«محاصره اردوگاه مخمور، حاصل معامله ترکیه و عراق»
فیلیز بوداک، رياست مشترک مجلس مردم مخمور، درباره محاصره دولت عراق بر اردوگاه، گفت: تمام اقدامات عراق علیه اردوگاه، برخاسته از توافق‌ها و سیاست‌های مشترک با ترکیه است.
برژین کارا
مخمورـ در سال ۲۰۱۹، حزب دموکرات کوردستان(پ‌د‌ک) محاصره‌ای را علیه اردوگاه اعمال کرد که هنوز هم ادامه دارد. دولت عراق نیز بارها تلاش کرده اردوگاه را محاصره و با دیوارکشی محصور کند؛ آخرین مورد در ۲۰ مه ۲۰۲۳ بود که با مقاومت مردمی ۱۶ روزه روبه‌رو شد و عقب‌نشینی کرد. در آن مدت، وعده‌هایی از سوی مسئولان برای تأمین نیازهای اردوگاه داده شد، اما تا امروز هیچ‌کدام عملی نشده‌اند.
چند روز پیش، ریاست مشترک مجلس مردم اردوگاه مخمور بیانیه‌ای منتشر کرد و در آن به فشارهای دولت عراق اشاره کرد؛ از جمله صادر نکردن کارت شناسایی برای ساکنان، قطع توزیع مواد غذایی و نادیده گرفتن مشکلات بهداشتی، اداری و حقوقی اردوگاه. همچنین اعلام شد که از یک هفته پیش ورود کالاها به اردوگاه ممنوع شده و دولت عراق به جای حل مشکلات، آن‌ها را عمیق‌تر کرده است.
در گفت‌وگویی با خبرگزاری ما، فیلیز بوداک، ریاست مشترک مجلس مردم اردوگاه، گفت: تمام این اقدامات نتیجه‌ی سیاست‌های مشترک ترکیه و عراق است.
او ابتدا به تلاش دولت عراق برای محاصره اردوگاه در ۲۰ مه ۲۰۲۳ اشاره کرد و افزود: «مقاومت ۱۶ روزه مردم دولت را به عقب راند. توافقی نسبی حاصل شد و بر اساس آن وعده‌هایی برای تأمین نیازهای اساسی اردوگاه داده شد، اما هنوز اجرا نشده‌اند.»
«هدف اصلی: متلاشی کردن اردوگاه»
بوداک گفت: «هدف اصلی حملات، متفرق کردن مردم و از بین بردن اردوگاه بود. وقتی در این کار ناکام ماندند، سعی کردند ساختار سیاسی اردوگاه را هدف قرار دهند و سپس با وارد کردن شبکه‌های مافیایی‌شان تلاش کردند آن را از درون ویران کنند. حالا راهشان بستن مسیر تأمین نیازهاست.»
او افزود: دولت عراق از مدت‌ها پیش از صدور کارت شناسایی برای ساکنان خودداری کرده است. «از سال ۲۰۲۳ تاکنون، هیچ کارتی صادر نشده که مردم بتوانند برای کار یا درمان به شهرهایی مانند بغداد، موصل یا کرکوک بروند. کارت‌های اقامت و شناسایی هم از سپتامبر ۲۰۲۳ تمدید نشده‌اند و تاریخ اعتبارشان گذشته.»
«مشکلات بیماران و کارگران»
بوداک ادامه داد: «کارگران و کارمندان ما که خارج از اردوگاه کار می‌کنند، روزانه با دستگیری و بازداشت مواجه‌اند. پلیس و نیروهای امنیتی جلوی آن‌ها را می‌گیرند، برخی بازداشت می‌شوند. این اتفاقات برای بیماران و کارگران هر روز تکرار می‌شود.»
او همچنین به کمبود امکانات در زمستان گذشته اشاره کرد: «هیچ وسایل گرمایشی، نفت یا گاز توزیع نشد. ما یک درمانگاه داریم، اما گاهی روزها پزشک نداریم. فقط داروی سرماخوردگی و سردرد در دسترس است. تجهیزات لازم برای همه‌ی شهرداری‌های عراق تأمین می‌شود، جز شهرداری اردوگاه مخمور.»
بوداک گفت: «هر بار که ترکیه و عراق جلسه دارند، نتیجه‌اش حمله به اردوگاه است. همین چند روز پیش هم با یک یگان نظامی وارد اردوگاه شدند، اما با واکنش مردم عقب‌نشینی کردند. از آن زمان ورود کالا به اردوگاه ممنوع شده است. همه‌ی این‌ها نتیجه سیاست مشترک دو کشور است.»
او در پایان تأکید کرد که مردم اردوگاه تسلیم نخواهند شد: «ساکنان مخمور راه مقاومت را انتخاب کرده‌اند. با وجود محاصره‌ی حزب دموکرات کوردستان از ۲۰۱۹ تا امروز، اردوگاه با اراده و تلاش ایستادگی کرده است. این اردوگاه باید از حقوق قانونی خود برخوردار باشد و دولت عراق در این زمینه مسئول است. همچنین سازمان ملل نیز به همان اندازه مسئول است و ما از هر دو می‌خواهیم به مسئولیت‌هایشان عمل کنند.»