هدیل عمر

ادلب- بسیاری از زنان باردار در ادلب، شمال سوریه، به دلیل ناتوانی مالی همسرانشان در مراجعه به بیمارستان های خصوصی با قیمت‌های بالا، مجبورند برای زایمان به بیمارستان‌های دولتی مراجعه کنند. آنها در نهایت مورد خشونت و آزار فراوان پرسنل پزشکی قرار می‌گیرند.

سناء برهومی (٢٨ ساله)، سعی می‌کند آنچه را که هنگام به دنیا آوردن اولین فرزندش در بیمارستان «زایشگاه» در شهر قاح در شمال ادلب مشاهده و تجربه کرده است را فراموش کند. او می‌گوید: من از ترس جلب توجه در خیابان، با قورت دادن (پنهان کردن) درد زایمان در حال رفتن به بیمارستان بودم. از آن لحظات می‌ترسیدم اما احساس دیدن فرزند بعدی‌ام مرا وادار کرد تا بر همه آن ترس‌ها غلبه کنم.

وی افزود که به محض رسیدن به بیمارستان، علیرغم وضعیت وخیم و دردهای مداوم، ماماها و پرستاران بسیار سرد برخورد کردند. بعد از معاینه حتی به بهانه ازدحام بیش از حد و پایین نیامدن جنین به داخل لگن از او خواستند بیمارستان را ترک کند و بعداً برگردد. از آنجایی که او درد شدیدی داشت، علیرغم اصرار کارکنان برای رفتن، از رفتن امتناع کرد و وقتی وارد ورودی شد، از افتادن (به دنیا آمدن) نوزادش در آنجا غافلگیر شد.

این وضعیت شرم آور برای سناء برهومی بود که بیمارستان را در حالی که نوزاد تازه متولد شده اش را حمل می‌کرد، ترک کرد. اما برای کادر پزشکی سهل انگاری که حتی از او یا همسرش به خاطر اتفاقی که برای او افتاد عذرخواهی نکردند، به آن اندازه خجالت آور نبود.

نزهه جاسم (٢۵ ساله)، هنگامی که توسط کارکنان زایشگاه در شهر دیر حسن در شمال ادلب مورد ضرب و شتم قرار گرفت، شوکه شد. او درباره آن حادثه می‌گوید: دردهای زایمان را در اتاقی پر از پتوهای آغشته به خون در حالی تجربە می‌کردم که در آن بیش از هفت زن بودند. وقتی از ماماها خواستم برای حفظ حریم خصوصی، اجازه دهند هر کدام از ما در اتاقی به تنهایی زایمان کنیم، به شدت مورد سرزنش قرار گرفتم و آنها مرا دشمن خود دانستند.

صدای نزهه جاسم می‌لرزد و آنچه را که در آن لحظات احساس کردە را روایت می‌کند: انگار در یک مسلخ انسان بودم و علیرغم شرایط سخت و طاقت فرسا، مورد توهین و خشونت جسمی و کلامی قرار می‌گرفتم.

او دلیل همه آنچە را که در معرض آن قرار گرفت چیزی جز فقر نمی‌داند که او را مجبور می‌کرد در معرض تمام آن توهین‌ها قرار بگیرد. این باعث شد او تصمیم بگیرد که باردار نشود؛ مگر زمانی که بتواند پول کافی برای زایمان مناسب را در بیمارستان‌های خصوصی جمع آوری کند، جایی که با زن باردار تا زمانی که چیزی برای محافظت از او در برابر ناراحتی‌ها و دردهای روانی مضاعف وجود دارد، با احترام رفتار می‌شود.

هزینه زایمان طبیعی در بیمارستان‌های خصوصی ادلب تقریباً ١۵٠ دلار آمریکا است در حالی که هزینه سزارین ٢٠٠ دلار است. قیمت داروها، هزینه‌های بیمارستان و بستری شدن در صورت نیاز نوزاد و آزمایشات نیز متفاوت است.   

وعد درویش، مشاور روانشناسی و اجتماعی در این مورد گفت: زنان باردار ماه‌های طولانی را بە سختی می‌گذرانند، خسته می‌شوند و منتظر می‌مانند تا بالاخره پس از ساعات دردناک و سخت زایمان، فرزندشان را ببینند. با این حال، خشونتی که در داخل برخی از زایشگاه‌های دولتی رخ می‌دهد، نه تنها شادی آنها را نسبت به دیدن نوزاد جدیدشان از بین می‌برد، بلکه تأثیرات این خشونت همچنان زندگی آنها را تحت تاثیر قرار دادە و در هر بارداری آینده آنها را آزار می‌دهد.

او خاطرنشان کرد که نمی‌تواند تصور کند در سخت‌ترین لحظات زندگی یک زن خشونت به او وارد شود. آنچه این اقدامات و تداوم پرسنل پزشکی نامناسب را افزایش می‌دهد، عدم ارائە شکایات و گزارش از این تخلفات توسط زنان آزار دیده است، زیرا آنها خجالت می‌کشند در مورد خشونتی که در معرض آن بوده‌اند صحبت کنند و هیچ قانونی در دادگاه‌های ادلب وجود ندارد که از حقوق زنان حمایت کند.

او از زنان آزاردیده خواست که در برابر این اقدامات سکوت نکنند، بلکه باید شکایت خود را به سازمان‌های جامعه مدنی حامی ارائه دهند، که باید به طور جدی و شفاف برای بهبود خدمات پزشکی و باروری در این بیمارستان‌ها با در نظر گرفتن آنچه این زنان در معرض آن قرار دارند، فعالیت کنند.