یگان‌های مدافع زنان: با یک مسئولیت تاریخی روبه‌رو هستیم
یگان‌های مدافع زنان تأکید کردند که مرحله کنونی بسیار دشوار است و نیاز به همبستگی و اتحاد تمام ملت‌ها دارد، زیرا سوریه جدیدی که با ذهنیت جهادی شکل خواهد گرفت، بیش از تشکیل افغانستان دوم پیش نخواهد رفت.
مرکز خبر- یگان‌های حفاظت از زنان از ملت‌ها و زنان جهان خواستند که صدای خود را بلند کرده و مسئولیت‌های خود را در برابر حملاتی که به مناطق شمال و شرق سوریه وارد می‌شود، به عهده گیرند. هدف دولت ترکیه از این حملات، اشغال تمام مناطق و گسترش کنترل خود بر آن‌ها است.
در واکنش بە وضعیت کنونی که مناطق شمال و شرق سوریه و کل سوریه با آن روبه‌رو هستند، فرماندهی کل یگان‌های مدافع زنان (ی پ ژ) بیانیه‌ای صادر کرد که در آن آمده است: برخی گروه‌های جهادی وابسته به اشغالگری ترکیه و نیروهایی مانند هیئت تحریر الشام، که توسط نیروهای بین‌المللی بر اساس یک مفهوم و نقشه جدید آماده شده و تحت مدیریت دولت ترکیه قرار دارند، بدون مواجهه با هیچ موانع یا مقاومتی به دمشق رسیدند. رژیم بعث که ۶۱ سال دوام داشت، در مدت زمانی کوتاه ۱۲روزه فرو پاشید. دلیل فروپاشی رژیم در این مدت کوتاه بدون مقاومت، پافشاری آن بر وضع موجود و و تعامل ارتجاعی با اساسی‌ترین مسائل، از جمله مسئله کورد، بود. اگر حکومت اسد در راستای دموکراتیک شدن سوریه گام برمی‌داشت، وضعیت کنونی به وجود نمی‌آمد.
جو و فضای پیروزی که گروه‌های جهادی ایجاد کرده‌اند، تأثیرات موقتی خواهد داشت. سوریه جدیدی که بر اساس چنین ذهنیتی ایجاد شود، چیزی بیش از آفریدن افغانستان دوم نخواهد بود. با این حال، سوریه در طول تاریخ میزبان جوامع اتنیکی و دینی مختلف بوده است. ما با تحیر به کسانی می‌نگریم که بدون در نظر گرفتن تنوع جامعه‌شناختی سوریه، وبه نحوی که گویا از قتل‌عامی که این نظام به دنبال خواهد داشت بی‌خبرند، بابت وضعیت کنونی اظهار خوشحالی می‌کنند.
بدن شک دولت ترکیه در قبال جنگی که سیزده سال است مردم سوریه در آن به سر می‌برند، مسئول است. در این سیزده سال، دولت ترکیه و تبهکارانش همواره به مناطق شمال و شرق سوریه حمله کرده‌اند. اکنون نیز از طریق تبهکاران ارتش ملی سوریه که همان داعش هستند، به دستاوردهای شمال و شرق سوریه که بر مبنای آزادی زنان ایجاد شده، حمله می‌کنند. نیروهای ما به پیشاهنگی ی پ ژ، منطقه را از مصیبت بزرگی نظیر داعش نجات دادند و آن را به جزیره آرامش تبدیل کردند که تمامی تنوعات دینی و اتنیکی بتوانند با آرامش و خوشبختی در آن زندگی کنند. اما، این عرصه آرامش اکنون به هدفی برای اشغالگری ترکیه بدل شده است. سرزمینی که توسط ارتش زنان و خلق، ق‌س‌د، و به پیشاهنگی ی پ ژ محافظت می‌شود، باری دیگر با تهدید داعش و جمهوری ترکیه مواجه است.
در این مقطع، خطرهای بزرگی در کمین خلق‌های کورد، عرب، دَروزی، ارمنی، آشوری و سریانی است که در کنار هم علیه داعش و جمهوری ترکیه می‌جنگند و از دستاوردهای خویش دفاع می‌کنند. از سویی، به دلیل آن که از اجزای خودمدیریتی هستند، مستقیما هدف حمله قرار گرفته و از سوی دیگر سازمان میت نیز در صدد نزدیکی به برخی قبایل و در مقابل هم قرار دادن آن‌ها می‌باشد. بر این اساس در صدد ترتیب دادن حملات و آشوب علیه نیروهای ما، و تحریک جامعه و برخی گروه‌های عرب و طوائف مناطق منطقه رَقا، طَبقا و دِیرالزور، هستند. ما به عنوان ی پ ژ، از تمام جامعه و به ویژه زنان عرب، درخواست می‌کنیم بازیچه این نیرنگ‌ها و نقشه‌ها نشوند.
میت در چارچوب این دسیسه حمله، در حال برنامه‌ریزی برای حمله به کمپ هول و زندان‌هایی است که زندانیان داعش آنجا به سر می‌برند.
شماری از اعضای داعش از زندان‌هایی که به دست هیئت تحریرالشام تخلیه شدند، آزاد شده‌اند. به همین دلیل منطقه ما در معرض تهدید جدیدی از سوی داعش قرار دارد. خطر تسلط داعش یا گروه‌هایی با ذهنیت داعش بر سوریه، بسیار زیاد است. امروزه تلاش می‌شود داعش، که پروژه ترکیه است، تحت اسامی مختلف مشروعیت یافته و موجودیت آن را در جهان و منطقه به رسمیت بشناسند.
در این راستا، تلاش می‌شود که سرنوشت منطقه به مرتجع‌ترین نیروهای جهان سپرده شود. اما روژاوا که برای خلق‌های منطقه و بشریت، مانند سرزمین رویاهاست، به پیشاهنگی یپژ همراه با خلق خود، خلق‌ها و زنان جهان، مبارزه مشترک را ارتقا خواهد داد.
ما در هر زمینه‌ای با مسئولیتی تاریخی مواجه هستیم.
از تِل‌رَفعَت، منبِج، و اکنون نیز کوبانی، هدف نهایی حملات جمهوری ترکیه و تبهکارانش، یعنی تبهکاران داعش، اشغال و الحاق تمامی روژاوا است. ما تمامی خلق‌ها و زنان جهان را فرا می‌خوانیم تا در برابر این حملات فریاد برآورده و به مسئولیت‌های خود عمل کنند.
امروز، یپژ در هر عرصه‌ای در مقابل حملات تبهکاران داعش که مستقیما از سوی دولت ترکیه هدایت می‌شوند، ایستادگی می‌کند. این مقاومت تا آخر ادامه خواهد داشت.
تمامی نیروها در سطح جهان، مقاومت یپژ را تحسین و تمجید می‌کنند، اما ورای تحسین، نیاز به گسترش صفوف مقاومت وجود دارد. باید مبارزات خویش را ارتقا داده و در همه‌جا گسترش دهیم. دیگر زمان آن فرا رسیده است که این حملات جمهوری فاشیستی ترکیه را متوقف کرده و از آن حساب‌خواهی کنیم.