وان - در سال‌های اخیر، باکور کوردستان و شهرهای بزرگ ترکیه شاهد افزایش چشمگیر مصرف مواد مخدر، گسترش روسپی‌گری و حمل سلاح گرم بوده‌اند؛ وضعیتی که به راه‌اندازی ابتکارهای اجتماعی برای مقابله با این پدیده‌ها منجر شده است. یکی از برجسته‌ترین این ابتکارها «پلتفرم هوشیار باش» (Şiyar Be Platform)  است که می‌کوشد از طریق فعالیت‌ها، برنامه‌ها و بازدیدهای میدانی، جوانان را نسبت به خطراتی که آن‌ها را تهدید می‌کند، آگاه سازد.

با وجود موانع امنیتی، پلتفرم هوشیار باش (Şiyar Be Platform) در شهر وان در تاریخ ۶ دسامبر سال جاری با انتشار بیانیه‌ای عمومی، رسماً تأسیس خود را اعلام کرد. روکَن کیلیچ، سخنگوی این پلتفرم در وان، اعلام کرد که تشدید مشکلات مواد مخدر، روسپی‌گری و گسترش سلاح فردی، حاصل انباشت مجموعه‌ای از عوامل اجتماعی و اقتصادی است.  

 

«هوشیار باش»؛ پلتفرمی برای مقابله با مواد مخدر و روسپی‌گری

روکَن کیلیچ در آغاز سخنان خود توضیح داد: «ما با سازمان‌های جامعه مدنی در شهر دیدار کردیم و این پلتفرم را راه‌اندازی کردیم و سپس بلافاصله فعالیت‌های خود را آغاز کردیم»، و تأکید کرد که هدف این پلتفرم، مقابله با این چالش‌ها از طریق کار جمعی و آگاهی‌بخشی مستمر است.

او توضیح داد که باکور کوردستان با دو نوع جنگ روبه‌روست؛ یکی جنگ نظامی و دیگری جنگی با ابعاد اخلاقی، سیاسی، اجتماعی و زیست‌محیطی، و افزود که این دو نوع جنگ درهم‌تنیده‌اند و به‌طور مستقیم بر زندگی مردم تأثیر می‌گذارند.

روکن کیلیچ تأکید کرد که ترکیه هر سال با بحرانی تازه مواجه می‌شود و گفت: «ترکیه به کشوری بحران‌زده تبدیل شده است و این دولت، ترکیه و باکور  کوردستان را از طریق ایجاد بحران اداره می‌کند. در ده سال اخیر، پدیده‌های مواد مخدر، روسپی‌گری و نظامی‌گری درهم آمیخته‌اند. در گذشته این پدیده‌ها در مناطق ما شناخته‌شده نبودند، اما امروز وقتی در محله‌ها و خیابان‌ها قدم می‌زنید، می‌بینید که جوانان با وجود مخالفت با مواد مخدر، در عمل با گسترش مواد مخدر و روسپی‌گری روبه‌رو هستند.»

 

«هوشیار باش»؛ فراخوانی برای حفاظت از جوانان در برابر جنگ ویژه

در پاسخ به پرسشی درباره موضع مقامات ترکیه نسبت به اعلام موجودیت این پلتفرم، روکَن کیلیچ گفت که به‌روشنی مشخص است که آن‌ها خواهان چنین فعالیت‌هایی نیستند: «وقتی برای ارائه بیانیه مطبوعاتی اقدام کردیم، با تدابیر شدید امنیتی مواجه شدیم. پلیس مانع حرکت ما شد و گفت «اجازه نمی‌دهیم». آن‌ها به پلاکاردی که روی آن نوشته شده بود «در کوردستان اجازه مواد مخدر را نمی‌دهیم» اشاره کردند و گفتند این مکان را به رسمیت نمی‌شناسند. ما پاسخ دادیم که اینجا کوردستان است؛ این یک هویت است و ما وجود مواد مخدر را نمی‌پذیریم. شما کارمند هستید؛ پلیس و سربازید و باید شما هم مخالف گسترش مواد مخدر باشید، اما مانع بیان این مخالفت می‌شوید.»

او تأکید کرد: «با وجود این موانع، پس از سه تا چهار ساعت، توانستیم تأسیس پلتفرم را اعلام کنیم. امروز گفته می‌شود که روند صلح در ترکیه وجود دارد، اما جنگ ویژه همچنان ادامه دارد. بنابراین باید این نوع جنگ، در کنار جنگ نظامی، متوقف شود.»

کیلیچ به تغییرات منفی در زندگی جوانان کورد در باکور کوردستان و شهرهای بزرگ ترکیه اشاره کرد و گفت: «بیست سال پیش مردم کتاب می‌خواندند، آگاهی داشتند و دانشگاه‌ها و خیابان‌ها پر از پویایی بود. زنان و جوانان نقش فعالی در جامعه ایفا می‌کردند. اما با گسترش مواد مخدر، سیاست از زندگی زنان و جوانان حذف شد. دولت حزب عدالت و توسعه جوانان را به سمت ناآگاهی سوق می‌دهد و آن‌ها را از سیاست دور می‌کند و می‌خواهد زنان در خانه بمانند، و سپس میدان را برای مواد مخدر، روسپی‌گری و دیگر رفتارهایی که جامعه را تضعیف و از هم می‌پاشد، خالی می‌گذارد.»

 

نبود هیچ سیاستی برای ریشه‌کن کردن مواد مخدر و روسپی‌گری

روکَن کیلیچ با اشاره به عمق بحران گفت: «با وجود دوربین‌ها، تدابیر امنیتی و سیاست‌های کنترلی، در باکور کوردستان حدود هشت هزار مصرف‌کننده مواد مخدر وجود دارد. این یعنی مسیر برای گسترش این پدیده باز گذاشته شده است. از جوانان خواسته می‌شود کنار بکشند، هویت ملی، زبان و تمام مؤلفه‌های خود را فراموش کنند. از آغاز جنگ ویژه، جامعه به‌وضوح احساس کرده که زنان و جوانان در برابر مشکلات اجتماعی ناتوان شده‌اند.»

روکن کیلیچ افزود: «ما از طریق پلتفرم  هوشیار باش تلاش می‌کنیم با این پدیده‌ها مقابله کنیم و آن‌ها را از جامعه حذف کنیم، اما در برابر مواد مخدر و روسپی‌گری هیچ موضع جدی‌ای از سوی دولت وجود ندارد. هنگام اعلام تأسیس پلتفرم، با استقرار گسترده نیروهای امنیتی مواجه شدیم؛ حدود دو هزار پلیس با خودروهای زرهی و ابزارهای سرکوب چهار ساعت مانع قرائت بیانیه ما شدند. این نشان می‌دهد که مقامات نمی‌خواهند این پدیده‌های ویرانگر از جامعه حذف شوند.»

 

جنگ ویژه؛ از رسانه تا خیابان

او درباره شیوه‌های اعمال «جنگ ویژه» گفت: «این جنگ از طریق رسانه‌ها و سریال‌ها اعمال می‌شود؛ جایی که سرباز به‌عنوان کسی معرفی می‌شود که آمده دختر را نجات دهد، در حالی که در واقع بخشی از سیاست جنگ ویژه است.»

وی توضیح داد: «هدف، نفوذ به جامعه است، به‌ویژه در میان جوانان باکور کوردستان و شهرهای بزرگ ترکیه. آن‌ها می‌گویند: اگر با جنگ نظامی نتوانستیم شما را تسلیم کنیم، با جنگ ویژه نابودتان می‌کنیم.»

روکن کیلیچ افزود: «باید در برابر این جنگ برخیزیم و آگاه باشیم. جنگ و کوچ اجباری، کل جامعه را در وضعیت آوارگی قرار داده و این آوارگی باعث فروپاشی درونی جامعه شده است. دولت جنگ ویژه را وارد زندگی روزمره ما کرده؛ هر فرد درگیر مشکل خودش شده، آوارگان رها شده‌اند و فرزندانشان به دام مواد مخدر و روسپی‌گری افتاده‌اند.»

او تأکید کرد: «باید از محله‌ها، روستاها و شهرهایمان محافظت کنیم و این سیاست‌های خصمانه را نپذیریم. این جنگ علیه ما، علیه سازمان‌های جامعه مدنی، زندانیان و احزاب اعمال می‌شود. ما می‌گوییم زمان برخاستن فرا رسیده است. تا امروز جوانان ما کشته شده‌اند و با جنگ ویژه، آینده آن‌ها نابود شده است.»

 

برنامه‌های آینده «پلتفرم هوشیار باش»

در پایان، روکَن کیلیچ درباره برنامه‌های این پلتفرم گفت:«فعالیت‌های میدانی خود را ادامه خواهیم داد؛ در خیابان‌ها، محله‌ها، روستاها، مساجد و کلیساها حضور خواهیم داشت تا به‌صراحت بگوییم: «این مواد مخدر است و این روسپی‌گری است.» هدف ما حفاظت از جوانان در برابر افتادن در دام این آفت‌ها و جلوگیری از حمل سلاح فردی است.»

او تأکید کرد که مقابله با جنگ ویژه تنها از طریق یک پلتفرم یا سازمان‌های جامعه مدنی ممکن نیست و افزود: «باید یک مواجهه جامع وجود داشته باشد که دولت، پارلمان، بوروکراسی و همه صاحبان قدرت را دربر بگیرد. همه باید متحد شویم تا این جنگ ویژه تحمیل‌شده بر باکور کوردستان و ترکیه را متوقف کنیم.»