مرکز خبر- سمیه رشیدی، فعال مدنی ساکن تهران که در اردیبهشت‌ماه سال جاری به دلیل نوشتن شعار در سطح شهر بازداشت شده بود، پس از انتقال از زندان اوین به زندان قرچک ورامین، با بی‌توجهی مکرر مسئولان به وضعیت سلامتی‌اش مواجه شد. این بی‌توجهی‌ها نهایتاً در تاریخ ۲۹ شهریورماه منجر به وخامت شدید حال وی و ورود به حالت کما شد.

بر اساس گزارش‌های منتشرشده، سمیه رشیدی طی ماه‌های گذشته بارها دچار حملات تشنجی شده بود، اما هر بار اعزام او به مراکز درمانی با تأخیر و سهل‌انگاری همراه بود. در نهایت، پس از بحرانی شدن شرایط جسمی، وی به بیمارستان مفتح ورامین منتقل شد. پزشکان وضعیت هوشیاری او را بسیار پایین ارزیابی کرده و امیدی به بهبودش ندارند.

بیدارزنی در گزارشی که درباره به کما رفتن سمیه رشیدی منتشر کرد، مدیریت صغری خدادادی، رئیس زندان قرچک را عامل مستقیم این حوادث دانست و آن را «سیاست سیستماتیک زجرکش کردن زندانیان» توصیف کرد؛ سیاستی که جان زندانیان سیاسی و حتی زندانیان با جرائم عمومی را تهدید می‌کند.

براساس گزارشات منتشر شده از سوی نهادهای امنیتی، مسئولان زندان به جای رسیدگی جدی، مشکلات جسمی سمیه رشیدی را «تمارض» تشخیص داده و تنها داروهای آرام‌بخش برای او تجویز کرده بودند. این رویکرد سبب شد وضعیت او بحرانی شود و نهایتا به کما برود.

این فاجعه در حالی رخ می‌دهد که ۲۸ شهریور، جمیله عزیزی، زندانی مالی در زندان قرچک، به دلیل محرومیت از رسیدگی درمانی جان باخت. او با وجود سپری شدن بیش از یک هفته از تأمین وثیقه آزادی، همچنان در زندان نگه داشته شده و به مراکز درمانی اعزام نشده بود.