ژوان کرمی

کرماشان - روز گذشته ٢۵ اردیبهشت ۱۴۰۳، در ورزشگاه آزادی کرماشان رٲس ساعت ۱۷ تیم بعثت این شهر در چارچوب لیگ دسته دوم فوتبال ایران به دیدار کویر مقوای تهران رفت. در این دیدار که آخرین دیدار دو تیم در این فصل از رقابت‌های لیگ دسته دوم فوتبال ایران بود، از حضور چهار زن بر روی سکوها جلوگیری شده و مانع از تماشای بازی فوتبال مردان توسط آنان شدند. نکتەی جالب توجه در این میان، ممانعت از حضور زن سالمندی با چادر و پوشش اجباری مورد پسند حاکمیت بود!

این مسئله در حالی رخ می‌دهد که طی یک سال گذشته به علت فشارهای فیفا بر فدراسیون فوتبال ایران و خطر تعلیق این فدراسیون، ورود زنان به ورزشگاەهای فوتبال در ایران و تماشای فوتبال مردان آزاد شده بود و لیگ دسته دوم نیز از این قاعده مستثنی نبود. در دیدارهای این فصل تیم فوتبال بعثت کرماشان در لیگ دسته دوم ایران که در ورزشگاه آزادی کرماشان برگزار می‌شد، همواره حضور زنان و مردان آزاد و رایگان اعلام شده بود. اما در این دیدار که با توجه به تشریفاتی بودن بازی و عدم اهمیت نتیجەی بازی برای تیم بعثت، زنان حضور گستردەای نداشتند، چهار تماشاگر زنی که حضور یافتە بودند توسط عوامل برگزاری بازی به خارج از ورزشگاه هدایت شدند.

این مسئله به خوبی نشانگر این است که فوتبال ایران که به شدت سیاسی و تحت نفوذ حاکمیت است، تنها تحت فشار فیفا و خطر تعلیق شدن فدراسیون فوتبال ایران مجوز ورود زنان به ورزشگاەها را در دیدارهای ملی و لیگ برتر فوتبال ایران صادر کرده است. این دیدارها بازتاب زیادی دارند و تحت پوشش رسانەای گسترده برگزار می‌شوند و زنان به صورتی فرمالیته مجوز ورود به ورزشگاه می‌گیرند. اما در رقابت‌هایی همچون لیگ دسته دوم فوتبال ایران که بازتاب زیادی ندارد همچنان وضعیت بر وفق مراد بنیادگرایان است و تا جایی که فوتبال سیاسی و حکومتی ایران بتواند از ورود زنان به ورزشگاەها جلوگیری می‌شود.

هفتەی گذشته در قم در میان جمعیتی که به پیشواز ابراهیم رئیسی رئیس جمهور ایران رفته بودند، چند تن از بنیادگرایان دینی به برافراشتن پلاکاردهایی از رئیسی خواسته بودند که از ورود زنان به ورزشگاەها برای تماشای فوتبال مردان جلوگیری کند. اکنون داریم ترکش‌های اولیەی این اعمال قدرت و نفوذ بنیادگرایان را در ردەهای پایین فوتبال مشاهده می‌کنیم. اما با توجه به فشارهای فیفا آنان دیگر نمی‌توانند فوتبال داشته باشند اما از زنان را به ورزشگاه راه ندهند و تنها یکی از این دو گزینه را می‌توانند انتخاب کنند. گرچه هنوز در دیدارهای ملی و سراسری نیز تعداد محدودی از زنان را به ورزشگاه راه می‌دهند و همیشه نامناسبترین مکان برای تماشای بازی به آنان تعلق می‌گیرد.