ستی رُز

 

عضو شورای هماهنگی جنبش آزادی زنان ایزدی (تاژه)، ریحام حجو جزئیات رویدادهایی که زنان ایزدی در قتل­‌عام سال ۲۰۱۴ را بازگو نمود. در بخش اول مصاحبه در مورد قتل‌عام، فعالیت‌های سازماندهی زنان و تاسیس سیستم دفاعی اشاره شد. در بخش دوم این گفت‌وگو در مورد تاسیس نخستین مجلس، جنبش زنان و پیشرفت‌هایی که در زمینه‌ی آموزش و دیپلماسی صورت گرفته، صحبت خواهیم نمود.

 

نخستین مجلس زنان در کوەهای شنگال

ریحام حجو در مورد نخستین مجلس زنان می­گوید: تاسیس نخستین مجلس زنان ایزدی، منشاء هیجان و شور بسیاری در میان آنان شد. روند فعالیت­های مجلس، موجب پیشرفت زنان در مورد دفاع از خود شد زیرا مصادف با  محاصره‌ی شنگال توسط داعش بود. در این مرحله تنها کریدور انسانی به روی مردم شنگال گشوده بود و در برخی از مواقع به دلیل حملات داعش، بار دیگر بسته می‌شد. تاسیس مجلس در ابتدا با ۱۵ عضو انجام گرفت؛ در شرایطی که زنان ایزدی در وضعیت دشواری بودند. بسیاری از آنان توسط داعشیان اسیر گرفته شده و تعداد دیگر، همسر، فرزند، پدر و مادر و خانه و کاشانه خود را از دست داده بودند. در چنین اوضاعی اعضای مجلس در ابتدا به وضعیت خانوادەها رسیدگی و به درد و رنج آنان گوش می‌کردند و در برخی از مواقع با برگزاری جلسه و سمینار سعی در تسلای آلام آنان داشتند و از هر لحاظ به آنان کمک می‌کردند. تا آن زمان هیچ سازمان و نیروی عراقی و اقلیم کوردستان به فریاد آنان نرسیده بودند. دقیقا در این مرحله نیروهای مدافع خلق، اتحادیە زنان آزاد – ستار (یژاستار)، یگان‌های مقاومت شنگال و یگان‌های زنان شنگال و اعضای آن با یک هماهنگی کامل، به مشکلات و مسائل زنان و مردم ایزدی رسیدگی می‌کردند.

تاسیس مجلس زنان در چنین شرایط بغرنجی آسان نبود به ویژه به دلیل رویکرد جنسیتی مردان که مایل نبودند زنان در مدیریت و مجالس فعالیت کنند. نظام خودمدیریتی مجلس بر اساس سیستم ریاست مشترک بنا نهاده شده بود. مردان حاضر به پذیرش حضور برابر زنان در سیستم مدیریتی نبودند. زیرا تا آن زمان مردان به تنهایی حق تصمیم‌گیری داشتند و حق زنان در پست‌های تصمیم‌گیری برایشان ناخوشایند بود. این رویکرد در تمامی نهادها وجود داشت لذا زنان در برابر این ذهنیت علی­رغم سختی‌های فراوان مبارزه کردند. ما زنان ایزدی، با مبارزه پیشرفت کرده و تا به امروز نیز برای این جامعه پیشاهنگی می‌کنیم. این پیشرفت‌ها نتیجه‌ی تاسیس نخستین مجلس است.

 

اعلام جنبش آزادی زنان ایزدی (تاژه)

با تشدید حملات وحشیانه‌ی داعش به شنگال، مبارزه برای آزادی وجب به وجب خاک آن نیز بیشتر شد و عزم زنان برای گسترش فعالیت‌ها راسخ­تر گشت و روش‌های متفاوتی برای خودسازماندهی یافتند. کارهای بسیاری برای انجام وجود داشت و مسائلی فراوانی وجود داشت که زنان بایستی چاره­یابی می­کردند. نیروی مجلس به تنهایی توانایی حل این مسائل را نداشت و زنان نخستین کنگره­ را برگزار کردند و جنبش آزادی زنان ایزدی تاسیس شد. در عرصەهای دیپلماسی، آموزش، فرهنگ و هنر، اقتصاد، دفاع و حوزه­های دیگر بازنگری جدیدی گشت. در هر روستا مجلس زیرمجموعه‌ی جنبش تاسیس شدند. تاژه در تابستان۲۰۱۹ دومین کنگره‌ی خود را برگزار کرد که همزمان با آزادی شنگال و شکست داعش بود و هزاران شنگالی به خانەهای خود بازگشتند. با گسترده شدن عرصەهای فعالیت، نیازهای زنان نیز افزایش یافت.  

 

زنان ایزدی بیش از آب و نان به آموزش نیاز دارند

زنان ایزدی در طول تاریخ خود همواره از هر حقی محروم مانده­اند. حق زندگی و پیشرفت در چارچوب سنت­‌های اجتماعی محبوس شده و تا پیش از فرمان(نسل‌کشی) ۷۴ وضعیت اینگونه بوده است. بایستی این وضعیت که همانند تقدیر بر زنان تحمیل شده، تغییر می‌یافت. وظیفه‌ی جنبش آزادی زنان ایزدی این بود که جوهره­ی واقعی زنان را به آنان می‌شناساند و در این راه به آنان یاری دهند. لذا نخستین نیاز زنان ایزدی، آموزش بود. در کنار آموزش زنان، آموزش کودکان نیز ازاهمیت ویژەای برخوردار بود. پس از شکست داعش، نخستین دوره‌ی آموزشی زنان، شیوه‌ی بکارگیری سلاح بود. هر ساله دورەهای آموزشی برگزار می‌گردد. در سال ۲۰۱۶ آکادمی شهید بنفش آگال بر اساس ارتقای فعالیت‌های فکری زنان افتتاح گردید. این آکادمی تا به امروز ۶۴ دورەی خود را برگزار کرده است. علاوه براین با افزایش فعالیت­‌های آموزشی و فکری، در عرصه‌ی دیپلماسی نیز پیشرفت‌هایی صورت گرفت.

زنان هرگز تا پیش از این توان و نیروی بازگویی مسائل و دردهایی که زیسته بودند را نداشتند. تاسیس جنبش آزادی زنان ایزدی فرصت‌های بسیاری برای زنان فراهم آورد تا بتوانند خود بازگوی تجربەهای خود باشند و صدایشان را به گوش جهانیان برسانند. علاوه براین زنان ایزدی خواهان اتحاد با زنان عراقی هستند. زیرا می‌دانند بار سنگینی بر دوش آنان قرار دارد و به تنهایی رسیدن به اهداف مورد نظر دشوار است.

 

فعالیت‌های اقتصادی زنان ایزدی

در هر جامعەای زنان همواره از بُعد اقتصادی در تنگنا قرار دارند. همواره به پدر، برادر، همسر و ... وابسته هستند. پس از پایان دوره‌ی محاصره شنگال زنان برای استقلال اقتصادی تلاش و مبارزه نمودند. هم اکنون نیز پروژەهای اقتصادی بسیاری در شنگال در راستای کمک به زنان جهت حل مسائل اقتصادی در حال اجراست. بدین منظور کمون‌های اقتصادی، آتلیه و سایر فعالیت‌های دیگر انجام خواهد گرفت.