اخلاص حمرونی

تونس- صنعت تولید محصولات حلفا از قدیمی‌ترین صنایع دستی شهر قصرین محسوب می‌شود و منبع درآمدی برای بسیاری از زنانی است که با مشکلات متعددی مواجه هستند. این زنان علاوه بر تحمل سفری پرمخاطره در میان تپه‌های مرتفع برای جمع‌آوری این گیاه، آن را به محصولات متنوع و صنایع دستی تبدیل می‌کنند.

با طلوع هر روز، سنیه جدلی، که به عنوان صنعتگر ماهر الیاف گیاه حلفا شناخته می‌شود، به همراه ده‌ها زن دیگر سفر خود را به سمت قله‌های کوه‌های شهر قصرین آغاز می‌کند. هدف آنان برداشت گیاه حلفاست که از خانواده گندمیان بوده و حدود نیم متر ارتفاع دارد. این زنان از دشت‌های منطقه صعود کرده و علی‌رغم خستگی و سختی‌های طبیعت، به جمع‌آوری حلفا می‌پردازند.

پس از جمع‌آوری، آنان الیاف زبر این گیاه را به محصولات متنوعی از جمله آثار هنری و مبلمان تبدیل می‌کنند. این فعالیت اقتصادی به آنان امکان می‌دهد تا معیشت خود را تأمین نمایند.

پس از جمع‌آوری گیاه حلفا، سنیه جدلی به همراه همکارانشان با استفاده از ابزاری موسوم به «مقلاع» اقدام به برداشت خوشه‌های این گیاه می‌نمایند. آنها سپس با دسته‌ای از گیاه حلفا که به دور بدن ظریفشان محکم بسته‌اند، به منزل مراجعت می‌کنند تا به حرفه مورد علاقه خود بپردازند.

در خصوص این پیشه، سنیە جدلی اظهار می‌دارد: هنگامی که از حلفا سخن می‌گوییم، در واقع درباره شهر قصرین صحبت می‌کنیم، زیرا این سرزمین، موطن اصلی این گیاه است و ما به عنوان زنان این منطقه، از آن محصولات صنایع دستی متعدد و متنوعی تولید می‌نماییم.. وی خاطرنشان کرد که در سال 2010 میلادی، پس از گذراندن دوره‌های آموزشی، فن ساخت محصولات حلفا را فرا گرفته و در این حرفه که در میان زنان قصرین ریشه‌دار است، به مهارت دست یافته‌اند.

سنیە جدلی تأکید می‌کند که صنعت حلفا منبع درآمدی برای او و تمامی زنانی است که در این حوزه فعالیت می‌کنند و با آن به تولید محصولات صنایع دستی، هنری و آثار فاخر می‌پردازند. وی همچنین می‌افزاید: زنان منطقه روزانه گرد هم می‌آیند تا پیرامون وضعیت حرفه‌شان به تبادل نظر بپردازند، چشم‌انداز پروژه‌های آتی خود را مورد بررسی قرار دهند و در پی یافتن مسیری گردشگری برای عرضه محصولاتشان باشند تا فعالیت تجاری‌شان صرفاً محدود به نمایشگاه‌های فصلی نگردد.

سنیە جدلی تشریح می‌کند که زنان از طریق اشتغال در صنعت سنتی حلفا، منبع درآمدی برای خود ایجاد می‌کنند و با آن کلیه ملزومات تزئینی و هدایای مورد نیازشان را تولید می‌نمایند. او می‌افزاید: اشتیاق و علاقه بنده به ساخت این محصولات، موجب شده است تا در تولید لوازم جانبی که زنان در مناسبت‌های مختلف از آن‌ها برای آراستن خود بهره می‌گیرند، خلاقیت به خرج دهم. علاوه بر این، عنصر نقره را نیز به این محصولات افزوده‌ام. این اقلام، محصولاتی طبیعی هستند که با کیفیت و مهارت بالا و با استفاده از رنگ‌های طبیعی تولید می‌شوند.

از سوی دیگر، بشری عمری توضیح می‌دهد که از دوران کودکی، ساخت برخی محصولات نظیر حصیر و سبد را فرا گرفته‌ است. او همچنین در فن بافت مارپیچی تبحر یافته‌ است، به طوری که اکنون به عنوان صنعتگری متخصص در این حوزه شناخته می‌شود و در نمایشگاه‌های متعددی جهت عرضه محصولاتشان حضور یافته‌ است. بشری عمری خاطرنشان می‌سازد که به عنوان یک صنعتگر با برخی چالش‌ها از جمله تبلیغات و حمل و نقل مواجه است. وی تأکید می‌کند: ضروری است یک نمایشگاه دائمی و یک دهکده صنایع دستی جهت نمایش محصولاتمان تأسیس گردد، زیرا این صنعت منبع معاش بسیاری از زنان منطقه محسوب می‌شود.

بشری عمری اظهار می‌دارد که فصل برداشت حلفا از ماه سپتامبر آغاز و در ماه مارس هر سال خاتمه می‌یابد تا این گیاه فرصت رشد مجدد یافته و چرخه برداشت از نو آغاز گردد. وی ادامە می‌دهد: به منظور حفظ رنگ سبز حلفا، می‌بایست آن را در سایه خشک نمود، و یا برای دستیابی به رنگی متفاوت، می‌توان آن را در معرض آفتاب قرار داد.

از سوی دیگر، اسمهان عامری، که در زمینه صنایع دستی به ویژه محصولات حلفا تخصص دارد، با بیان اینکه از این ماده، آثار هنری زیبا و کاربردی برای منازل تولید می‌نماید، تصریح کرد: برداشت حلفا فرآیندی دشوار و از نظر زمانی محدود است، زیرا طی دو ماه انجام می‌پذیرد تا این گیاه پایدار بماند و به تبع آن، فعالیت زنان نیز تداوم یابد. وی خاطرنشان می‌سازد که از این الیاف، محصولاتی نظیر سبد، گلدان و آثار هنری تولید می‌کنند و این محصولات را در نمایشگاه‌های متعددی به نمایش گذاشته‌اند، لیکن هزینه‌های بالای حمل و نقل مانعی برای مشارکت انان محسوب می‌شود.

وی، همسو با سایر صنعتگران، خواستار فعالیت مستمر دهکده صنایع دستی در تمام ایام هفته و تشویق صنعتگران جهت ترویج محصولاتشان و حمایت از آنان می‌باشد. علاوه بر این، او پیشنهاد می‌نماید که آموزش‌های لازم در این تخصص برای دخترانی که تحصیلات خود را ادامه نداده و شغلی نیافته‌اند، تضمین گردد تا بتوانند با راه‌اندازی پروژه‌های کوچک، آینده و استقلال مالی خود را تأمین نمایند. عامری تأکید می‌فرمایند: "ضروری است تمامی دختران منطقه به این حرفه پایبند بوده و در جهت توسعه آن تلاش نمایند.