مرکز خبر- یک تحلیل جهانی از تحقیقات اخیر نشان داد که زنان پیش از یائسگی ۴۰ درصد بیشتر از زنان دیگر در معرض خطر ابتلا به افسردگی هستند.

کارشناسان دانشگاه کالج لندن (UCL) دریافتند که زنان ممکن است در آستانه‌ی توقف قاعدگی، با تجربه‌ی علائم جدید یا بدتر‌شدن علائم موجود، در برابر افسردگی آسیب‌پذیر شوند. این تحقیق بر نیاز به حمایت و غربالگری برای رسیدگی موثر به نیازهای سلامت روان زنان تاکید می‌کند.

به گفته‌ی محققان، دوره‌‌ی پیش از یائسگی معمولاً حدود سه تا پنج سال قبل از شروع یائسگی آغاز می شود. زنان معمولاً در سنین ۴۹ تا ۵۲ سالگی یائسگی را پشت سر می‌گذارند. تحقیقات پیشین ثابت کرده بودند که در این دوره زنان بالاترین میزان افسردگی را تجربه می‌کنند و تحقیقات جدید با جزئیات بیشتری این فرض را ثابت کردند.

علائم رایج مشکلات سلامت روان در دوران پیش از یائسگی عبارتند از: خلق و خوی متغیر، اضطراب، نوسانات خلقی، عزت‌نفس پایین و مشکلات حافظه و تمرکز. علائم فیزیکی شامل گرگرفتگی، مشکلات خواب، تپش‌قلب، دردهای عضلانی، درد مفاصل و افزایش وزن نیز عموما در این دوره تجربه می‌شوند.

این تحقیق جدید که در مجله‌ی اختلالات عاطفی منتشر شده است، داده‌های هفت مطالعه شامل ۹۱۴۱ زن از سراسر جهان از جمله استرالیا، ایالات‌متحده، چین، هلند و سوئیس را مورد بررسی قرار داد.

بررسی داده‌ها این نتیجه رسید که زنان در دوره‌ی یائسگی در مقایسه با زنان پیش از یائسگی در معرض خطر قابل‌توجه علائم افسردگی قرار دارند و احتمال تشخیص افسردگی در میان آنها حدود ۴۰ درصد بیشتر است.

محققان افزودند که دلیل بیولوژیکی این مشکلات ممکن است این باشد که کاهش استروژن در زنان در دوران یائسگی، باعث شروع علائم جدید یا بدتر شدن علائم افسردگی از قبل موجود می‌شود.

آنها می‌گویند استروژن بر متابولیسم انتقال‌دهنده‌های عصبی (دوپامین، نوراپی نفرین، اندورفین و سروتونین) تأثیر می‌گذارد. هورمون‌هایی که همگی در بروز حالات احساسی تأثیرگذار هستند.

آنها اضافه کردند که تعریق شبانه نیز می‌تواند منجر به مشکلات خواب شود، که ممکن است روی علائم روحی تأثیر بگذارد، اگرچه این فرض قطعی نبود.

داشتن سابقه‌ی قبلی افسردگی نیز با افسردگی در زنان یائسه مرتبط بوده است. مطالعات دیگر همچنین نشان دادند مراقبت از والدین و فرزندان سالخورده ممکن است زنان را آسیب‌پذیر کند.

نویسندگان گفتند که یکی از محدودیت‌های کارشان این بود که این مطالعه نمی‌توانست مشخص کند که آیا این زنان سابقه قبلی افسردگی داشتند یا خیر.

یاسمین بداوی، نویسنده‌ی اصلی این مطالعه گفت: «ترکیب داده‌های مطالعات جهانی نشان می‌دهد که این یافته‌ها را نمی‌توان تنها به عوامل فرهنگی یا تغییرات سبک زندگی نسبت داد. هرچند اکثر اوقات همین عوامل برای توضیح علائم افسردگی زنان در دوران پیش از یائسگی استفاده می‌شود.»

دکتر روپال دسای، نویسنده ارشد این مطالعه گفت: «این مطالعه نشان می‌دهد که زنان در مرحله پیش از یائسگی به طور قابل توجهی بیشتر از قبل یا بعد از این مرحله، افسردگی را تجربه می‌کنند.»

او افزود: «یافته‌های ما بر اهمیت اذعان به این موضوع تأکید می‌کند که زنان در این مرحله زندگی در برابر تجربه‌ی افسردگی، آسیب‌پذیرتر هستند. این یافته‌ها همچنین بر نیاز به حمایت و غربالگری برای زنان برای کمک به رفع موثر نیازهای سلامت روان آنها تاکید می‌کند.»

در مطالعه‌ی قبلی، همین محققان دریافتند که درمان‌های بالینی - از قبیل تمرینات ذهن‌آگاهی و درمان‌های شناختی‌رفتاری - می‌تواند یک روش موثر درمان برای علائم غیرفیزیکی یائسگی باشد.

پروفسور ایمی اسپکتور، نویسنده‌ی مسئول مقاله، گفت: «زنان سال‌ها از زندگی خود را با علائم یائسگی درگیر هستند. علائمی که می‌تواند تأثیر زیادی بر رفاه و کیفیت زندگی آنها داشته باشد.»

«یافته‌های ما نشان می‌دهد که سلامت روان زنان در دوران یائسگی چقدر می‌تواند در این دوران آسیب ببیند. ما به آگاهی و حمایت بیشتری نیاز داریم تا اطمینان حاصل کنیم که آنها از کمک و مراقبت مناسب هم از نظر پزشکی، هم در محل کار و هم در خانه برخوردار هستند.»