زنان قبایل ایالات چین(میانمار)، برای جلوگیری از ربوده شدن توسط مردان قبایل رقیب، از تاتو استفاده می کردند.

علت خالکوبی زنان

 ایالات چین در میانمار، شامل چند قبیلە از جملە: مون، دای و مکانگ است. بیشتر این قبایل در غرب میانمار(ایالت چین)، زندگی می‌کنند و حدود ۱،۵ میلیون نفر جمعیت دارند. همچنین بعضی از این اهالی در ایالت‌های مرزی کشور هند زندگی می‌کنند.

زنانِ این قبایل با خالکوبی‌های روی چهره، "زیبایی" خود را مخفی می‌کنند. دلایل مختلفی برای خالکوبی زنان میانمار بیان شدە است، یکی از قابل قبول‌ ترین دلایل مطرح شده، خالکوبی  زنان برای کاهش جذابیتشان است، از این رو، آن‌ها در دوران پادشاه برمه، برای رهایی از شر آدم‌ربایی و هم‌خوابگی اجباری با شخص پادشاه بە خالکوبی روی آوردند.

 در آن دوران زنان میانماری، به زیبایی مشهور بودند و اغلب آن‌ها ربوده شده و مجبور به ازدواج می‌شدند. برای جلوگیری از آدم ربایی، بزرگان تصمیم گرفتند، که چهره دختران را با خالکوبی بپوشانند، تا جذابیت آن‌ها را کاهش دهند. در طول هزار سال گذشته، این سنت ادامه یافته و خالکوبی‌ها اکنون به بخشی از هویت زنان میانماری تبدیل شده است.

حدود هزار سال است،  زنان قبایل میانمار برای جلوگیری از ربوده شدن خود، توسط مردان قبایل رقیب، صورت خود را تاتو می‌کنند. زنان از تاتو برای کاهش جذابیت صورت خود استفادە می‌کردند، تا مردان قبایل رقیب، انگیزەای برای ربودن آن‌ها نداشته باشند. این سنت میان بیش از ٦٠ طایفە در میانمار رواج داشتە است. این قبایل صورت دختران خود را ز ١٢ سالگی خلکوبی می‌کردند.

تاریخچه پایان این سنت

این رسم، سال ۱۹۶۲ توسط دولت میانمار ممنوع اعلام شد، اما همچنان تعدادی از زنان میانمار از این روش ، برای محافظت از خود استفاده می‌کنند. در این قبایل زنان سال‌خورده‌ زیادی، به چشم می‌خورند، که آثار این تاتو‌ها روی صورتشان باقی مانده است. این سنت، اما از آن زمان دیگر از بین رفت و اکنون نزد مردم میانمار، یک شاخصه برجسته فرهنگی محسوب می‌شود.