی آثار خود قرار داد. آثار او مسیر زن از تاریکی به نور، از درد به امید و از شکست به بازسازی را به تصویر کشید. او می‌گوید این تجربه، بازگشتی شخصی به هنر پس از دوره‌ای دشوار بود و توانست صدای هنری‌اش را بازگرداند و امید و عشق را به عنوان شروعی تازه احیا کند. نمایشگاه فضایی روشن ایجاد کرد که به او و دیگر هنرمندان حس زندگی دوباره بخشید و نشان داد هنر می‌تواند پنجره‌ای به سوی آینده باشد.

 

روی بومِ خاطره‌ها

بلقیس الجرمانی در مجموعه هنری خود با عنوان «روی بوم خاطره‌ها» تلاش کرد احساسات و تجربیات مردم در شرایط سخت اخیر را برجسته کند. او با ترکیب نقاشی و تصویرسازی، دنیایی بصری خلق کرده که مخاطب را به تعامل عمیق‌تر با اثر دعوت می‌کند. در آثارش از نمادهای بصری متعددی استفاده شده است: کلید به نشانه بازگشت، امید به معنای آغاز، کلاغ شاهد رویدادهای شهر و سنگینی خاطره، خانه‌ها نماد دلتنگی و پیوند با مکان، و نخ‌های پشمی نشانه خون، خاطره و درد که هم‌زمان به کلید متصل‌اند و درها را به سوی امنیت می‌گشایند.

 

 

شخصیتی مرکب، بازتاب جمع و فرد

رنا ابو سعیده، دانشجوی رشته هنرهای زیبا، از جمله افرادی بود که ایده نمایشگاه را مطرح کردند؛ ایده‌ای که از سه نفر آغاز شد و به رویدادی هنری گسترده تبدیل شد. او چهار تابلو از شخصیتی خلق کرد که خود طراحی کرده بود، شخصیتی مرکب از تأثیر افراد زندگی‌اش و بازتاب احساسات آن‌ها. او می‌گوید هدفش این بود که مخاطب بتواند خود و احساساتش را در اثر ببیند و تجربه کند.

رنا ابراز داشت آثارش با استقبال گسترده‌ای مواجه شد، به ویژه که او هنوز در ابتدای مسیر هنری خود است. این تجربه اولین مواجهه مستقیم او با مخاطب وسیع بود و نشان داد که هنر جوانان در سویداء توانایی ارائه دیدگاه‌های نوآورانه و خلاقانه را دارد.

 

 

هنر؛ پنجره‌ای به سوی آینده

حواء شقیر، شرکت‌کننده در نمایشگاه، بر اهمیت این تجربه در شرایط کنونی تأکید کرد و گفت که سویداء به هنر نیاز مبرم دارد، زیرا می‌تواند امید را بازگردانده و پنجره‌ای به سوی آینده‌ای بهتر بگشاید. او افزود: «هنر در سویداء چیز تازه‌ای نیست؛ این شهر همواره غنی از خلاقیت و استعداد هنری بوده، اما شرایط اخیر نیاز به آن را بیشتر کرده است.»

شقیر معتقد است این تجربه‌های هنری جدید به ارتقای سطح هنرمندان جوان کمک کرده و ایده‌ها و الهام بیشتری به آن‌ها می‌دهد و ادامه چنین نمایشگاه‌هایی می‌تواند حرکت هنری و فرهنگی شهر را تقویت کند.