«مقاومت ١۴ ژوئیه؛ راهگشای آزادی خلق ستمدیده بود»
خدیجه ایبو، ریاست مشترک شورای شهیدان کانتون عفرین - شهبا تأکید کرد که مقاومت ١۴ ژوئیه که از زندان‌ها آغاز شد، راهگشای آزادی خلق کورد و ستمدیدگان بود.
حسنا محمد
شهبا- در ١۴ ژوئیه ١٩٨٢، رهبران مبارزات آزادی، کمال پیر، خیری دورموش، عاکیف یلماز و علی چیچک در زندان شماره ۵ آمد، علیه اعمال و شکنجه‌های دولت ترکیه در زندان‌ها، دست به اعتصاب غذایی زدند که در ترکیه به «روزه مرگ» معروف شد. این روز برگی تازه در تاریخ خلق کورد و ستمدیدگان را ورق زد.
به مناسبت سالروز مقاومت بزرگ در ١۴ ژوئیه، خدیجه ایبو، ریاست مشترک شورای شهیدان کانتون عفرین - شهبا در شمال و شرق سوریه به اهمیت این مقاومت در تاریخ کوردها پرداخت و گفت: ما با احترام یاد می‌کنیم از روز مقاومت زندانیان و شهدایی که در راه آرمان کوردستان جان خود را فدا کردند. ما امروز با روحیه مقاومت در برابر زندان‌ها کار و فعالیت خود را انجام می‌دهیم و به دلیل فشارهای دولت ترکیه، این مقاومت تا به امروز ادامه دارد. در زندان‌های ترکیه، فشار زیادی بر زندانیان سیاسی که علیه حکومت آنها قیام کردند و روز به روز در معرض جنایات اشغالگری قرار گرفتند، وارد شد. هدف از این اعمال و جنایات و فشارها تضعیف اراده زندانیان بود تا از آرمان خود دست کشیده و تسلیم شوند، اما مقاومت آنها دروازه آزادی خلق ستمدیده شد.
وی تأکید کرد: مقاومت زندان پلی برای آزادی خلق ستمدیده و مبنایی برای تداوم مقاومت ما است. در واقع منبع قدرت ما، مقاومت در زندان‌ها است و اکنون با همه شرایط زندگی تسلیم شدن را نمی‌پذیریم. در زندان‌های ترکیه، زندانیان سیاسی و آزادیخواهان تصمیم به اعتصاب غذا«روزه مرگ» گرفتند و به هدف خود که تسلیم نشدن و مقاومت تا پایان عمر بود، رسیدند. در این مقاومت، نقش زنان در شخص سکینه جانسز که شجاعانه در برابر سیاست دولت ترکیه مقاومت کرد، نمایان شد.
وی تأکید کرد: ما تا پایان عمرمان آرمان خود را رها نخواهیم کرد و نسل‌های آیندە را بر اساس روحیه مقاومت در زندان پرورش می‌دهیم تا این مقاومت ماندگار و در تاریخ کوردها زنده بماند. با روحیه مقاومت چهارده ژوئیه، آزادی جسمانی رهبر عبدالله اوجالان را تضمین خواهیم کرد و همچنین تمامی مناطق اشغالی را آزاد کرده و با فعالیت‌های خود از زندانیان در زندان‌ها حمایت می‌کنیم. ما خواهان صلح و آزادی هستیم و همیشه برای رسیدن به آن تلاش خواهیم کرد.