«انتخابات در سایه‌ی فقدان ثبات و نبود دموکراسی مشروعیت ندارد»

در سایه‌ی آنچه که سوریه از سردرگمی‌های سیاسی و اجتماعی تجربه می‌کند و بدلیل عدم فراهم بودن زمینه‌ای که بتوان انتخابات را به طور دموکراتیک برگزار کرد و خواست مردم سوریه را به‌طور کامل منعکس نماید، اعلام انتخابات از سوی حکومت با استقبال عمومی روبرو نشد.

  

سیلوا منلا عثمان

حلب - مردم سوریه امیدها و آرزوهای خود را به سوریه‌ی آزاد و دموکراتیک با سرنگونی نظام بعث گره زده‌اند، اما چشم انداز روشنی از جایگزینی این نظام و چگونگی ساختن سیستمی دموکراتیک که حقوق همه ارکان جامعه را تضمین کند و نماینده‌ی اراده‌ی آنان باشد وجود ندارد؛ بنابراین آن‌ها از سیاست جهادی‌های «هیئت تحریر الشام» که به قدرت رسیده‌اند متعجب‌اند، کسانی که دموکراسی را به هیچ وجه به رسمیت نمی‌شناسند، و اعلام انتخابات مجلس مردم که از سوی اجزای مختلف سوریه مخالفت و جنجال برانگیز است، نمونه‌ی زنده‌ای است از سیاست طردگرایانه‌ای که دنبال می‌شود.

 

کسی که به قدرت رسیده در دمشق سیستم جایگزینی برای نظام سقوط کرده ارائه نکرده است

فهیمه حمو، عضو شورای هماهنگی «کنگره ستار» در شهر حلب، با اشاره به یأس جامعه‌ی سوریه از نظام حکومتی که جهادی‌های هیئت تحریر الشام اداره‌اش می‌کنند، گفت: «جامعه‌ی سوریه منتظر یک نظام دموکراتیک بعد از سقوط نظام اسد بود، اما امیدهای مردم از همان لحظات نخست صعود جهادی‌های هیئت تحریر الشام به قدرت و سخنانی که مفاد آن‌ها این بود که زن «نباید از فطرتی که خدا به او داده تجاوز کند و نقش تربیتی در خانواده‌ دارد، و باید حد او از درِ آشپزخانه فراتر نرود»، از بین رفت؛ این سخنرانی‌ها نشان داد که سوریه به کجا می‌رود.»

 

چگونه قاتل می‌تواند نماینده‌ی اراده‌ی مقتول باشد؟

او جنایاتی که بر دروزی‌ها در سویدا رفته را به یاد آورد: «جامعه‌ی دروزی با جنایات وحشتناک، ربودن و تجاوز به زنان روبرو شده است؛ و در جریان آنچه سویدا متحمل شده، اراده‌ی زن دروزی و مقاومت او در مقابل نقض حقوقی که متوجه او شده بود، ظهور کرد».

وی به «کتمان رسانه‌ای بر نقض‌هایی که در سویدا بر دروزها رخ داده» اشاره نمود و گفت: «اگرچه انتشار برخی ویدیوها به افکار عمومی وحشی‌گری دولت در قبال اجزای سوریه را آشکار کرد، اما هیچ اقدامی برای متوقف کردن اعمال خشونت از سوی دولت انجام نشده است که تا همین لحظه ادامه دارد.»

او با اشاره به آنچه در سواحل سوریه و همچنین سویدا اتفاق افتاده است بیان کرد که نمی‌توان کسی را که مرتکب جنایاتی علیه یک جامعه نماینده‌ی اراده‌ی آن دانست زیرا نیمی از قلمرو جغرافیاییِ سوریه به سبب تقسیم اجتماعی که دولت با ذهنیت متعصبانه‌ی خود بر آن تحمیل کرده، در این انتخابات مشارکت نمی‌کند.

 

زمینه‌ی سوریه برای برگزاری انتخابات آماده نیست

فهیمه حمو به فرآیند انتخاباتی که اخیراً از سوی دولت موقت اعلام شده است نیز اشاره کرد: «چگونه می‌توان انتخابات را بدون آماده‌سازی زمینه‌ی آن برگزار کرد؟ در سایه‌ی نبود ثبات، نبود نظام واقعی که نماینده‌ی اراده‌ی جامعه باشد و آن‌ها را متحد کند، این انتخابات نمی‌تواند عادلانه باشد».

او بر این باور است که این انتخابات محدود به یک دسته از دولت فعلی خواهد بود که خود را بر قدرت تحمیل کنند؛ «زیرا رئیس‌جمهور کسی است که کمیسیون انتخابات را تعیین می‌کند، سپس کمیسیون تصمیم می‌گیرد که چه کسانی نامزد شوند به موجب موافقت رئیس‌جمهور با دولتی که از او حمایت می‌کند و حذف اجزای دیگر این انتخابات مشروعیت از مردم سوریه نخواهد گرفت.»

او اشاره دارد که «سوریه مثل یک موزائیک است از ترکیب اجزایی که در آن وجود دارند، و این چیزی است که آن را متمایز می‌کند»، تاکید می‌کند که «عرب‌ها و کوردها و ارمنی‌ها و چرکس‌ها و دروزها و مسیحیان با هم از دیرباز در این سرزمین زندگی کرده‌اند و تاریخ گواه بر این است؛ پس آن‌ها حق دارند که خودشان نماینده‌ی خویش باشند تا کشور را به یک نظام دموکراتیک اداره کنند که شایسته‌ی تنوعی است که سوریه از آن برخوردار است.»

 

غیبت زن از فرایند انتخابات و اهمیتِ دموکراسی محلی و عدالت جنسیتی

فهیمه حمو درباره‌ی کنار گذاشتن زنان در فرآیند انتخابات، گفت: «زن سوری دیگر در برابر آنچه در سوریه می‌گذرد سکوت نخواهد کرد، و او در مقابل تمامی سیاست‌هایی که او را سرکوب می‌کنند صدای خود را بلند می‌کند، زیرا او با استفاده از تجربه‌ای کە در منطقه‌ی شمال و شرق سوریه در جریان است، اراده، توانایی تصمیم و موضع‌گیری کسب کرده است و گام‌های موفقی طی سال‌های انقلاب برداشته و مشارکتی با نسبت ۵۰٪ در تمامی عرصه‌ها داشته است و قرارداد اجتماعی منطقه‌ی شمال و شرق سوریه نیز بر آن تاکید دارد، بنابراین با این سیاست‌های ظالمانه در قبال زنان در سوریه‌ی جدید مخالفت می‌کند.»

در پایان، فهیمه حمو تأکید می‌کند که «امروز مردم سوریه نیازمند نظامی چندگانه، غیرمتمرکز، که در آن دموکراسی و عدالت و برابری حاکم باشد، هستند، و ما در ساختن جمهوری غیرمتمرکز جدیدی که در آن حقوق سوری‌ها و حقوق زنان به‌ویژه حفظ شود، مسئولیم.»