مرکز خبر- حورا نیکبخت، زندانی سیاسی سابق، در ویدیوی تازه‌ای که منتشر کرده است، از ضرورت بیان واقعیت‌های زندان و تجربه زندگی با پخشان عزیزی سخن گفت. او توضیح داد که سال‌ها پیش درباره اعدام‌ها نوشته و از جمله درباره اعدام بچه‌های ۱۴۰۱، اما فعالیت او مشخصاً علیه اعدام نبوده است. با این حال، اکنون احساس کرده نمی‌تواند سکوت کند و باید تجربه خود را با دیگران در میان بگذارد.

او گفت: «من ۱۴۰۱ در بازداشت بودم و تجربه‌ای بسیار سخت‌تر از بازداشت ۱۴۰۲ داشتم؛ هم از نظر شرایط بازپروری، هم طولانی بودن مدت و سخت‌گیری‌ها. با بازداشت‌های بعدی نیز تجربه زندان را پشت سر گذاشتم، این تجربه باعث شد شاید قرار باشد وقتی به زندان می‌روم، با اعدامی‌ها زندگی کنم و تجربه متفاوتی داشته باشم.»

حورا نیکبخت درباره پخشان افزود: «زندگی با پخشان در بند زنان اوین تجربه‌ای کاملاً متفاوت بود. اعدام‌ها همیشه ناعادلانه به نظر می‌رسید، اما این بار با چشم خودم دیدم و زندگی کردم این ناعدالتی را. بارها نوشتم، درباره اعدام زنان کورد و به‌طور ویژه برای پخشان، اعتصاب کردم و همچنان می‌نویسم. هنوز باید درباره چیزهایی که دیدم حرف بزنم.»

او درباره بازخوردها گفت: «بسیاری تصور می‌کنند دارم اغراق می‌کنم. اما چیزی که من دیدم و تجربه کردم، از شرافت، عزت، محرومیت و انسانیت بسیار فراتر بود؛ چیزی که برای بسیاری قابل تصور نیست.»

حورا نیکبخت بر ضرورت توجه به اعدام‌های سیاسی تأکید کرد: «باید فکر کنیم چرا پخشان زیر حکم اعدام است و این اعدام‌ها از کجا سرچشمه می‌گیرند. مسأله، مبارزه سیاسی نیست؛ مسأله انسانیت است. حتی اگر فعال سیاسی نبوده‌اید، جان‌های بسیاری هر روز در خطر هستند و یکی از این جان‌های عزیز، پخشان است.»

او در پایان از همه خواست تا درباره پخشان اطلاع‌رسانی کنند و فعالانه تلاش کنند: «پخشان جان عزیز است، زنی که در اردوگاه‌های داعش به آوارگان کمک کرده و دغدغه‌اش زندگی زنان و کودکان است. لطفاً درباره او بخوانید و واقعیت را از نزدیک بشناسید، نه از شایعات. هر کاری که می‌توانید انجام دهید؛ حتی یک هشتگ ساده می‌تواند مؤثر باشد. پخشان باید زنده بماند و برای آزادی و زندگی زنان الهام‌بخش باقی بماند. او نماد عشق، شرف و مهربانی است و نباید این آینه شکسته شود.»