مرکز خبر- زینب جلالیان، تنها زن زندانی سیاسیِ محکوم‌به‌حبس‌ابد در ایران، در نوزدهمین سال حبس خود همچنان از رسیدگی درمانی محروم است. بر اساس منابع خبری، وی مهر امسال پس از ماه‌ها درد ناشی از «فیبروم رحمی» تحت عمل آمبولیزاسیون قرار گرفت، اما با پابند به تخت جراحی بسته شد و تنها ۲۴ ساعت بعد، بدون تکمیل روند درمان، به زندان مرکزی یزد بازگردانده شد.

با وجود ادامه خونریزی، درد شدید و کم‌خونی، و درخواست مکرر پزشکان برای انجام فوری سونوگرافی و ام‌آر‌آی، مسئولان زندان با بهانه «گم‌شدن نسخه پزشک» از اعزام او جلوگیری کرده‌اند.

در ماه‌های گذشته، نهادهای حقوق بشری و گزارشگران ویژه سازمان ملل بارها درباره وخامت وضعیت جلالیان هشدار داده و خواستار دسترسی فوری او به درمان مستقل و آزادی بی‌قید و شرط او شده‌اند. زینب جلالیان نیز در نامه‌ای از سال‌ها شکنجه، محرومیت از ملاقات و عدم رسیدگی پزشکی نوشته و تأکید کرده است که «شرایط نامناسب زندان بیماری‌های متعدد را تشدید کرده است.»

او با وجود تشخیص پزشکان مبنی بر ناتوانی در تحمل حبس، همچنان در زندان نگه داشته می‌شود و نهادهای امنیتی آزادی او را مشروط به «توبه» کرده‌اند. زینب جلالیان از اسفند ۱۳۸۶ در زندان است؛ حکمش در سال ۱۳۸۷ اعدام بود که بعدها به حبس ابد کاهش یافت. طی این سال‌ها چندین‌بار نیز به‌طور غیرقانونی بین زندان‌ها منتقل شده است. وکیلش تأکید دارد ادامه حبس او طبق قوانین جدید غیرقانونی است.