مهربان سلام کاکی

هلبجه- یکی از داستان‌هایی که مبارزه زنان برای هستی و ایستادگی را روایت می‌کند، زندگی ریحان و شب‌بو، مادر و دختر، نمونه‌ای هستند که توانسته‌اند با هم خیاطی باز کنند و صنایع دستی خود را به نمایش بگذارند و لباس‌ها و صنایع دستی خود را بنا به درخواست زنان آماده و زینت ببخشند.

ریحان سان احمد، اهل روژهلات کوردستان و صاحب خیاطی سوما است. او در سال ٢٠١٠، ایده‌ی راه‌اندازی مغازه‌ای را در سر داشت و در سال ٢٠١٣، خیاطی خود را افتتاح کرد. همانطور خودش می‌گوید، اقدام او با اعتماد و تمجیدهایی که دریافت می‌کند، تا حد زیادی موفق بوده است.

ریحان در خصوص نحوه‌ی آغاز فعالیت دخترش، شب‌بو می‌گوید: من چندین بار سعی کردم شخص دیگری را استخدام کنم اما با خیاطی من سازگار نبود؛ بنابراین تصمیم گرفتم دخترم را استخدام کنم تا کاری انجام دهد و در آینده شغل مادرش را به عهده بگیرم تا اسم مادرش کمرنگ و یا گم نشود.

ریحان به عنوان یک مادر می‌گوید: مادران می‌خواهیم شغلی را که داریم به فرزندانمان بسپاریم و شغلمان را از دست ندهیم. بنابراین باید عزیزانمان را وارد حرفه‌ی خود بکنیم و کم کم آنها را در کنار خودمان بگذاریم تا به خودشان تکیه کنند و اعتماد به خودشان سبب از بین رفتن ترسشان شود. ما باید استعدادیابی کنیم و منتظر استخدام دولت نباشیم. می‌دانیم که کار برای زنان سخت است، اما باید بار آن را به دوش بکشیم.

شب‌بو ابراهیم، دختر ریحانه و فارغ‌التحصیل رشته‌ی پرستاری است. او با وجود اینکه پرستار است، اما سعی کرده از طریق حرفه خود به دیگران خدمت کند و می‌گوید: ابتدا فقط لباس‌های بچه‌گانه را می‌بریدم، بعد لباس‌های خانگی زنانه را برش می‌دادم و بعدا خیاطی را آغاز کردم. با اینکه خارج از شهر درس خوانده‌ام اما وقتی به خانه برمی‌گشتم، به مادرم کمک کرده‌ام.

شب‌بو در پیامی به زنان می‌گوید: اگرچه کارها زیاد و طاقت فرسا هستند، اما بعداً سبب آرامش و راحتی می‌شود. هیچ وقت خستگی دائمی وجود ندارد و در نتیجه آرامش به وجود می‌آید.