دنیا نظری

سنە – روز شنبە ٢۶ اسفندماە، اکران فیلم کوتاه و داستانی ژان(درد) با حضور بازیگران و عوامل فیلم در سالن شماره یک سینما بهمن سنه در ساعت ١٩ و با حضور مردم انجام شد.

فیلم ژان با کارگردانی مشترک لیلا باغ‌پیرا و برهان احمدی و با نویسندگی لیلا باغ‌پیرا حول محور معضلات زنان و با بیان مشکلاتی که شاید کمتر به آن پرداخته شده (تجاوز به زنان معلول) توانست نظر بیننده را به خود جلب کند و کاری کند که تماشاگر به خوبی با آن ارتباط برقرار کند.

تجاوز به دختری نوجوان و کم توان و خانواده‌ای که به دنبال سقط بچه هستند و مشکلاتی که در این راه با آن روبرو می‌شوند می‌تواند یکی از واقعیت‌های جامعه باشد که بە ندرت به آن پرداخته شده است، اما فیلم ژان توانست در مدت زمانی کوتاه تماشاگر را با این واقعیت‌های تلخ و دردناک روبرو کند و آن را یادآور شود، ژان می‌تواند داستان زندگی هزاران سارا باشد، مورد تجاوزقرار گرفتن، اجبار به سقط جنین و طرد شدن و حتی قتل به دست خانواده اگرچه آشناست اما ژان لحظه به لحظه آن را مانند پتکی بر سر ما می‌کوبد و ناچارمان می‌کند قبول کنیم چنین معضلی واقعیت دارد و این تنها داستان یک فیلم نیست.

اکران فیلم با استقبال خوبی از طرف مردم و هنرمندان شهر سنه روبرو بود، تا آنجا که  موجب جابجایی جمعیت به سالن‌ بزرگتر سینما بهمن گردید.

لیلا باغ‌پیرا نویسنده و کارگردان دوم فیلم ژان به ما گفت: «این فیلم کوردی است و اگر بخواهم خلاصه بگویم در مورد خانواده‌ای است که یک دختر معلول ذهنی دارند که مورد تجاوز قرار گرفته و داستان در یک روز اتفاق می‌افتد و شامل مسائلی است که برای دختر و خانواده پیش می‌آید.»

وی می‌گوید: «بازیگران فیلم شامل مائده فضلی در نقش سارا(دختر معلول ذهنی)، شیما ملایی در نقش مادر و ماهر حسن بازیگر نقش پدر که بازیگر کمدی هستند و این اولین کار جدی و درام اوست، می‌باشد.»

لیلا باغ‌پیرا بیان داشت: «همیشه یکی از دغدغه‌های اصلی من چه در نوشتن داستان کوتاه و چه در فیلمنامه، مسئله زنان است و مشکلاتی که زنان با آن درگیر هستند، این فیلم در جشنواره‌های مختلفی شرکت داده شده و در جشنواره تسالونیکی یونان موفق بە کسب جایزە شد، ژان بیشتر در جشنواره‌های بین‌المللی شرکت داشته و به تازگی پخش فیلم را شروع کرده‌ایم و منتظر نتیجه جشنواره‌ها هستیم.»

 

 

فیلم ژان همانطور که از اسمش پیداست درد را بیان می‌کند و سر از زخمی باز می‌کند که گویی آن را پوشانده‌ایم تا وخامت آن را نبینیم و نخواهیم با آن روبرو شویم، تجاوز به زنان کم توان و معلول جسمی و ذهنی بارها و بارها شنیده شده و سقط آن برای افراد معلول با درد و رنج بیشتر و شاید با مرگ همراه است، بیان چنین وقایعی در فیلم ژان شاید بتواند کمک بزرگی در قبول حقایق و چگونگی برخورد با آن باشد و جامعه نیازمند فیلم‌های بیشتری با چنین موضوعیتی است.