اخلاص حمرونی

تونس – هنر تجسمی صرفاً یک وسیله خلاقانه برای خلق زیبایی که بینایی را سیراب کند نیست، بلکه زبانی قدرتمند است که در خود پیام‌های عمیقی درباره مسائل انسانی، اجتماعی و به‌ویژه زنان در مواجهه با خشونت‌های اجتماعی و فرهنگی دارد. همچنین، این هنر حضور و نقش زنان را به‌عنوان منبعی از قدرت و الهام تقویت می‌کند. از طریق رنگ‌ها و تصاویر، هنر تجسمی نه‌تنها مبارزات زنان را بازتاب می‌دهد، بلکه قدرت و توانایی آنان در مقابله با چالش‌ها را نیز برجسته می‌سازد، و این امر آن را به بستری ایده‌آل برای رساندن صدای زنان به جهان تبدیل می‌کند.

زاهیه طرشی، هنرمند تجسمی تونسی، یکی از نمونه‌های الهام‌بخشی است که توانسته بر چالش‌های اجتماعی و فرهنگی غلبه کند و به‌عنوان صدایی قدرتمند برای بیان مسائل زنان از طریق نقاشی‌هایش ظاهر شود. او از دوران کودکی علاقه شدیدی به هنر نشان داد و آن را فضایی برای بیان احساسات فراتر از مرزهای کلمات می‌دید. زاهیه طرشی ‌تنها به استعداد ذاتی خود بسنده نکرد، بلکه تلاش کرد آن را به‌صورت آکادمیک توسعه دهد و موفق به دریافت مدرک در زمینه‌ی نوآوری صنایع‌دستی از مؤسسه عالی هنرها و صنایع قصرین شد و تحصیلات خود را ادامه داد تا موفق به کسب مدرک کارشناسی ارشد شود.

زاهیه طرشی، در مورد آغاز مسیر هنری‌اش، توضیح داد: «شروع کار دشوار بود. برخی افراد نگاه تحقیرآمیزی به هنر تجسمی به‌ویژه برای زنان داشتند. اما من به توانایی خود برای غلبه بر این کلیشه‌ها ایمان داشتم. همیشه به خودم می‌گفتم که هنر فقط یک سرگرمی نیست، بلکه یک پیام و وسیله‌ای برای تغییر است.»

زاهیه طرشی با استفاده خلاقانه از مواد مختلف متمایز شده است. او رنگ‌های روغنی را با متریال‌های دیگری مانند پارچه، چوب و شیشه ترکیب می‌کند، که به نقاشی‌هایش هویت منحصربه‌فردی می‌بخشد و اثری خاص از خود بر جای می‌گذارد. وی می‌گوید: «نمی‌خواهم نقاشی‌هایم فقط تصاویری زیبا باشند، بلکه می‌خواهم مفاهیم عمیقی را منتقل کنند، به‌طوری که هر کسی که آن‌ها را می‌بیند، احساس کند که بخشی از وجود من در آنها نهفته است.»

این هنرمند تجسمی که از طریق نقاشی‌هایش تلاش می‌کند زن را به‌عنوان نمادی از قدرت و پایداری، به تصویر بکشد، نه به عنوان یک قربانی، می‌گوید: «هدف من این است که زن را در نقاشی‌هایم به گونه‌ای نشان دهم که هم درد و هم امید را در برگیرد. او فقط یک گل زیبا نیست، بلکه بنیان جامعه و منبع قدرت آن است». آثار او رنج زنان را در برابر جامعه مردسالار به نمایش می‌گذارد، اما درعین‌حال بر نقش اساسی آنها در ساخت جامعه نیز تأکید می‌کند. زاهیه طرشی هنر را صرفاً یک خلاقیت بصری نمی‌داند، بلکه آن را ابزاری عمیق برای بیان دردها، برجسته کردن امیدها و ایجاد گفت‌وگو درباره مسائل زنان مانند خشونت و تبعیض می‌بیند. وی می‌گوید: «نقاشی‌ها می‌توانند صدای کسانی باشند که قادر به سخن گفتن نیستند و پیامی برای دعوت به تغییر باشند.»

وی در ادامه‌ی صحبت‌های خود توضیح داد: «هنر تجسمی دریچه‌ای وسیع است که به زنان این امکان را می‌دهد تا مسائل خود را بیان کنند و چالش‌هایی را که در جامعه با آن روبه‌رو هستند، به نمایش بگذارند. یک هنرمند زن می‌تواند از طریق نقاشی و رنگ‌ها مشکلات مرتبط با خود یا جامعه‌اش را مطرح کند و در جهت حل آنها بکوشد.»

زاهیه طرشی در مورد شیوه‌های بیان این مسائل در نقاشی‌هایش، معتقد است: «هنر تجسمی همانطور که می‌تواند خشونت علیه زنان را به تصویر بکشد، قادر است به مسائل دیگری نیز همانند مسئله فلسطین و به‌ویژه رنج کودکان غزه و به طور کلی مسئله جنگ‌ بپردازد، هنرمندان زن از هنر برای طرح مسائل بزرگ و جهانی استفاده می‌کنند.»

این هنرمند در مورد حضور زنان تونسی در عرصه هنری به‌طور کلی و هنر تجسمی به‌طور خاص، تأکید کرد: «زنان تونسی توانسته‌اند به موفقیت‌های چشمگیری در عرصه هنر دست یابند و با قدرت خلاقیت و عزم خود بر تمامی چالش‌ها غلبه کنند، زنان توانستند جایگاه خود را با استفاده از رنگ‌ها و متریال خاص خود به دست آورند و همچنین موفق شده‌اند تصویر جدیدی از زن معاصر که آمیخته با زیبایی و مقاومت است، ارائه دهند.»

هنرمند تجسمی، زاهیه طرشی در پایان صحبت‌های خود، پیامی را مطرح کرد و گفت: «هیچ‌چیز به‌ آسانی به دست نمی‌آید، و همه چیز، ازجمله هنر تجسمی، با چالش‌ها و دشواری‌هایی روبه‌روست. اما صرفنظر از موانع، زنان نباید از آرزوها و اهداف خود دست بکشند. آنها باید به بهبود خود و توسعه استعدادشان ادامه دهند تا بتوانند با انتقادات روبه‌رو شوند و آنها را به ابزاری سازنده برای پیشرفت کارهایشان تبدیل کنند و هنرمندان زن را به رهایی از بندها، قیود و قضاوت‌های اطرافشان دعوت کرد تا دنیای خاص خود را ترسیم کنند و از حقوق و مسائل‌شان دفاع کنند.» زاهیه طرشی تأکید کرد که هنر تجسمی نه‌تنها وسیله‌ای برای خلاقیت، بلکه ابزاری برای دفاع از حقوق زنان و بیان جسورانه و منحصربه‌فرد واقعیت‌های زندگی آنان است.