زنان باردار مبتلا به بیماری‌های روانی جدی و شکاف خدمات بهداشت روانی
تحقیقات جدید نشان می‌دهد زنان مبتلا به بیماری روانی جدی که باردار هستند، با شکاف‌های عمیقی در زمینه‌ی اطلاعات، پشتیبانی و منابع خدمات بهداشت روان مواجه می‌شوند.
مرکز خبر - تحقیقات جدید نشان می‌دهد زنان مبتلا به بیماری روانی جدی (SMI) که باردار هستند یا قصد بارداری دارند، با شکاف‌های عمیقی در زمینه‌ی اطلاعات، پشتیبانی و منابع خدمات بهداشت روان مواجه می‌شوند.
این یافته‌ها که اوایل آوریل در مجله‌ی معتبر Health Affairs منتشر شد، بر نیاز به ادغام مداخلات بارداری، آموزش و سایر منابع برای زنان مبتلا به SMI در خدمات سلامت روان تأکید کرد.
دکتر نیکول گودسمیت، روانپزشک و محقق خدمات بهداشتی در Greater Los گفت: «سیاست‌های افزایش‌‌دهنده‌ی ظرفیت نیروهای فعال در سلامت روان و کلینیک‌های رسیدگی به بارداری و فرزندپروری، می‌تواند به طور چشمگیری مراقبت از زنان مبتلا به بیماری‌های روانی را بهبود بخشد، این اقدامات در نهایت منجر به پیشرفت مادر و فرزند خواهد شد.»
«مطالعات ما نشان می‌دهد که بارداری ممکن است در مراقبت‌های بهداشت روان مورد بحث قرار نگیرد، همین مسئله می‌تواند منجر به از دست‌رفتن فرصت مناسب برای درک اهداف و خواسته‌های زنان باردار و ارائه‌ی حمایت و خدمات مناسب شود. زنانی که با آنها صحبت کردیم اطلاعات بیشتری در مورد تأثیر احتمالی داروهای روانپزشکی بر باروری، بارداری، رشد جنین و شیردهی می‌خواستند. عمده‌ی مادران اظهار داشتند که به حمایت و منابع بیشتری نیاز دارند. مواردی مانند کلاس‌های والد‌شدن، مراقبت از کودکان در محل در طول بازدیدهای بهداشت روانی و تامین منابعی مانند لوازم کودک و نوزاد.»
-دکتر نیکول گودسمیت، نویسنده‌ی ارشد این تحقیق را زمانی که در برنامه‌ی ملی پژوهشگران بالینی در UCLA مشغول به کار بود، انجام داد.
محققان با ۲۲ زن در سنین باروری که در چهار کلینیک سرپایی بخش بهداشت روانی شهرستان لس‌آنجلس در سال‌های ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ خدمات ارائه می‌کردند، مصاحبه‌های تلفنی انجام دادند. اکثر شرکت‌کنندگان سیاه‌پوست یا لاتین بوده و دارای فرزند بودند.
در میان یافته‌ها، تعداد کمی از زنان با ارائه‌دهندگان سلامت روان خود بحث‌های جدی پیرامون بارداری کرده‌اند و آن‌هایی که این کار را انجام دادند، مکالماتی سریع و غیرجدی داشتند. علاوه بر این، بسیاری از اطلاعاتی که در مورد نکات ایمنی مصرف داروهای روانپزشکی در دوران بارداری دریافت کرده بودند، ناراضی بودند.
اکثر ارائه دهندگان سلامت روان خود را در خصوص فرزندپروری کمک‌کننده و حمایت‌کننده توصیف کردند. در این میان بسیاری از مادران هم نگران بودند که حتی صحبت در مورد علائم سلامت روانی‌شان منجر به از دست‌دادن حضانت فرزندانشان شود و بنابراین علائم خود را مخفی کردند.
به گفته‌ی محققان، این مطالعه دارای محدودیت‌هایی نیز بوده است. این تحقیقات در یک سیستم بهداشت روانی شهری بزرگ با شبکه‌های ایمنی جدی انجام شد، بنابراین این یافته‌ها ممکن است برای مکان‌ها یا جمعیت‌های دیگر صدق نکند.
با اینحال، این یافته‌ها نیاز به ایجاد ظرفیت برای بحث و رسیدگی به نیازهای مرتبط با بارداری و مادری را روشن می‌کند.
محققان می‌گویند: «به طور کلی، نتایج بر نیاز به مداخلات بیشتر در خصوص بارداری و والدی، آموزش، حمایت و منابع سلامت روان برای زنان مبتلا به SMI تاکید می‌کند. گنجاندن محتوای آموزشی مرتبط با بارداری و فرزندپروری در برنامه‌های درسی آکادمیک، حرفه‌ای و آموزش مداوم می‌تواند به رفع این شکاف دانش کمک کند.»