مرکز خبر - امروز سالروز بمباران شیمیایی نودشه از توابع شهرستان پاوە و بمباران پناهگاه پارک شیرین کرماشان توسط رژیم بعث عراق است.

 در تاریخ ٢۵ اسفند سال ١٣۶۶ در حالی‌که مردم به استقبال بهار می‌رفتند؛ از آنجا که نوروز در میان کوردها جایگاه خاصی دارد و همه‌ی مردم با خانه‌تکانی و پوشیدن لباس نو به استقبال سال‌نو می‌روند، رژیم بعث با گاز خردل، اعصاب و سیافوژن شر هلبجە را مورد حملات شیمیایی قرار داد، در این بمباران هزاران نفر جانباختند و هزاران نفر نیز سال‌های طولانی با عوارض گاز خردل زندگی کردند. هنوز هم مردم این شهر از بوی سیب واهمە دارند.

در همسایگی هلبجه شهر نودشه یکی از زیباترین شهرهای هورامان در استان کرماشان قرار دارد. هنوز خبر بمباران هلبجه به نودشه نرسیده بود که در روز ٢۶ اسفندماه سال ١٣۶۶ رأس ساعت ١٠:١١ دقیقه صبح، نودشه دچار یکی دیگر از تلخ‌ترین و دردناک‌ترین حوادث تاریخ کوردستان شد، یک بمب حاوی گاز خردل به این شهر اصابت کرد که بیش‌از ١٣ نفر در همان لحظه جانباختە و ١٢٠ نفر مجروح شدند.

بمب شیمیایی رها شده به یکی از خانه‎‌های نودشه برخورد کرده که همه‌ی اعضای خانواده که ٧ نفر بودند، همان لحظه جانباختند. اهالی شهر که نمی‌دانستند بمب اصابت شده، شیمیایی است به کمک مجروحان شتافتند ولی بعد از گذشت چند ساعت اشک‌های سیاه از چشمان  سرازیر شد و صدای سرفه و گلودردهای شدید بر فضای شهر حاکم شد، و بار دیگر مردم این شهر به یار دیرینه‌ی خود یعنی کوهستان پناه بردند.

در روز اول فرورین ١٣۶٧ نیز ٢بار دیگر این شهر بمباران شیمیایی شد و مجموع جانباختگان شهر نودشه به ١١٠ نفر رسید.

این جنایت هولناک به دلیل همزمانی با ژنوساید هلبجه، چندان مورد توجه جهانیان قرار نگرفت، از این‌رو افراد زیادی اطلاعی از این جنایت ندارند.

در همان روز یعنی ٢۶ اسفند سال ١٣۶۶ زمانی که زنان و کودکان شهر کرماشان از ترس بمباران‌های پی‌درپی به پناهگاه پارک شیرین پناه برده بودند، این پناهگاه مورد اصابت موشک‌های لیزری هواپیماهای عراقی قرار گرفت و در این حادثه‌ی تلخ ٧۶ نفر جانباختە و ١٨۵ نفر مجروح شدند که بیشترشان زنان و کودکان بودند.

در دوران جنگ ویرانگر ایران و عراق ملت کورد بیشترین آسیب‌ها را متحمل شدند. بیشترین ویرانی‌ها در شهرهای هلبجه، کرماشان، ایلام و سنه اتفاق افتاد که هنوز هم ترمیم و بازسازی نشده‌اند. جنگ بین ٢ اشغالگر که هیچ ارتباطی به کوردستان و ملت کورد نداشت باعث به وجود آمدن ژنوساید خلق کورد و شهادت بسیاری از مردمان در شهرهای کورد نشین شد. این اولین و آخرین بار نیست که ملت کورد بین دو کشور و معاملات سیاسی قربانی می‌شوند.

از باکور کوردستان گرفته ( نسل‌کشی درسیم، ویران کردن روستاها و شهرها توسط عثمانیان و دولت ترکیه فعلی) تا باشور کوردستان ( انفال، شیمیایی هلبجه، ویرانی شهرهای کوردستان) تا روژهلات کوردستان( تبعید و آواره کردن ملت کورد به شهرهای شمای و شرقی ایران، شیمیایی روستای زرده، نودشه و بمباران شهرهای ایلام و کرماشان) تا روژآوای کوردستان( نداشتن شناسنمه، حق مالکیت و .. ، و ١٢ هزار شهید در جنگ داعش و ویرانی شهرهای عفرین، گری‌سپی و کوبانی توسط داعش و دولت اشغالگر ترکیه).

کوردها هیچوقت روی خوش زندگی را ندیده‌اند. همیشه در بین ابرقدرت‌ها و کشورها بدون‌ آنکه هیچ دخالتی در آن داشته باشد قربانی می‌شوند.