اگر ذوب شدن یخ‌ها دائما دغدغە شما نبودە از این پس باید باشد
یک تراژدی نگران‌کنندە، اما کمتر چشم‌نواز در طرف مقابل کرەی زمین اتفاق می‌افتد: قطب شمال، جایی کە افزایش دما باعث کاهش یخچال‌های باستانی، نازک شدن یخ‌های دریا و گرم شدن و آب شدن یخ‌های دائمی سیارە می‌شود.
قسمت اول
UN NEWS
مترجم: خبرگزاری زن
مرکز خبر- سایت سازمان ملل گزارشی در مورد اکولوژی و تاثیرات جهانی ذوب شدن یخ‌های قطبی را منتشر کردە است، این گزارش با عنوان "اگر ذوب شدن یخ‌ها دائما دغدغەی شما نبودە از این پس باید باشد"، توسط خبرگزاری زنان ترجمە و در دو بخش منتشر خواهد شد.
سیمون کوفە، وزیر دادگستری تووالو، در جریان COP26، در نوامبر گذشتە با سخنرانی در حالی کە تا زانو در آب دریا ایستادە بود، خبرساز شد.
وی با تاکید بر خطر وجود تغییرات آب و هوایی کە باعث افزایش سطح آب دریاها برای کشورهای جزیرەای کم ارتفاع جهان می‌شود گفت: ما در حال غرق شدن هستیم.
ویدیوی از تووالو در فضای مجازی منتشر شد، این تصویر همانند تصاویری کە در سال‌های اخیر از جزایر دیگر اقیانوس آرام، کیربیاتی و فیجی آمدە بودند و کل شهرها را نشان می‌داد کە بە داخل خاک منتقل می‌شوند و روستاها بە آرامی تسلیم دریای اطرافشان می‌شوند، تاثیرگذار بود.
منجمد دائمی زیر سطح زمین است که به طور مداوم برای حداقل دو سال متوالی و در بیشتر موارد برای صدها یا هزاران سال منجمد بوده و در بیش از یک چهارم نیمکرەی شمالی، شامل بسیاری از مناطقی که پوشیده از برف نیستند، گسترش یافته است.
این زمین یخ زده در زیر بخش‌های وسیعی از آلاسکا، کانادا و سیبری وجود دارد، جایی که مردم، عمدتاً جوامع بومی، صدها سال در آنجا زندگی، کار و شکار کرده‌اند.
اریل لوگت، فعال ١٩ سالەی بومی اینوئیت از منطقەی قطب شمال کانادا، به UN News می گوید: در آینده من و جوانان مثل من، جامعەی ما را به طور کامل تغییر می‌دهند.
اگرچە تصاویر دلخراشی از خرس‌های قطبی کە دچار سوء تغذیە هستند، در حال تلاش برای مقابلە با تغییرات چشم‌انداز از قطب شمال ممکن است اکنون در مغز ما جاسازی شدە باشد، اما فکر اینکە سکونت‌گاەهای انسانی باید جابەجا شوند و یا جوامع بومی باید در شیوەی زندگی سنتی خود تجدید نظر کنند چیزی نیست کە در مورد آن زیاد شنیدە باشیم.
وقتی برای اولین بار در مورد آب و هوا یاد گرفتم، کلاس ٩ بودم و متوجه نشده بودم که تغییرات آب و هوایی به این سرعت در جامعەی من و درست جلوی چشمان من اتفاق می‌افتد.
در واقع، سال‌هاست که زادگاه او، توکتویاکتوک، عواقب ذوب کرایوسفر ما را متحمل شده است.
او توضیح می‌دهد: «اینجا در توک، تمام زمین ما روی یخ‌های دائمی قرار دارد، ذوب شدن به طور کامل ساختار زمین ما را تغییر می‌دهد و با آن حیات وحش ما نیز تحت تأثیر قرار می‌گیرد.»
ذوب این زمین یخ زده زیر سطح که حدود ٩ میلیون مایل مربع از شمال سیاره ما را پوشش می‌دهد به سختی برای ما قابل مشاهده است، اما اثرات آن قابل مشاهده نیست.
جاده‌ها، خانه‌ها، خطوط لوله، حتی تأسیسات نظامی و سایر زیرساخت‌ها در حال فروریختن یا شروع به ناپایدار شدن هستند. بسیاری از روستاهای شمالی مانند Tuktoyaktuk بر روی منجمد دائمی ساخته شدەاند که وقتی یخ زده سخت‌تر از بتن است.
اما همانطور که سیاره به سرعت گرم می‌شود - قطب شمال حداقل دو برابر سریع‌تر از سایر مناطق - زمین ذوب شده فرسایش می‌یابد و می‌تواند باعث رانش زمین شود.
اریل برجسته می‌کند، "علاوه بر این، کاهش و تغییر یخ دریا، روستاهای ساحلی را در برابر موج‌های طوفان آسیب‌پذیرتر می‌کند… هر زمستان هنوز متوجه می‌شوم که ساحل حدود یک اینچ از زمین را از دست می‌دهد."
برخی از همسایه‌های او که درست در تندرا بالای ساحل زندگی می‌کردند، قبلاً مجبور شده‌اند به مناطق داخل خاک مهاجرت کنند.
او گفت: "زمین اساساً در زیر خانه‌های آنها فرو رفته بود."
پیامدهای سلامت انسان و دسترسی به آب
سوزان ام. ناتالی دانشمند مرکز تحقیقات آب و هوای Woodwell است، او بیش از ١٣ سال است که در حال مطالعه بر روی ذوب شدن منجمد دائمی در قطب شمال بوده است.
"من می‌توانم تغییرات را ببینم، این ویرانگر است. حتی نمی‌دانم می‌توانم میزان تأثیرگذاری این موضوع بر مردم را بگویم یا نه."
او توصیف می‌کند،"آنها به معنای واقعی کلمه مجبورند خانه‌های خود را (از زمین در حال فروپاشی) سرپا نگه دارند و بلند کنند. این کاری است که در گذشته شاید سالی یک بار انجام می‌دادند، و حالا پنج بار در سال این کار را انجام می‌دهند زیرا خانه‌هایشان کج می‌شود."
دکتر ناتالی توضیح می‌دهد که ذوب دائمی منجمد همچنین باعث فروپاشی واحدهای ذخیره‌سازی سوخت می‌شود، و او خاطرنشان می‌کند که محل‌های دفن زباله که زمانی در مناطق خشک بودند، اکنون زباله‌ها و مواد سمی مانند جیوه را به تالاب‌ها و رودخانه‌ها نشت می‌کنند.
او افزود، "رودخانه‌ها جایی هستند که مردم آب و ماهی‌هایشان را تامین می‌کنند، بنابراین تأثیراتی بر سلامت انسان‌ها دارند، آب شدن آن همچنین باعث فرسایش برخی از سواحل رودخانه‌ها می‌شود و دسترسی به آب تمیز را سخت‌تر می‌کند."
مشکل دیگر این است که بسیاری از جوامع در زمستان با استفاده از رودخانه‌ها و دریاچه‌های یخ‌زده که دیگر به اندازه کافی "یخ زده" نیستند، در سراسر زمین حرکت می‌کنند.
"این نه تنها یک خطر برای سلامتی است، بلکه بر دسترسی مردم به غذا نیز تاثیر می‌گذارد. چیزهای بسیاری در جریان است... این یک مشکل چند وجهی است که هم بر سیستم‌های طبیعی و هم سیستم‌های اجتماعی تأثیر می‌گذارد ...این چیزی است که اکنون برای افرادی که در قطب شمال زندگی می‌کنند یک واقعیت است و برای مدت طولانی واقعیت داشته است.
انسان و حیات وحش
اریل لوگت با تاکیدات این دانشمند غریبه نیست، مردم او صدها سال است که در سرزمین خود بوده‌اند و می‌دانند کجا شکار کنند و چگونه سفر کنند، اما اکنون مجبور شده‌اند خود را وفق دهند.
"اجداد به دیگر نسل‌ها آموختند که در سفر به کجا باید برویم، مسیرهای مانند یخ و خشکی کە برای عبور از آن امن است. با تغییر آب و هوا، زمین خطرناک شده است، زیرا شکارچیان ما دیگر مطمئن نیستند که امن‌ترین مسیر برای طی کردن کدام است."
جوامع بومی اینوئیت تنها کسانی نیستند که باید یاد بگیرند که چگونه سازگار شوند.
به گفته‌ی دکتر مارتین سامرکورن، هماهنگ‌کننده نویسنده اصلی فصل مناطق قطبی گزارش ویژه IPCC درباره‌ی اقیانوس‌ها و کرایوسفرو رئیس بخش حفاظت از برنامه قطب شمال در WWF، زیستگاه حیوانات و شرایط زندگی نیز در حال تغییر هستند.
" قطب شمال در طول این قرن، دو تا سه برابر بیشتر از میانگین جهانی گرم خواهد شد. بنابراین، هنگامی که ما در مورد ١.۵ درجه سانتیگراد در سطح جهان صحبت می کنیم، در مورد ٣-۵ درجه در قطب شمال صحبت می کنیم."
این به معنای موج‌های گرمای مکرر در طول زمستان و تابستان است، و برخی از آنچه که او «اثرات غیرمستقیم» می‌نامد در حال حاضر رخ داده است.
دکتر سامرکورن می‌افزاید، "امواج گرما منجر به آتش‌سوزی‌های جنگلی و شیوع حشرات در خشکی می‌شود و این امر با هم باعث تضعیف اکوسیستم‌ها می‌شود و اساساً می‌سوزند."
این کارشناس می‌گوید که با این حال، احتمال انقراض فوری گونه‌های قطب شمال در بسیاری از نقاط وجود ندارد، زیرا آنها می‌توانند برای فرار از گرم شدن هوا به سمت شمال حرکت کنند.
"ما شاهد تلاش‌های ناامیدانه حیات وحش هستیم. به عنوان مثال، کاریبو در حال فرار از گرمای تابستان. همچنین روی دریا، ما شاهد تسلط کامل اکوسیستم‌های دریایی قبلاً قطب شمال توسط جوامع ماهیان شمالی هستیم. تأثیراتی وجود دارد که هر زمان که در آنجا هستید می‌توانید ببینید."
دکتر سامرکورن اضافه می‌کند که با این حال، مهاجرت گونه‌ها به سمت شمال، یا به عبارت بیولوژیکی "تغییر دامنه" محدودیت‌های سختی در مکان هایی مانند سیبری دارد، جایی که جزایر بسیار کمی در شمال خط ساحلی وجود دارد.
چرا مراقبت؟ تاثیرات جهانی
اما چرا تمام جهان باید به آنچه در آرتیک اتفاق می‌افتد اهمیت دهند؟ دکتر ناتالی توضیح می‌دهد که آنچه در آنجا اتفاق می‌افتد بر آینده‌ی کل سیاره تأثیر می‌گذارد.
او بە اخبار سازمان ملل می‌گوید، "کربن بسیار زیادی در منجمد دائمی ذخیره شده است و اکنون منجمد شده است. مواد گیاهی و حیوانی منجمد شده در منجمد دائمی - به نام کربن آلی - تجزیه نمی‌شوند و نمی‌پوسند. اما با ذوب شدن یخ‌های دائمی، میکروب‌ها شروع به تجزیه مواد می‌کنند و گازهای گلخانه‌ای مانند دی اکسید کربن و متان را در جو آزاد می‌کنند."
دکتر ناتالی تاکید می‌کند، "منجمد دائمی حاوی خاک آلی است که برای هزاران سال در حال ساخت است. این یک استخر کربن فسیلی است که برای هزاران سال بخشی از سیستم زمین ما نبوده است."
دکتر سامرکورن اضافه می‌کند که حتی در سطوح پایین گرمایش جهانی، ذوب شدن منجمد دائمی می‌تواند نشان‌دهنده‌ی انتشار گازهای گلخانه‌ای یک کشور متوسط باشد.
او توضیح می‌دهد" آنها می‌توانند خیلی بیشتر رشد کنند... این چیزی است که ما می‌دانیم، چیزی هم که ما نمی‌دانیم این است که چه مقدار از آن در محل جبران می‌شود. بنابراین چقدر گیاهان جدید در خاک‌های همیشه منجمد رشد خواهند کرد؟ دوباره آن کربن را می‌گیریم؟ اما این انتشارات از راه خواهند رسید."
او زمین‌های تورب در اسکاتلند را مثال می‌زند، میزبان آخرین کنفرانس آب و هوا سازمان ملل متحد COP26 و کشوری که تلاش می‌کند تا قبل از سال ٢٠٣٠ انتشارات خود را بیش از ۵٠ درصد کاهش دهد.
تورب زمین‌ها اکوسیستم‌های تالابی زمینی هستند که در آنها شرایط غرقابی از تجزیه‌ی کامل مواد گیاهی (و آزاد شدن کربن) جلوگیری می‌کند.
"آنها در حال مبارزه‌ی بزرگ هستند و هنوز راه‌حلی برای انتشار گازهای گلخانه‌ای میراث از تورب‌های زهکشی شده‌ای که برای کشاورزی و جنگلداری در دسترس قرار گرفته‌اند، ندارند. هنگامی که آنها را تخلیه می‌کنید، اساساً برای خاک‌های همیشه منجمد هنگامی که در بسیاری از مکان‌ها شروع به آب شدن عمیق‌تر می‌کنند، اتفاقی می‌افتد: شما فقط متعهد به قرن‌ها انتشار گازهای گلخانه‌ای هستید و هیچ کاری نمی‌توانید در مورد آن انجام دهید."