پالمیرا؛ رقص دختران رقه در هماهنگی فرهنگ‌ها و میراث
گروه «پالمیرا» پس از کسب تحسین و تشویق‌های محلی، در تلاش است تا به سطح جهانی برسد و آیینه‌ای برای میراث منطقه فرات در شمال‌شرق سوریه باشد؛ منطقه‌ای که به هم‌آوایی و هماهنگی فرهنگی‌اش شناخته می‌شود.
سيلوا الابراهيم
رقه- گروه «پالمیرا» برای حفظ رقص‌های محلی و میراث فرهنگی فرات شکل گرفت و حلقه‌ای از جریان هنری پس از خیزش ۱۹ ژوئیه ۲۰۱۲ در شمال‌شرق سوریه است. این گروه در سال ۲۰۲۲ در رقه تأسیس شد و نامش را از تمدن باستانی تدمر گرفته است. تمام اعضا دخترانی بالای ۱۲ سال هستند که با لباس‌های فولکلوریک فرهنگ‌های حاشیه فرات اجرا می‌کنند.
پیش از آن، در دهه هشتاد گروه «اسماعیل العجیلی» در رقه فعال بود، اما با آغاز بحران سوریه منحل شد. اعضای آن برای پاسداری از میراثشان گروه‌های مشابهی تشکیل دادند؛ از جمله منار نجار که با اجرا در دوبی، قطر و تونس به شهرت منطقه‌ای رسید و در احیای گروه با نام جدید «پالمیرا» نقش داشت.
گروهی که آیینه‌ی همه فرهنگ‌های این سرزمین است
منار نجار در لاذقیه متولد شد و در رقه بزرگ شد. او سه سال پیش برای تأسیس «پالمیرا» بازگشت و اکنون مربی گروه است، اما همچنان همراه دختران روی صحنه می‌رقصد.
او می‌گوید رقص‌ها برگرفته از فرهنگ‌های کوردی، عربی، چرکسی و ارمنی است و همین تنوع به اجراها زیبایی می‌دهد. به گفته او، ویژگی «پالمیرا» تماماً زنانه بودن آن است؛ دختران در اجرا هم حرکات دخترانه و هم پسرانه را انجام می‌دهند.
با وجود عمر کوتاه سه‌ساله، گروه در جشنواره‌های شمال‌شرق سوریه با استقبال چشمگیر روبه‌رو شده و بارها درخواست تکرار اجرا دریافت کرده است.
یک روح در کالبدی یگانه
او گفت: «پالمیرا با هماهنگی اعضایش شور و شادی به جشنواره‌ها می‌آورد، گویی یک روح در یک تن‌اند.»
منار هدفش رساندن گروه از محلی به جهانی است: «پالمیرا نماد تمدن منطقه است و باید زنده بماند. من باور دارم همان‌طور که راه گروه قدیمی ادامه یافت، دختران پالمیرا هم آن را زنده نگه می‌دارند.»
این گروه می‌خواهد میراث رقه و فرات را در یک تصویر واحد به جهان معرفی کند. منار برای تداوم این راه، دخترش شام سراج را نیز به گروه آورده است.
رقصی برای زدودن انرژی‌های منفی و پیوند دختران با میراث فرهنگی
شام سراج ۱۹ ساله، با وجود سن کم، ده سال تجربه مربیگری در رقص‌های محلی دارد و اکنون عضو گروه «پالمیرا» است. او رقص را راهی برای زدودن انرژی‌های منفی می‌داند.
او می‌گوید: «ابتدا با فرهنگ متفاوت گروه دشواری داشتم، اما به سرعت حس تعلق پیدا کردم و این تجربه نقطه عطفی در زندگی‌ام شد.» شام از ویژگی گروه می‌گوید: «تمام اعضا دختر هستند و این هماهنگی و صمیمیت بین ما را افزایش می‌دهد و در اجرا نمایان می‌شود، و تشویق مخاطبان انگیزه ادامه می‌دهد.» مادرش نیز پشتوانه اصلی او در حفظ و انتقال این میراث فرهنگی بوده است.
جهان را با هارمونی فرهنگ‌ها می‌نگرند
اسراء ابراهیم از ابتدا عضو گروه «پالمیرا» است و می‌گوید: «با وجود تفاوت فرهنگ‌ها، هماهنگی و انسجام زیادی بین اعضا وجود دارد و اجراها این تنوع را نشان می‌دهد.»
او درباره تمرین‌ها توضیح می‌دهد که «دو بار در هفته برگزار می‌شوند و زمان‌بندی با توجه به تعهدات دختران مانند تحصیل یا کار تنظیم می‌شود.»
هدف او از طریق گروه، معرفی هماهنگی فرهنگی رقه و جایگاه زن در جامعه به جهان است.