أسما فتحی

قاهره- زنان برای نحوه نگرش جامعه به آنها هزینه پرداخت می‌کنند و در محیط کار خود از تبعیض و خشونت مبتنی بر جنسیت که در نتیجه کنترل مردان بر بازار کار و عدم شناخت نقش زنان و مشارکت تأثیرگذار آنها در اقتصاد ملی است، رنج می‌برند.

زنان از بحران‌ها و چالش‌های بسیاری در بازار کار به‌ویژه بازار کار غیررسمی رنج می‌برند، اما اتحادیه‌ها در حمایت از آنها و تغییر واقعیت نقش دارند. این همان چیزی است که راشا جبالی رئیس سندیکای مالیات بر املاک در اسکندریه و دبیر کل فدراسیون اتحادیه‌های کارگری مصر، علاوه بر راه حل‌های ارائه شده توسط اتحادیه برای بهبود فضای کار  زنان تأکید دارد، بنابراین نتایج آن راه‌ها و ابزارهایی است که به زنان کمک می‌کند احساس امنیت و استقلال داشتە باشند.

 

اتحادیه چه خدماتی را به زنان ارائه می‌دهد، به خصوص که واقعیت اتحادیه‌ها با توجه به محیط کار دشوار است؟

در فدراسیون اتحادیه‌های کارگری مصر، ما بر روی ایده دستمزد برابر و قرار دادن زنان در موقعیتی مشابه با مردان بدون هیچ تبعیضی کار می‌کنیم. ما در اتحادیه برای توانمندسازی زنان تلاش می‌کنیم، زیرا آنها نمی‌توانند به پست‌های رهبری برسند برای ملاحظاتی که اصلاً ربطی به شایستگی ندارد، اما بیشترین بخش آن هنجار اداری در مورد ناتوانی زنان در انجام وظایف مردانه است و بیشتر این ایده‌ها آزمایش نشده‌اند.

من شخصاً زمانی که تصمیم گرفتم در خیابان به عنوان افسر مالیات کار کنم از این رنج بردم و با مخالفت کامل مواجه شدم، اما من مصمم به انجام این کار بودم و توانستم شایستگی خود را ثابت کنم، که بعداً بسیاری از زنان را تشویق به انجام همین کار کرد.

در اتحادیه، ما توجه زیادی به آگاهی داریم، به ویژه زمانی که برای امضا و تصویب کنوانسیون ۱۹۰c که برای ایجاد یک محیط کار ایمن برای زنان کار می‌کند و آنها را برای غلبه بر موانع و دفاع از خود با ابزارها و رویه‌های مشخصی که کمک می‌کند حقوق خود را به دست آورند، کار می‌کنیم.

 

زنان شاغل در خیابان با چه مشکلاتی روبرو هستند؟

مهمترین مشکلات در متقاعد کردن خود زنان به این موضوع است که توانایی کار در خیابان با مردم را دارند بسیاری از آنها بر این باورند که به عنوان مثال، صرفاً کار کردن به عنوان یک افسر مالیاتی نامناسب است.

من برای تغییر آن تصورات تلاش کردم، به خصوص در مورد ایده ماهیت کار و مفروضات آن صحبت کردم، همچنین عوامل تعیین کننده برخورد با همکاران، موفقیت من در این موضوع و احترامی که حتی از سوی خود مراجعین به من داده شد، مورد قدردانی همگان قرار گرفت و بسیاری را به شکستن حالت ترسی که آنها را از کار باز می‌داشت، تشویق کرد.

کسانی که به من حمله می‌کردند با گذشت زمان تأیید کردند که این کار به منزله زنان و اعتبار آنها لطمه نمی‌زند و نحوه برخورد آنها با دیگران همان چیزی است که احترام آنها را به همه تحمیل می‌کند و آنها را در برابر خطرات احتمالی تقویت می‌کند.

 

مهمترین موانعی که زنان را از فعالیت در زمینه مالیات باز می‌دارد چیست؟

یکی از مهم‌ترین موانع پیش روی زنان شاغل در مالیات املاک، به‌ویژه زنانی که در خیابان کار می‌کنند، مسئله زمان است، زیرا مشخص نشده است، چیزی که بسیاری از خانواده‌ها آن را نمی‌پذیرند و چالشی واقعی برای زنان است.

کار اداری محدود به یک زمان است و معمولاً زنان را به سمت خود جذب می‌کند، به خصوص که مدت حضور در آن بسیار کوتاهتر از سایرین است و از خطراتی که ممکن است زنان در کارهای غیر اداری و مستقیماً در برخورد با مردم خیابان در معرض آن قرار گیرند،  دور است.

آثار منفی کار خیابانی در انقلاب آشکار شد، زیرا متجاوزانی در خیابان‌ها پرسه می‌زدند که علاوه بر عدم رضایت مردم از مالیات، خطر بزرگی را برای کسانی که کارشان در این زمینه بود، به همراه داشت.

 

مهمترین مشکلات قانونگذاری که زنان در کار از آن رنج می‌برند چیست؟

ما سال‌ها است که روی این قانون و مشکلات آن به ویژه در بخش مربوط به زنان کار می‌کنیم، امیدواریم در دوره آتی مورد توجه قرار گیرد، زیرا تلاش‌های چندین ساله در اصلاح آن و برآوردن نیازها به اوج خود می‌رسد.

در قانون خدمات کشوری مواردی وجود دارد که مرخصی زایمان را  چهار ماه پس از محدود شدن به ٣ ماه تعیین کرده است، امیدواریم قانون کار نیز شامل این موارد شود.

مهدکودک‌‌ها نیز مانع بزرگی برای زنان به ویژه مادران به شمار می‌روند، به خصوص که آنها در مرحله اول پس از پایان مرخصی زایمان هستند و برای آنها سخت است که فرزندان خود را برای ساعات طولانی از خود دور کنند. این مراکز برای مراقبت از کودکان هستند و تعداد بیشتری مورد نیاز است، و امیدواریم در اصلاحیه بعدی این موارد در نظر گرفتە شود.

 

با بحران‌های متعددی که زنان از آن رنج می‌برند، چه چیزی برای کمک به آنها برای ایجاد یک فضای امن نیاز دارید؟

بسیاری از حقوق زنان نیز به دلیل زن بودن و محرومیت از مناصب رهبری سلب شده است، موضوع اجازه دادن به اظهار نظر، طرح ایده برای توسعه کار و مشارکت دادن،  به یک نیاز اصلی زنان و نیاز ضروری برای برابری آنها تبدیل شده است.

زنانی هستند که مستقیماً مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند، مانند کارگران بخش کشاورزی که برای یافتن فرصت‌های شغلی باید جوان باشند و زنان متأهل یا زنان حامله استخدام نمی‌شوند. قوانین بسیاری از مشاغل به دلیل نبود کار قراردادی در برخی بخش‌های خصوصی و کارهای خصوصی حمایت قانونی نمی‌کند و به طور کلی زنان را مجبور می‌کند با چالش‌هایی مواجه شوند که مهم‌ترین آنها کار اجباری حتی در شرایط بد بهداشتی، برای تأمین نیازهای خود است.

 

به عنوان رهبر اتحادیه چە راه‌حل‌هایی برای بحران‌های زنان ارائە می‌دهید و چگونه با برخی از آنها برخورد می‌کنید؟

مهمترین چیز این است که جامعه به اهمیت نقش زنان در کار واقف باشد و از نظر موقعیت و جایگاه کمتر از مردان یا آنچه که می‌توانند انجام دهند و به انجام برسانند، نیستند و بنابراین از همان حقوق کامل بدون انحراف برخوردار باشند.

مهمتر از همه، نقش مراقبتی، تربیت فرزند و الزامات خانواده است و مسئولیت مشترک بین همسران و نه محدود به یکی از آنهاست، زیرا این امر علاوه بر کار، بار سنگینی را بر دوش زنان می‌گذارد.

ما همچنین به مردانی نیاز داریم که از زنان و کار آنها حمایت کنند تا خودشان را ثابت کنند و به آن احترام بگذارند و قدردان تلاش زنان در خارج از خانه باشند و موانعی را پیش روی آنها قرار ندهند، مثلاً آنها را زیر بار مسئولیت‌های مضاعف در خانه و بیرون از آن تنها نگذارند.