روشیل جونیور

سویداء — هر سه‌شنبه، زنان عضو جمعیت «سند» و حامیان‌شان در قلب شهر شهبا در استان سویداء مقابل عملاً تاریخی که نمادی از مقاومت و آزادی است، دست به تحصن اعتراضی می‌زنند. آن‌ها عکس‌های فرزندان‌شان را در دست دارند و سوگند می‌خورند که تا بازگشت همه ربوده‌شدگان به خانه‌هایشان به مبارزه ادامه دهند.

در این تحصن هفتگی، مراسمی نمادین چون روشن کردن شمع و فعالیت‌های هنری نیز برگزار می‌شود؛ هنرمندان با قلم و رنگ، درد و امید را به مخاطب انتقال می‌دهند. هدف اصلی معترضان، فشار بر نهادهای مسئول برای افشای سرنوشت ربوده‌شدگان است.

 

 

«ربوده شدگان کرامت ما هستند»

هدی خداج، معلم بازنشسته و از اعضای جمعیت «سند»، با تأکید بر اهمیت این تحصن گفت: «از آغاز بحران تاکنون، هر سه‌شنبه ایستاده‌ایم و خواستار آزادی همه ربوده‌شدگان هستیم؛ زیرا آن‌ها نماد کلیت قضیۀ ما و کرامت ما هستند.» او افزود: «ما ربوده شدگان را فراموش نخواهیم کرد و حتی در دشوارترین شرایط به مبارزه ادامه خواهیم داد تا سرنوشت آن‌ها به‌ویژه جوانان و کودکان مشخص شود. امیدوارم تحصن بعدی‌مان جشن بازگشت سالم آن‌ها باشد.»

هدی خداج همچنین به ارزش‌ها و هویت زنان منطقه اشاره کرد و یادآور شد که زنان این منطقه، با کرامت و شرافت پرورش یافته‌اند و پذیرفتنی نیست که اسیر یا تحقیر شوند. «ما آزاد به دنیا آمدیم و آزاد زیستیم، و اجازه نمی‌دهیم شأن ما نادیده گرفته شود.»

 

 

« می‌خواهیم سرنوشت فرزندان‌مان مشخص شود »

رانیا ناصف، فعال دیگر جمعیت «سند»، گفت: «مطالبه‌مان ساده و روشن است؛ ما می‌خواهیم سرنوشت فرزندان‌مان مشخص شود و تا آن زمان از پا نخواهیم نشست. مادران‌شان در نگرانی دائمی‌اند و حتی یک لحظه چشم بر هم نمی‌گذارند.» او از جامعه بین‌المللی خواست تا به موضوع ورود کنند و از سازمان ملل و دیوان کیفری بین‌المللی خواست تا قضیه‌ی این ربوده‌شدگان را با جدیت دنبال کنند.

 

 

صدای هنر برای مقاومت

وفاء خداج، از اعضای تیم «بصمة وطن» در شهر شهبا، با اشاره به اهمیت نمادین مکان تحصن گفت: «این محل تاریخی، نمادی از گذشته بزرگِ ماست. از این نقطه، با اعتماد و امید، صدای‌مان را برای حق و آزادی بلند می‌کنیم.» وی تأکید کرد: «تا وقتی مسئله‌ای حقیقی وجود دارد، تحصن ما ادامه دارد و خواستار بازگرداندن زنان و جوانان ربوده شده‌ هستیم.»

 

 

منیره القبانی، معلم بازنشسته، داستان ربودن یکی از اعضای خانواده‌اش را بازگو کرد: «او بی‌سلاح بود و هیچ جرمی مرتکب نشده بود. به چه حقی ربوده شد؟ ما خواهان بازگشت بی‌گناهانیم.»

او افزود: «ما مردمی صلح‌جو هستیم که نفرت یا کینه‌توزی را نمی‌شناسیم. ما همیشه خانه‌های خود را به روی افراد منزوی باز کرده‌ایم، اما پاداش ما خیانت بود.»

 

 

سهر مکارم، هنرمند سویدایی، در این تحصن درد را با هنر به تصویر می‌کشد و می‌گوید: «امروز با نقاشی‌های‌مان صدای مادران و صدای کسانی که فرزندانشان را در حملات جهادگران هیئت تحریر الشام به سویدا از دست داده‌اند را به گوش جهان می‌رسانیم. ما امروز به صورت متحد، درد را به تصویر کشیدیم و خواستار عدالت شدیم، چرا که هنر نیز شکلی از مقاومت است.»