بریوان اینتاچی

دیرک - با تشکیل کمون‌های محله‌ای و روستایی و تعاونی‌ها در روستاهای شمال و شرق سوریه، پایه‌های جامعه دموکراتیک در این منطقه تقویت می‌شود. روستای جارودیه در دیرک، یکی از نمونه‌های موفق اجرای این سیستم است. در این روستا، به پیشگامی زنان، مشکلات روستا در چارچوب کمون حل می‌شود و با فعالیت تعاونی که توسط اهالی تشکیل شده است، اقتصاد کمونال رونق می‌گیرد.

روستای جارودیه با ۴٧ خانواده از ٧ عشیره مختلف، نمونه‌ای از سیستم کمون و تعاونی روستایی است. با آغاز انقلاب زنان در شمال و شرق سوریه در ١٩ ژوئیه ٢٠١٢، کمون این روستا به نام «کمون شهید کانی» تاسیس شد. با گذشت زمان، فعالیت‌های اقتصادی، فرهنگی، پزشکی و کمیته حل اختلاف در چارچوب این کمون شکل گرفت. در راستای فعالیت‌های اقتصادی کمون شهید کانی، فعالیت‌ به صورت تعاونی نیز آغاز شد.

در سفرمان به دیرک برای دیدن زندگی کمونال و فعالیت‌های تعاونی در جارودیه، از این روستا بازدید کردیم. زنانی که در این روستا در تعاونی کار می‌کنند، در زمینی که در آن کشاورزی می‌کنند از ما استقبال کردند. تا نیمه شب در کنار این زنان در زمین کشاورزی وقت گذراندیم، تا حدودی با فعالیت‌های آنان آشنا شدیم و بعد به روستا رفتیم.

در خصوص سیستم کمون و تعاونی‌هایی که در روستا ایجاد شده‌اند، نریمان حسین، رئیس مشترک کمون شهید کانی روستای جارودیه و یکی از مسئولان تعاونی روستا، با ما به گفت‌وگو پرداخت.

 

حل مشکلات در کمون

نریمان حسین به تشریح چگونگی حل مشکلات در این روستا از طریق سیستم کمون و تاثیر آن بر روابط بین خانواده‌ها پرداخت. حسین با اشاره به پیشینه صمیمیت و محبت بین زنان روستا، گفت: «از گذشته، همبستگی عمیقی بین خانواده‌های روستا وجود داشته و آنها همواره حامی یکدیگر بوده‌اند. با وجود اینکه ٧ عشیره در این روستا زندگی می‌کنند، این تنوع هیچگاه مانع از اتحاد و همبستگی ما نشده است. روحیه فداکاری در بین اهالی مثال زدنی است و از ابتدای انقلاب، سعی کرده‌ایم تا مشکلات را در سطوح پایین حل و فصل کنیم و اجازه ندهیم به مراجع بالاتر کشیده شوند.»

او در ادامه به نقش کمون در حل مشکلات و ایجاد نهادهای مختلف در روستا اشاره کرد و گفت: «ما در کمون شهید کانی، کمیته‌های مختلفی از جمله کمیته حل اختلاف، کمیته اقتصادی و کمیته آکادمیک راه‌اندازی کرده‌ایم. ۵ تا ۶ سال پیش، آموزش‌های مختلفی در زمینه‌های مختلف از جمله بهداشت و درمان و دفاع ذاتی به اهالی روستا ارائه شده است. من نیز در دوره کمک‌های اولیه و تزریقات شرکت کرده‌ام. ٣٠ نفر از اهالی، آموزش‌های لازم را برای حفاظت از روستا دیده‌اند که در بین آنها زنان نیز حضور فعال دارند. زنان در روستای جارودیه نقشی محوری ایفا می‌کنند و در تمامی امور پیشگام هستند.»

 

اولین تجربه تعاونی در روستا

نریمان حسین در ادامه به تشریح اولین تجربه تعاونی در این روستا پس از تشکیل کمون پرداخت. او با اشاره به تصمیم اهالی برای انجام یک کار بزرگ و سودمند برای همه، گفت: «با آغاز انقلاب و تشکیل کمون، اهالی روستا دور هم جمع شدیم و تصمیم گرفتیم یک کار بزرگ انجام دهیم که منافع آن به همه برسد. در آن زمان، با مشارکت و همیاری یکدیگر، اقدام به کاشت درخت در زمین‌های روستا کردیم. در ابتدا درختان بدون ثمر بودند، اما بعداً تصمیم گرفتیم درختان میوه بکاریم تا اهالی و خانواده‌ها از میوه‌های آن بهره‌مند شوند. در کنار این درختان، یک باغ نیز احداث کردیم که در حال حاضر مملو از درختان میوه مختلف است. محصولات این باغ بین اهالی روستا توزیع می‌شود. در حال حاضر، ٣٢ خانواده در اداره این باغ مشارکت دارند و به طور مشترک از درختان مراقبت و محافظت می‌کنند.»

 

کار جمعی و تقسیم محصول به صورت مساوی

نریمان حسین با اشاره به کشت محصولات مختلف در زمین‌های تعاونی، گفت: «امسال در ۵٠ هکتار از زمین‌های تعاونی، گندم، ذرت و نخود کشت شده است. تمام فعالیت‌های مربوط به این زمین‌ها، از جمله کاشت، داشت و برداشت، با همکاری و مشارکت خانواده‌های عضو تعاونی انجام می‌شود.»

نریمان حسین در ادامه به نحوه سازماندهی کار در تعاونی اشاره کرد و گفت: «خانواده‌ها با هم به مزرعه می‌روند و در کنار یکدیگر کار می‌کنند. در حال حاضر که فصل برداشت محصول فرا رسیده است، برخی از اعضا مشغول برداشت محصول و برخی دیگر مشغول خرمن‌کوب کردن هستند. هر آنچه که برای فعالیت مزرعه و تعاونی مورد نیاز باشد، توسط ٣٢ خانواده عضو تعاونی تامین می‌شود. به عنوان مثال، در ابتدای فصل کاشت، با هم جمع می‌شویم و برآوردی از هزینه‌های بذر، کود، سم و سایر مایحتاج انجام می‌دهیم. سپس هر خانواده سهم خود را از این هزینه‌ها پرداخت می‌کند و با هم اقلام مورد نیاز را خریداری می‌کنیم. در نهایت، محصول برداشت شده نیز به طور مساوی بین خانواده‌های عضو تعاونی توزیع می‌شود. برای انجام کارهای تعاونی، با هم جمع می‌شویم و در مورد وظایف و تقسیم کار بحث و گفت‌وگو می‌کنیم. گروه‌هایی تشکیل می‌دهیم و هر گروه روی یک کار خاص تمرکز می‌کند. به عنوان مثال، در حال حاضر ٧ نفر از اعضا مسئول خرمن‌کوب کردن محصول هستند. بعد از اینکه آنها خسته شدند، گروه دیگری جایگزین آنها می‌شود و به همین ترتیب کار ادامه پیدا می‌کند.»

 

اعتماد و پیشرفت در سایه موفقیت تعاونی

نریمان حسین به سختی‌هایی که در ابتدای تأسیس تعاونی وجود داشت اشاره کرد و گفت: «قبل از اینکه کار تعاونی را شروع کنیم، نوعی عدم اطمینان یا تردید در مورد اینکه آیا این کار موفقیت‌آمیز خواهد بود یا نه، وجود داشت.» او در ادامه به افزایش تعداد خانواده‌های عضو تعاونی در طول زمان اشاره کرد و گفت: «ما با ٢٢ خانواده کار تعاونی را آغاز کردیم، اما با گسترش فعالیت‌ها و اعتمادی که به کار تعاونی ایجاد شد، تعداد خانواده‌های عضو به ٣٢ خانواده افزایش یافت. هر چه بیشتر پیش می‌رویم، کارها بیشتر می‌شود و مشارکت در تعاونی نیز افزایش می‌یابد. بسیاری از مشکلاتی که در ابتدا با آن مواجه بودیم حل شده است و کار تعاونی اکنون به خوبی جا افتاده و رونق گرفته است.»

نریمان حسین در ادامه به یکی از نمونه‌های موفقیت تعاونی در تامین نیازها اشاره کرد و گفت: «ما در باغ خود سیب‌زمینی کاشتیم. ابتدا نیازهای خانواده‌ها را از این محصول تامین کردیم و سپس مازاد آن را به قامشلو بردیم و در بازار فروختیم. با پولی که از فروش آن به دست آوردیم، دوباره نیازهای تعاونی را تامین کردیم و به این ترتیب، تعاونی را نیز به پیش بردیم.»

 

حل نیازهای روستا با همدلی و مشارکت

نریمان حسین با بیان اینکه اهالی روستا با همدلی و مشارکت در چارچوب کمون، برای حل مشکلات و رفع نیازهای خود تلاش می‌کنند، گفت: «در سایه کمون، اهالی روستا دور هم جمع می‌شوند و در مورد نیازهای مختلف، بحث و گفت‌وگو می‌کنند. پس از جمع‌بندی نظرات و تصمیم‌گیری نهایی، با اتکا به توان خود و با همکاری سایر نهادها، برای رفع این نیازها اقدام می‌کنند.»

او در ادامه به یکی از نمونه‌های این همکاری برای بازسازی جاده اشاره کرد و گفت: «نیاز به بازسازی جاده‌ای که به روستای ما و چند روستای دیگر می‌رود، در جلسات کمون مطرح شد. پس از بحث و گفت‌وگو، تصمیم گرفتیم با شهرداری مذاکره کنیم و درخواست خود را برای بازسازی جاده ارائه دهیم. شهرداری نیز با درخواست ما موافقت کرد و در این پروژه با ما همکاری نمود. علاوه بر این، اهالی روستا نیز با جمع‌آوری کمک‌های مالی، در تامین بخشی از هزینه‌های بازسازی جاده مشارکت داشتند.»

نریمان حسین در خصوص نظافت روستا نیز گفت: «تا به حال، نظافت روستا به عهده خود اهالی بوده است. همه ما با هم در روزهای مشخصی دور هم جمع می‌شویم و به نظافت معابر می‌پردازیم. این کار به وسیله تمامی ساکنین روستا انجام می‌شود و تاکنون اجازه نداده‌ایم که شهرداری برای نظافت روستا به اینجا بیاید.»

 

به پیش بردن تعاونی‌ها و کمون‌ها پاسخی به حملات موجود

نریمان حسین در پایان صحبت‌های خود به نقش مقاومت مردمی در برابر حملات و تجاوزات دولت ترکیه اشاره کرد و بر لزوم تقویت سیستم کمون و فعالیت‌های تعاونی‌ها به عنوان پاسخی اساسی به این حملات تاکید نمود.

نریمان حسین با بیان اینکه هر روستا می‌تواند الگوی روستای جارودیه را دنبال کند و با راه‌اندازی و تقویت تعاونی، در مسیر خودکفایی و اداره امور خود گام بردارد، گفت: «ما می‌خواهیم هر روستایی کار تعاونی را پیش ببرد و به خودی خود اداره شود. آنها می‌توانند در مورد نیازهای خود با هم صحبت کنند و برای رفع آنها با اتکا به توان خود تلاش کنند.»

او در ادامه، خودکفایی و اتکا به نفس را کلید پیروزی در برابر متجاوزان دانست و گفت: «ما می‌خواهیم هر روستایی مسئولیت خود را بر عهده بگیرد، خودش خودش را اداره کند و کار تعاونی را تقویت کند. پیشرفت کار تعاونی و کمون‌ها پاسخی به کسانی است که با این خلق دشمنی می‌کنند. زمانی که کار ما بیشتر پیش برود، هر چقدر هم که ما را محاصره کنند، راه خود را پیدا خواهیم کرد و پیروز خواهیم شد.»

 

تقویت اتحاد از طریق کمون و تعاونی‌ها

نجدا خلیل، یکی از ساکنین و رئیس مشترک کمیته صلح کمون شهید کانی در روستای جارودیه، به تشریح تجربیات خود از زندگی در این جامعه کمونال و مزایای آن پرداخت.

خلیل با اشاره به روحیه همبستگی و همکاری که در بین اهالی روستا وجود دارد، گفت: «ما در این روستا کارها را با هم انجام می‌دهیم. محبت و صمیمیت عمیقی بین ما وجود دارد و در سایه کمون، فعالیت‌های خود را به صورت منسجم و هدفمند دنبال می‌کنیم.»

او در ادامه به نقش خود در کمیته حل اختلاف کمون اشاره کرد و گفت: «من به عنوان رئیس مشترک کمیته حل اختلاف، در حل و فصل اختلافات و دعاوی بین اهالی روستا نقش دارم. زمانی که دو نفر با هم مشکلی پیدا می‌کنند، ما در کمون تلاش می‌کنیم تا با وساطت و گفت‌وگو، آنها را آشتی دهیم و مشکل را به صورت مسالمت‌آمیز حل کنیم.»

خلیل در مورد فعالیت زنان در تعاونی‌ها و مشارکت آنها در امور روستا نیز گفت: «در کارهای تعاونی روستا، زن و مرد با هم دوشادوش یکدیگر کار می‌کنند. ما با تقسیم وظایف و همکاری صمیمانه، امور مربوط به تعاونی را به بهترین شکل انجام می‌دهیم. در حال حاضر که فصل برداشت گندم است، همه با هم در مزارع حاضر می‌شویم و به برداشت محصول می‌پردازیم.»

او در ادامه به نقش زنان در جامعه کمونال روستای جارودیه اشاره کرد و گفت: «به عنوان یک زن، من در تمام فعالیت‌ها و تصمیم‌گیری‌های مربوط به روستا مشارکت دارم و هر کاری که در توانم باشد را برای پیشرفت و آبادانی آن انجام می‌دهم. پیام من به تمام زنان این است که با هم متحد باشیم، به یکدیگر کمک کنیم و برای ارتقای جایگاه خود در جامعه تلاش نماییم. من می‌خواهم زن‌ها آگاه باشند و از حقوق خود دفاع کنند.»