روشل جونیور

سویدا- دیروز، چهارشنبه ١٩ آذرماه، زنان سویدا در صحنه اعتراضی جدیدی به میادین شهر بازگشتند و مطالبات خود برای حق تعیین سرنوشت را تجدید کردند و آنچه را که «آزادی خیالی» توصیف کردند، رد کردند.

زنان شرکت‌کننده بنرهای سفیدی حاوی پیام‌های اعتراضی از جمله «بازداشت‌شدگان سویدا توسط مقامات تروریستی بازداشت شده‌اند... آزادی شما بدهی ماست.» با خود به همراه داشتند.

خلود منذر، یکی از شرکت‌کنندگان در این اعتراض، گفت که حضور امروز آنها در واکنش مستقیم به حمله خشونت‌آمیزی است که جهادگرایان هیئت تحریر الشام به سویدا انجام دادند و تأکید کرد که مردم حق دارند سرنوشت خود را تعیین کنند.

او افزود: «خواسته‌های ما روشن است: بازگشت زنان ربوده‌شده، بازپس‌گیری زمین‌ها و پاسخگو کردن همه کسانی که در حمله به شهر دست داشتند.» و تأکید کرد که مردم سویدا متحد خواهند ماند تا صدایشان را به گوش جهانیان برسانند.

رحاب کمال الدین، یکی از برجسته‌ترین فعالان میدان الکرامه در سویدا، بر موضع خود در رد تمام مقاماتی که بر این شهر حکومت کرده‌اند، از رژیم اسد گرفته تا الجولانی، تاکید کرد و افزود او «رهبر سازمانی بود که به عنوان تروریست طبقه‌بندی شده بود» و تأکید کرد که «برای او غیرممکن است که دولت تشکیل دهد یا به یک حزب مسالمت‌آمیز تبدیل شود».

او وقایع سال ۲۰۱۸ را یادآوری کرد، زمانی که گروه‌های مسلح به شهر سویدا حمله کردند و مرتکب قتل و تحقیر ساکنان شدند و تأکید کرد که آن تجربه، غیرممکن بودن مقابله با این نیروها را ثابت کرد. «امروز از رهایی صحبت می‌کنند، چیزی که ما معنی آن را نمی‌فهمیم. ما از حکومت بعثی‌ها به حکومت سلفی‌ها رسیده‌ایم و هیچ چیز در زندگی مردم تغییر نکرده است.»

رحاب کمال الدین تاکید کرد: «خواسته اساسی مردم سویدا، دستیابی به حق تعیین سرنوشت از طریق استقلال است، زیرا این تنها تضمین برای محافظت از حقوق آنها و تضمین بقای آنها به دور از هرگونه اقتدار تحمیلی است.» او با توصیف دولت موقت به عنوان «گروه‌های جنایتکار بی‌سابقه»، تأکید کرد که مردم هیچ حکومت قهری را نمی‌پذیرند و همچنان صدای خود را در دفاع از آزادی و کرامت بلند خواهند کرد.

خزامی البنی، نیز به نوبه خود مخالفت شدید خود را با آنچه که او اقدامات «سیستماتیک» جهادگران هیئت تحریر الشام علیه مردم سویدا توصیف کرد، ابراز داشت و تأکید کرد که خواسته اساسی آنها حق تعیین سرنوشت و استقلال است، زیرا این تضمین واقعی برای حفظ کرامت و آزادی است.

او خاطرنشان کرد که مردم سویدا در ابتدا به وحدت سرزمین سوریه و ساختن دولتی که همه سوری‌ها را متحد کند، متعهد بودند، اما این رویا پس از «حمله وحشیانه» که شهر را هدف قرار داد و کشتارها، اعدام‌های میدانی و آوارگی‌های همراه با آن، از بین رفت. «آنها کسانی بودند که با تحمیل برنامه‌های خود، شهر را از سوریه جدا کردند، نه ما، آنطور که ادعا می‌کنند.»

او تأکید کرد که مسئله مردان و زنان مفقود، روستاهای اشغالی و کشته‌شدگان همچنان در قلب وجدان مردم سویدا باقی مانده است و تأکید کرد که خون آنها «به هر قیمتی که باشد، فراموش نخواهد شد.»

در پایان، او شهر خود را «قلب کرامت، آزادی، امید، شادی و تمدن» توصیف کرد و تأکید کرد که این شهری متفاوت از هر شهر دیگری است و نمادی از انعطاف‌پذیری و پایبندی به حقوق باقی خواهد ماند.

رهف الشحف، فعال کمیته سازماندهی شهبا نیز در جریان این اعتراض تأیید کرد که ساکنان «برای هزارمین بار» گرد هم آمده‌اند تا درخواست خود برای حق تعیین سرنوشت را تجدید کنند و تأکید کرد که «سویداء نیاز مبرمی به استقلال و لغو محاصره تحمیلی بر آن دارد.»