روایت درد و رنج زنان در قاب‌های نقاشی‌

یارا حسکو، هنرمند اهل شهر اشغال‌شده عفرین، نخستین نمایشگاه انفرادی خود را با عنوان «هر تابلو روایتگر احساس و داستان پنهان یک زن» در عامودا برپا کرد. نقاشی‌های او آینه‌ای است از زندگی زنانی که در سایه اشغال، جنگ و خشونت روزگار می‌گذرانند.

عبیر محمد

قامشلو -یارا حسکو، هنرمند آواره از عفرینی اکنون در شهر قامشلو در شمال و شرق سوریه سکونت دارد. او به یاری دوستان و همراهانش توانست در اول نوامبر، نخستین نمایشگاه خود را در منطقه عامودا برگزار کند. یارا در گفتگویی صمیمانه، داستان زندگی هنری‌اش و جزئیات شکل‌گیری این نمایشگاه را با ما در میان گذاشت.

یارا حسکو که یک سال را صرف آماده‌سازی این نمایشگاه کرده، درباره جزئیات آن چنین می‌گوید: «مجموعه‌ای از ۲۶ تابلوی رنگی را به نمایش گذاشته‌ام که حاصل یک سال تلاش مستمر من است. گرچه قصد داشتم نمایشگاه را زودتر برپا کنم، اما حملات اخیر به روژاوای کوردستان باعث شد تا افتتاحیه را چند روزی به تعویق بیندازم. سرانجام در اول نوامبر، درهای نمایشگاه به روی علاقه‌مندان گشوده شد و این نمایشگاه به مدت یک هفته پذیرای بازدیدکنندگان خواهد بود.»

 

حضور پررنگ در عرصه‌های هنری داخلی و بین‌المللی

یارا حسکو از سال ۲۰۱۸ تاکنون، علاوه بر فعالیت در عرصه‌های بین‌المللی، حضور چشمگیری در نمایشگاه‌های شمال و شرق سوریه داشته است. او با اشتیاق از تجربیات هنری‌اش می‌گوید: «تاکنون در نمایشگاه‌های متعددی در دمشق و حلب شرکت کرده‌ام. سال گذشته نیز ۱۰ اثر از کارهایم در نمایشگاه سلیمانی در باشور کوردستان به نمایش درآمد. تلاش می‌کنم در تمام رویدادهای هنری بین‌المللی نیز حضور فعال داشته باشم.»

 

هنر، پناهگاهی برای روایت درد آوارگی

یارا حسکو با نگاهی به گذشته، از تأثیر عمیق کودکی و اشغال زادگاهش عفرین بر مسیر هنری‌اش می‌گوید: «علاقه به نقاشی از کودکی با من همراه بوده، اما پس از سال ۲۰۱۸ و تجربه‌های تلخ آوارگی، این هنر معنای عمیق‌تری در زندگی‌ام پیدا کرد. روایتگری که شاید ریشه در خاطرات کودکی‌ام دارد، شیوه محبوب من در خلق آثار است. وقتی مقابل بوم نقاشی می‌ایستم، تمام وجودم با عشق به تصویر کشیدن آمیخته می‌شود. نقاشی دیگر تنها یک سرگرمی نیست، بلکه جزء جدایی‌ناپذیر زندگی‌ام شده است. پس از اشغال عفرین، هنر به پناهگاه امن من تبدیل شد؛ راهی برای بیان احساسات و دردهایی که شاید در قالب کلمات نمی‌گنجند. من رنج‌هایم را نه با فریاد، بلکه با زبان رنگ‌ها و خطوط روایت می‌کنم.»

 

زن، عنصر محوری در آثار هنری

نقاشی‌های یارا حسکو با محوریت فرم‌های زنانه، هویتی متمایز و چشم‌نواز یافته است. هر تابلو، پنجره‌ای است به دنیای درونی یک زن و روایتگر داستانی ناگفته. یارا درباره این سبک شخصی چنین می‌گوید: «حضور پررنگ فرم زنانه در آثارم، بازتابی است از تجربیات شخصی و جمعی ما. اما آنچه برایم اهمیت دارد، این است که هر بیننده‌ای، فارغ از جنسیت، می‌تواند خود را در این آثار بازیابد و با آن همذات‌پنداری کند.»

یارا حسکو که با نگاهی امیدوارانه به آینده می‌نگرد، سخنانش را این‌گونه به پایان می‌برد: «این نمایشگاه تنها آغاز راه است. هم‌اکنون مشغول خلق مجموعه‌ای جدید از آثارم هستم. امیدوارم در آینده نزدیک، فرصت نمایش این آثار در گستره‌ای وسیع‌تر فراهم شود تا طیف گسترده‌تری از مخاطبان بتوانند با آن ارتباط برقرار کنند.»