«ترور سیاسی زنان در عراق»؛ کنفرانس آزادی و تغییر در بغداد

درگذشت دکتر بان زیاد طارق واکنش‌های بسیاری را در عراق به دنبال داشت. حادثه‌ی مرگ او سوالات بسیاری و احساسات عمیق غم را برانگیخت و قلب‌ها را به سوی طلب حقیقت گرد هم جمع کرد.

رجاء حمید رشید

عراق - شرکت‌کنندگان در کنفرانس آزادی و تغییر که در شهر بغداد پایتخت عراق، برگزار شد، با تأکید بر اینکه مسئله‌ی دکتر بان طارق یک مسئله‌ی عمومی است که جامعه‌ی عراق را در بر می‌گیرد و از نظر سیاسی بسیار مهم است، اعلام کردند که جرائم ترور سیاسی زنان به یک پدیده‌ی نگران‌کننده در عراق به ویژه در شهر بصره تبدیل شده است.

روز جمعه ٣١ مردادماه، به منظور اعتراض با حادثه‌ی قتل دکتر بان زیاد طارق و رد گزارش اعلام‌شده از سوی کمیته‌ی تحقیقاتی، کنفرانس آزادی و تغییر، تحت عنوان «ترور سیاسی زنان در عراق» در بغداد برگزار شد.

در این کنفرانس با تاکید بر اینکه عراق شاهد قتل‌های فراوان زنان است که به یک پدیده‌ی نگران‌کننده تبدیل شده است، تأکید شد: دکتر بان زیاد طارق نخستین قربانی نبود؛ پیش از او چند زن دیگر، از جمله سارا طالب، ریهام یعقوب و سارا العبودی با خونسردی ترور شدند. تلاش برای به تصویر کشیدن قتل دکتر بان به‌عنوان «خودکشی»، صرفاً یک روایت سست و شکست‌خورده است. هدف از این جرائم، خنثی کردن زنان و ساکت کردن آنها، در چارچوب اعمال قدرت استبدادی است که به دنبال تثبیت فساد و چپاول اموال عمومی است و هدف آن حذف زنان از مشارکت در مسیر تغییر و تحول سیاسی در عراق و محروم کردن آنان از حق مبارزه برای آزادی و عدالت است.

لیلی الشطری، عضو هیئت اجرایی کنفرانس آزادی و تغییر، جنایت قتل دکتر بان زیاد طارق را محکوم کرد و آن را نقض آشکار حق حیات و اصول اساسی حقوق بشر و قوانین ملی و بین‌المللی دانست و خواستار انجام تحقیقات فوری و شفاف، محاکمه عاملان این جنایات شد. او مسئولیت قانونی و اخلاقی این جنایت را متوجه کسانی دانست که اقدام به تحریک یا تسهیل این جنایت می‌کنند و تأکید کرد که حفاظت از کارکنان مدنی و پزشکی مسئولیت دولت و جامعه است و صلح تنها با حاکمیت قانون و توقف چرخه خشونت حاصل می‌شود.

 

مطالبات قانونی و انسانی برای تقویت جایگاه زن

فوزیه رشید حمید، وکیل دادگستری، گفت: «از دست دادن دکتر بان یک خسارت بزرگ در سطح حرفه‌ای و انسانی است و به عنوان یک زن و مادر، احساس مسئولیت می‌کنم که نماینده زنان عراقی باشم و از حقوق آنها دفاع کنم.»

وی خواستار آن شد که به زنان فرصت داده شود تا نقش واقعی خود را در جامعه ایفا کنند، چرا که زنان هم مادر هستند و هم کارگر، اما همچنان از قوانین ناعادلانه رنج می‌برند، به ویژه در زمینه حضانت و برخی مقررات دیگر که به افزایش خشونت علیه زنان، کودکان و خانواده‌های عراقی کمک می‌کند.

او تأکید کرد که لازم است قوانین جدید تصویب یا قوانین موجود اصلاح شوند تا حمایت از زنان تضمین شود و آسیب‌های وارده به آنها کاهش یابد، زیرا حمایت از زن یعنی حمایت از کل جامعه؛ زن یک عنصر فعال و پایه در جامعه است.

فوزیه  رشید حمید افزود: «با توجه به تجربه کاری‌ام در دادگاه‌ها و مواجهه با گروه‌های مختلف جامعه، امیدوارم صدای هر زن عراقی باشم و رنج‌های او را صادقانه منتقل کنم. صدای زنان در جامعه ما هنوز آن‌طور که باید شنیده نمی‌شود و نمی‌توان به حاشیه‌نشینی یا نادیده گرفتن نقش اساسی آنها در ساختن کشور ادامه داد.»

شهد ثامر، روزنامه‌نگار، نیز بر اهمیت برگزاری چنین کنفرانس‌هایی از جنبه‌ی انسانی تأکید کرد و توضیح داد که این کنفرانس به ترورها و قتل‌های سیاسی و همچنین قتل‌های معمولی که زنان عراقی سال‌هاست از آن رنج می‌برند، اعتراض کرده است و ظلم و ستم طولانی‌مدت علیه زنان را محکوم می‌کند.

وی افزود: «ما بر خواسته‌ی خود برای عدالت و حمایت از زنان در همه زمینه‌های زندگی تأکید می‌کنیم و خواستار تصویب قوانینی عادلانه هستیم که در قانون اساسی عراق درج شود تا حقوق زنان که سال‌ها از تصمیمات و قوانین ناعادلانه آسیب دیده‌اند، تضمین گردد.»

این کنفرانس با مجموعه‌ای از مطالبات به پایان رسید که مهم‌ترین آنها عبارت بودند از: تشکیل کمیته تحقیق جدید شامل نمایندگانی از کانون وکلا به عنوان نمایندگان حق عمومی، مشارکت سازمان‌های حقوق بشری در نظارت بر تحقیقات، اعلام علنی نتایج تحقیقات در مقابل افکار عمومی، تضمین آزادی عمل رسانه‌ها بدون فشار، فراهم کردن حفاظت قانونی و رسانه‌ای برای آشکار شدن جزئیات مرگ دکتر بان طارق، اصلاح قوانینی که امکان صرف‌نظر از حق شخصی در پرونده‌های ترور، جنایات «پاک کردن ننگ» و قتل عمد را می‌دهد، به‌گونه‌ای که حق عمومی ملاک نهایی باشد.