سورگل شیخو

 

حسكه – در پی حملەی دولت ترکیه به شمال و شرق سوریه در ۹ اکتبر ۲۰۱۹، بسیاری از روستاهای منطقه‌ی تل‌تمر به اشغال درآمدند و برخی همچنان مورد حمله قرار می‌گیرند.

ساکنان این روستاها هر کجا که باشند با حملات مداوم روبه‌رو هستند. روستای ام‌کیف یکی از روستاهایی است که ساکنانش در برابر حملات مداوم و اشغالگرانەی دولت ترکیە مقاومت کردە و خانواده­های ساکن آن، از جمله مردان و زنان، کودکان، افراد معلول و حتی زنان باردار، به طرز چشمگیری با حملات مبارزه می‌کنند‌.

فاطمه حسین، یکی از ساکنان این روستا، زیر فشار حملات چند روز اخیر مجبور شد روستای خود را ترک کرده و به روستای تل نصری در یک کیلومتری جنوب تل‌تمر نقل مکان کند.

 

«یگان‌های مدافع خلق، روستای ما را از حمله‌ی اشغالگران آزاد کردند»

وی در رابطه با حملات ۲۰۱۴ گفت: «قبل از حملات دولت اشغالگر ترکیه با آرامش زندگی می­کردیم و بە کار کشاورزی و دامداری می­‌پرداختیم اما  سال ۲۰۱۴ زندگی­مان تغییر کرد و تمام روستاها با این حملات از بین رفت.»

اگرچه روستاییان غیرنظامی در برابر اشغالگری مبارزه کردند، اما تیراندازی‌‌های مداوم آنها را مجبور به ترک روستا کرد و مهاجمان به حملات خود ادامه دادند و غارت را آغاز کردند. در همان حال فاطمه حسین و فرزندانش روستا را ترک کردند تا اینکه یگان‌های مدافع خلق روستا را آزاد کرده و آنها توانستند به زندگی خود بازگشته و کار کشاورزی خود را آغاز کنند.

 

«هر روز منطقه‌ی ما بمباران می­شود»

فاطمه در مورد زندگی­اش می­گوید که قبلا گاو و گوسفند داشتند، اما بسیاری از آنها بر اثر بمباران از بین رفتند، زیرا نمی‌دانستند آنها را کجا پنهان کنند که در امان بمانند، و مابقی را مجبور شدند در مزارعشان بفروشند.

وی گفت: «هرکجا باشیم حملات دولت ترکیه در سطوح متفاوت برای زندگیمان خطرآفرین است. حتی در خانه­هایمان طوری زندگی می‌کنیم که دیگر واقعا نمی­دانیم برای رسیدن به یک زندگی مسالمت­آمیز باید کجا برویم.»

 

«۱۲ نفر در یک اتاق زندگی می­کنیم»

او می­گوید آنها چیزی جز زندگی آرام در خانه‌هایشان نمی‌‌خواهند: «ما فقط حقوق اولیه‌مان را می‌خواهیم، آواره شدن هیچوقت چیزی را حل نکرده و زندگی را برای ما دشوار کرده است. شرایط زندگی ما به قدری سخت شده که ۱۲ نفر با زنان و کودکان و اعضای خانواده‌شان در یک اتاق زندگی می­کنیم.»

 

«می‌خواهیم دولت اشغالگر ترکیه را مورد بازخواست قرار دهیم»

فاطمه در رابطه با حملات دولت ترکیه توضیح داد که بسیاری از کودکان و جوانان از نقص عضو رنج می­برند و شرایط زندگی آنها بسیار سخت است، بنابراین به عنوان یک زن خواستار بازخواست از دولت اشغالگر ترکیه است.

او در پایان می‌گوید: «دولت اشغالگر ترکیه در یک ثانیه تمام زندگی ما را نابود کرد، من و همسرم ۲۵ سال برای تشکیل خانواده و فراهم کردن خانه تلاش کردیم، اما همه چیز در یک لحظه ویران شد. ما ناامید نشدیم، خانه‌مان را فدای سرزمینمان کردیم و امیدواریم روزی به سرزمین خود بازگردیم و آن را دوباره آباد کنیم.»