مدینه مامداوغلو

آمد- در خلال ماه گذشته، پنج مکان عمومی، از جمله کافه‌ها، در مرکز شهر آمد مورد تعرض قرار گرفتند. این حملات که عمدتاً سبک زندگی اجتماعی و به طور خاص زنان را هدف قرار داده‌اند، توسط افرادی صورت گرفته که پس از اخذ اظهارات، آزاد شده‌اند. متعاقب این رویکرد عدم مجازات، دو روز قبل نیز سه فرد نقاب‌دار به دو کافه حمله مسلحانه انجام دادند. زنان با تأکید بر غیرتصادفی بودن این حملات، اعلام داشتند که فضاهای زیستی خود را به چنین تفکراتی واگذار نخواهند کرد و اجازه نخواهند داد فضایی برای ترس ایجاد شود.

 

«هدف این اقدامات، تحمیل دیدگاه خاصی بر فضاهای اجتماعی زنان است»

ملک دمیر، از فعالان اقتصادی منطقه سور، اظهار داشت که این گونه حملات ماهیتی سیستماتیک به خود گرفته و به یک رویکرد سیاسی تبدیل شده است. وی که خواستار عدم اعطای فرصت به تفکراتی شد که قصد دارند از طریق این حملات سلطه یابند، ارزیابی خود را به این شرح بیان نمود: «مدت زمان قابل توجهی است که طرحی علیه زنان در حال اجراست. این طرح به تمامی جنبه‌های زندگی زنان، از نحوه پوشش گرفته تا نوع فعالیت و حتی تعداد فرزندان، ورود کرده است. قوانین اخیر نیز نمونه‌هایی از این مداخلات هستند. این رویکردها مدت مدیدی است که ادامه دارد. اما در دوره اخیر، به ویژه در شهر آمد، سیاست‌های بسیار جدی علیه زنان اتخاذ شده است. این سیاست‌ها به صورت کلامی یا فیزیکی شکل سیستماتیک به خود گرفته است. حوادث اخیر، تجلی عملی این سیاست‌ها می‌باشد.

ما زنان شاغل در این منطقه، حتی پیش از مواجهه با تهدید مستقیم، با نگاه‌های آزاردهنده نسبت به پوشش خود مواجه می‌شویم. ما از هدف اصلی این سیاست‌ها که در این فرآیند اجرا می‌شود، آگاهی کامل داریم. قصد آنها محدود کردن زنان است. هدف آنان ایجاد فضای رعب و وحشت و در نتیجه خارج کردن زنان از عرصه‌های اجتماعی و تسلط بر این فضاهاست. این سیاست‌ها تفاوت چندانی با سیاست‌های دهه ٩٠ ندارد. در مقابل این اقدامات، هوشیاری بالایی لازم است. ما زنان به مقاومت و ایستادگی در برابر این جریان ادامه خواهیم داد. پیش‌بینی ما این است که این حملات تداوم خواهد یافت. بر این اساس، ضروری است تمامی آحاد جامعه متحد شده و در جهت دفع این حملات تلاش نمایند. ما هرگز نباید به این حملات و تفکرات پشت آن، مجال بروز دهیم».

 

«مبارزه زنان کورد مورد هدف قرار گرفته است»

فاطمه یلدزهان، عضو شعبه آمد اتحادیه کارگران بهداشت و خدمات اجتماعی (SES)، تأکید نمود که این حملات، مبارزات زنان کورد را هدف قرار داده است. وی با اشاره به اجرای سیاست‌های متفاوت علیه زنان در ترکیه و کوردستان، خاطرنشان ساخت که این حملات را نمی‌توان مستقل از سیاست‌های جنگ ویژه در نظر گرفت. فاطمە یلدزهان در ادامه اظهارات خود بیان داشت: «مسائلی که در پی این حملات ایجاد می‌شود، صرفاً مختص به زمان حال نیست. ما از ابتدا شاهد این روند بوده‌ایم. مهاجمان قصد دارند الگوی «زن مطلوب» مورد نظر خود را در کوردستان به شکلی متفاوت تحمیل نمایند. به ویژه در شهر آمد، ما شاهد ابعاد جنگ ویژه نیز هستیم. این حملات به دلیل قدرت دستاوردهای زنان و جنبش زنان در این منطقه صورت می‌گیرد. تا به امروز، اولین حوزه‌ای که مورد هجوم تمامی گروه‌های قدرت در این منطقه قرار گرفته، حوزه زنان بوده است. حملات این گروه‌های افراطی نیز از این قاعده مستثنی نیست. آنها با هدف تضعیف جنبش زنان کورد این اقدامات را انجام می‌دهند.

ما تجربیات قابل توجهی در مقابله با این حملات داریم. مهمترین راهکار نیز مبارزه است. از طریق این مبارزه، ما این حملات را دفع خواهیم کرد. بدون آنکه به جو ارعابی که قصد ایجاد آن را دارند میدان دهیم، فضاهای خود را به آنها واگذار نخواهیم کرد. ضروری است تمامی زنان نیز در این خصوص موضعی اتخاذ کنند که به این جریان مجالی ندهند.»

 

ضرورت اجرای اقدامات کیفری

سوزان محمداوغلو، معاون رئیس شعبه آمد انجمن حقوق بشر (İHD)، با تأکید بر ضرورت ورود قوه قضائیه به این حملات و اعمال اقدامات کیفری، خاطرنشان ساخت که عاملان این حوادث از سیاست عدم مجازات جسارت می‌یابند. وی با دعوت از تمامی سازمان‌های مردم‌نهاد و ساکنان شهر به عدم سکوت در برابر این وقایع، اظهار داشت: «هدف اصلی در این حوادث، ایجاد فضای فشار و ارعاب بر شهروندان است. مهاجمان قصد دارند این پیام را منتقل کنند که «ما در اینجا حضور داریم و فضاهای زیستی شما را محدود خواهیم کرد». آنها با انجام حملات تحت عناوین مختلف، سعی در اعلام موجودیت دارند. علاوه بر این، با ایجاد تنش در جامعه، به دنبال تشدید قطبی شدن هستند. این اقدامات به شکلی آشکار و علنی صورت می‌گیرد.

متأسفانه نیروهای امنیتی در این زمینه اقدام مؤثری انجام نمی‌دهند. هیچ گونه پیگرد قانونی در خصوص این موضوع صورت نمی‌پذیرد. این امر موجب جسارت بیشتر عاملان می‌شود. چنانچه شهروندان قادر به زندگی آزادانه در منازل و جامعه خود نباشند، این وضعیت نه تنها مشکل آن افراد، بلکه معضلی برای تمام جامعه محسوب می‌شود. در این راستا، لازم است درخواست‌های جدی به دولت ارائه گردد. تا زمانی که مداخله‌ای صورت نپذیرد، این حملات تشدید خواهد شد. ضروری است از وقوع چنین حوادثی جلوگیری به عمل آید.»