آخین بهار

مرکز خبر - با وجود آنکه جنگ داخلی سوریه که ۱۴ سال پیش آغاز شد، با سرنگونی رژیم بعث توسط گروه جهادی هیئت تحریر الشام وارد مرحله تازه‌ای شده، اما بی‌ثباتی در این کشور همچنان ادامه دارد. هیئت تحریر الشام و گروه‌های وابسته به آن در مناطق تحت کنترل خود، حجاب را به زنان تحمیل می‌کنند و به گروه‌های مذهبی مختلف یورش می‌برند.

در شبکه‌های اجتماعی، تصاویری از اعدام دو زن در ادلب منتشر شد و تأیید گردید که فردی که حکم اعدام زنان را قرائت می‌کرد، شادی الویسی، «وزیر دادگستری» در دولت موقت دمشق بوده است. در حالی که تمام این تحولات، خطرات پیش روی مردم این کشور را آشکار می‌سازد، ترکیه و ارتش ملی سوریه نیز به حملات خود علیه شمال و شرق سوریه ادامه می‌دهند.

ارن کسکین، ریاست مشترک انجمن حقوق بشر، درباره تحولات سوریه و دیدار نمایندگان حزب برابری و دموکراسی خلق‌ها با رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان در جزیره امرالی، در دوره‌ای که حملات به شمال و شرق سوریه شدت یافته، دیدگاه‌های خود را بیان کرد.

 

حضور هیئت تحریر الشام در حاکمیت، غیرقابل قبول

ارن کسکین با اشاره به نقض حقوق نگران‌کننده در سوریه گفت: «اگرچه هیئت تحریر الشام توسط قدرت‌های امپریالیستی به ساختاری تبدیل شده که در تأسیس یک دولت مشارکت خواهد داشت، اما نباید فراموش کنیم که این گروه دنباله‌رو داعش است. ما درباره سازمانی با ساختار کاملاً سلفی سخن می‌گوییم که از القاعده آغاز شد و به النصره و داعش رسید. می‌بینیم که سازمانی که جهان آن را 'سازمان تروریستی' می‌شناسد، امروز در بازسازی دولت سوریه مشارکت دارد و این امر مورد تأیید قرار گرفته است. این وضعیت به هیچ وجه پذیرفتنی نیست. ما شاهد نقض حقوق بشر توسط این سازمان‌ها بوده‌ایم. ما از ساختارهایی سخن می‌گوییم که در آن‌ها آزادی بیان مطلقاً جایگاهی ندارد. تبدیل ناگهانی چنین سازمان سلفی به دولت، موجب هراس افراد دارای هویت‌ها و باورهای متفاوت شده است. می‌دانیم که در این سازمان‌ها جایگاهی برای زنان وجود ندارد. از این رو، کاملاً طبیعی است که هم زنان و هم پیروان مذاهب غیر از اهل سنت مانند علویان، مسیحیان و کوردها نگران باشند.»

 

نادیده‌گرفتن نقض حقوق

ارن کسکین با اشاره به دریافت تصاویر متعدد از موارد نقض حقوق بشر در سوریه، از سکوت نهادهای بین‌المللی در برابر این رویدادها انتقاد کرد. وی گفت: «وقتی این موارد نقض حقوق بشر به دست ما می‌رسد، آیا به سازمان ملل متحد نمی‌رسد؟ سازمان ملل کجاست؟ سازمان ملل آنجا حضور دارد، آمریکا آنجاست، آیا این وقایع را نمی‌بینند؟ قدرت‌های امپریالیستی در آنجا مستقر هستند. آنها می‌بینند اما منافعشان ایجاب می‌کند این نقض‌ها را نادیده بگیرند.»

ارن کسکین با تأکید بر اینکه حکومت تشکیل شده تحت رهبری هیئت تحریر الشام پایدار نخواهد ماند، از احتمال شکل‌گیری ساختاری نوین در سوریه در آینده نزدیک سخن گفت. وی با بیان اینکه همه باورها و هویت‌ها در این ساختار جای خواهند داشت، افزود: «اما ما به عنوان مدافعان حقوق بشر باید معاهدات امضا شده را به سازمان ملل متحد، سازمان‌های بین‌المللی و دولت‌ها یادآوری کنیم. این جنایات جنگی باید هر چه سریع‌تر متوقف شود.»

 

مذاکرات برای آینده سوریه

ارن کسکین با اشاره به دیدار نمایندگان حزب دَم با رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان در جزیره امرالی در ۲۸ دسامبر و متعاقباً دیدار هیئت با نمایندگان احزاب سیاسی حاضر در مجلس گفت: «از یک سو، روند صلح جدیدی در جریان است که منطقه ما را تحت تأثیر قرار می‌دهد. من معتقدم این روند نه تنها برای روژاوا بلکه برای آینده سوریه نیز اهمیتی حیاتی خواهد داشت.»

 

تأثیرگذاری متقابل تحولات

ارن کسکین با بیان اینکه تحولات در هر بخش از کوردستان بر سایر بخش‌ها نیز اثرگذار است، تأکید کرد که رویدادهای روژاوا با «روند صلح» در ترکیه پیوند دارد. وی افزود: «ترکیه این روند را از سر دلسوزی برای کوردها آغاز نکرد. تحولات سوریه و حضور قدرت‌های امپریالیستی در این فرآیند نیز تعیین‌کننده بود. آنچه در کوردستان رخ می‌دهد نه تنها چهار کشور را متأثر می‌سازد، بلکه کل جهان را نیز درگیر می‌کند. روژاوا و کوردهای آن، به‌ویژه به سبب مبارزه‌شان با داعش، به ساختاری تبدیل شده‌اند که حتی آمریکا نیز آن را به رسمیت شناخته است. من باور ندارم که دستاوردهای آنجا به این سادگی از میان برود.»

 

احتیاط در برابر روند صلح

ارن کسکین با اشاره به تجربه سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۵، گفت که این بار به دلیل تجربیات ناخوشایند آن دوره، مردم با احتیاط بیشتری به این روند می‌نگرند. وی با بیان اینکه «با خوش‌بینی محتاطانه به این روند نگاه می‌کنند»، تأکید کرد که حمایت اپوزیسیون اصلی از این روند ضروری است.

ارن کسکین چنین ادامه داد: «جریان کمالیست درباره این روند می‌پرسد 'آیا این روند با باغچلی خواهد بود؟ با اردوغان خواهد بود؟' این مذاکرات با هر کسی که زمام امور دولت را در دست دارد انجام می‌شود. با اپوزیسیون انجام نمی‌شود اما حمایت اپوزیسیون بسیار مهم است، که این را در سخنان عبدالله اوجالان نیز مشاهده کردیم. پشتیبانی و تبیین مناسب این روند از سوی اپوزیسیون اصلی، طبقه کارگر و اتحادیه‌ها در ترکیه اهمیت دارد. زیرا موفقیت این روند، آرامش را برای همه گروه‌ها در منطقه به ارمغان خواهد آورد. در روندهای صلح هیچ‌کس به تمام خواسته‌هایش دست نمی‌یابد. این قاعده‌ای جهانی است. گاه شما امتیاز می‌دهید، گاه طرف مقابل. به عبارتی، سیاستی مبتنی بر داد و ستد متقابل است. حضور باغچلی در این روند این بار بسیار قابل تأمل است. زیرا در دوره‌ای هستیم که نژادپرستی و ملی‌گرایی به شدت رشد کرده است. حضور حزبی که مدافع این دیدگاه است در این روند بسیار جالب توجه است. این نخستین تجربه چنین رویدادی است. اما من برای اولین بار تا این حد امیدوارم.»

 

مردم، برندگان روند صلح

ارن کسکین با تأکید بر اینکه برندگان یک روند صلح احتمالی مردم خواهند بود، سخنانش را این‌گونه به پایان برد: «اگر دولت اراده کند، روند ادامه می‌یابد، به همین سادگی. چرا که دولت جمهوری ترکیه ساختاری کاملاً تمامیت‌خواه دارد. یعنی مردم تابع دولت هستند. مردم به گونه‌ای هستند که می‌توانند هر آنچه دولت می‌گوید را بپذیرند. این را از روند صلح پیشین به خوبی می‌دانیم. وقتی آن روند آغاز شد، مردم در خیابان‌ها به جان هم نیفتادند و روند پذیرفته شد. در اینجا مسئولیت‌های سنگینی بر دوش سازمان‌های حقوق بشر، اتحادیه‌ها و اپوزیسیون اصلی است. اگر صلح محقق شود، تنها کوردها از این صلح بهره‌مند نخواهند شد. همه گروه‌های تحت ستم در منطقه از آن منتفع خواهند شد. به همین دلیل هر کس باید به نوبه خود از این روند حمایت کند.»