«ما زنان کرماشان پشت شجاع‌ترین یاران خود را خالی نمی‌کنیم»

زنان کرماشان خواستار آزادی چهار زن زندانی سیاسی شده و حکم اعدام در ایران را محکوم نمودند.

گلاره گیلانی

کرماشان - کنشگران مدنی اهل شهر کرماشان خواستار آزادی چهار زن زندانی سیاسی «پخشان عزیزی، شریفه محمدی، وریشه مرادی و نسیم غلامی سیمیاری» شده و صدور حکم اعدام در ایران را محکوم نمودند. ایشان در حمایت از این چهار زن، مصاحبەای کوتاه با خبرنگار ما داشتند.  

«بارین» فعال سیاسی و مدنی اهل کرماشان در گفتگوی کوتاهی به دو پرسش ما پاسخ داد.

 

چە چیزی موجب حمایت شما از این زندانیان سیاسی می‌شود؟

حمایت ما زنان کرماشان از این چهار زندانی سیاسی، حمایت از آزادی اندیشه، حمایت از آزادی بیان، حمایت و آری گفتن به همبستگی زنان است. ما دستگیری، محاکمه و احکام صادر شده علیه آنان را روندی قضایی و حقوقی نمی‌بینم، بلکه این روند کاملا سیاسی بوده و حملەای به جنبش زنان و خیزش انقلابی «ژن ژیان آزادی» است.

 

رشتەی پیوند میان این چهار نام چیست؟

در وهلەی اول باید بگویم که احکام صادره علیه شریفه محمدی و پخشان عزیزی بسیار وحشیانه است و اتهاماتی که بر وریشه مرادی و نسیم غلامی سیمیاری وارد شده نیز اتهامات بسیار سنگینی است که احتمال صادر شدن سنگین‌ترین احکام علیە آنان را بالا می‌برد و ما احساس کردیم باید با تشدید مبارزه و مقاومت و همبستگی زنان موجی از محکوم نمودن این احکام ناروا و ناعادلانه را به راه بیاندازیم. در وهلەی دوم ما می‌بینیم که زنان زیادی در سراسر ایران، خاورمیانه و جهان و تشکل‌های متعدد سیاسی، اجتماعی و حقوق‌بشری به حمایت از این چهار زندانی سیاسی برخاستەاند. ما نیز بر آن شدیم که از طریق این کنش به همبستگی موجود آری گفته و نشان دهیم که سرکوب‌ها و فشارهایی که علیە زنان در داخل ایران اعمال می‌شود، موجب نخواهد شد که در این مقطع حساس پشت شجاع‌ترین یاران خود را خالی کنیم.

همچنین «ژیکال.ک» دیگر فعال سیاسی و مدنی اهل کرماشان در گفت‌وگویی کوتاه به نکات حائز اهمیتی اشاره نمود.

 

آیا حمایت‌های مورد انتظار از این چهار زندانی سیاسی را شاهد بودەایم؟ میزان حمایت‌ها را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

هرچند که ما شاهد حمایت‌های داخلی و خارجی گستردەای بودەایم و تشکل‌های حقوق بشری، سیاسی، فمینیستی و مدنی متعددی در داخل و خارج از ایران احکام صادره را محکوم نموده و روند دادرسی ایشان را ناعادلانه توصیف کردەاند، اما با توجه به عدم پایبندی رژیم جمهوری اسلامی ایران به موازین حقوق بشری و فساد و سیاسی‌کاری شدید در دستگاه قضایی ایران، به نظر من این حمایت‌ها بسیار افزایش یافته و زنان سراسر ایران و جهان یک صدا این توحش را محکوم نمایند. هرچند ما شاهد اعتراض زنان (چه تشکل‌های سیاسی و مدنی و چه افراد مستقل) در روژاوا و باکور کوردستان به این احکام هستیم که در نوع خود بسیار جالب و الهام‌بخش بوده است، اما این کنش‌ها باید بسیار افزایش یابد و یک صدا خواستار توقف و لغو احکام صادره علیه این زندانیان شویم.

 

از زنان روژاوا و باکور کوردستان گفتید، چه چیزی موجب پیوند میان زنان روژاوا و باکور کوردستان با شریفه محمدی و نسیم غلامی سیمیاری می‌شود؟

می‌توان گفت خیزش انقلابی «ژن ژیان آزادی» است که توانسته است جنبش‌های پراکنده زنان در سراسر خاورمیانه را گرد هم آورده و همچون رشتەی یک گردنبند آنها را به هم پیوند بزند. در این مکتب و جهان‌بینی، مرزها و موازین مدرنیتەی کاپیتالیستی با دولت-ملت‌های نامشروعش نمی‌تواند مانعی برای همبستگی زنان باشد. از همین روست که زنان در شهرهای روژاوای کوردستان به خیابان آمده و با صراحت تمام اعتراض خود را به این احکام بیان می‌کنند. سیاستمداران زن متعلق به این مکتب و گفتمان در باکور کوردستان نیز فارغ از هرگونه بهانەجویی دیپلوماتیک به پشتیبانی از این چهار زن زندانی پرداختە و پایمال شدن حقوق شهروندی و طبیعی ایشان را محکوم نمودەاند. بنابراین ما زنان کرماشان در این حمایت یک لحظه هم تردید نخواهیم داشت.