مرکز خبر- روز گذشتە سه‌شنبه ٢٠ شهریور ماه، جمعی از زنان فعال داخل ایران، بە مناسبت دومین سالگرد قتل حکومتی ژینا امینی و آغاز خیزش انقلابی «ژن ژیان ئازادی»، بیانیه‌ای منتشر کرده و این خیزش را نقطه عطفی در تاریخ مبارزات اجتماعی در ایران عنوان کردند.

این زنان در بیانیه خود ضمن اشاره به پیشقراولی زنان و جوانان در خیزش انقلابی «ژن ژیان ئازادی»، اظهار کردند: «یکی از ویژگی‌های برجسته این جنبش، تاکید بر سکولاریسم و فمینیسم بود. این جنبش توانست سنت‌های مردسالارانه و مذهبی را به چالش بکشد و موجب تغییراتی در ذهنیت بخش‌های سنتی جامعه نسبت به حقوق زنان و جوانان شود».

 

متن کامل بیانیه به شرح زیر است:

دومین سالگرد قتل ژینا (مهسا) امینی، که در ۲۷ شهریور ۱۴۰۱ توسط گشت ارشاد به قتل رسید، نقطه عطفی در تاریخ مبارزات اجتماعی ایران به شمار می‌رود. این حادثه منجر به آغاز جنبشی گسترده تحت شعار «ژن، ژیان، ئازادی» شد. این جنبش که با اعتراض به حاکمیت دیکتاتوری اسلامی و مناسبات زن‌ستیزانه آن آغاز شد، زنان و جوانان را به پیشقراولی این حرکت تبدیل کرد.

جنبش «ژن ژیان ئازادی»، با روش‌های خلاقانه مبارزه در مقابل سرکوب حکومتی توانست خیابان‌های ایران را به لرزه درآورد. جوانان و زنان معترض با نوآوری در شیوه‌های اعتراضی توانستند نگاه جهانیان را به این جنبش جلب کنند. ابتکارات آنان در برابر شکل‌های وحشیانه سرکوب، تصویری روشن از مبارزات مدرن در خاورمیانه ارائه داد.

فراخوان‌های اعتراضی زنان در واکنش به قتل ژینا (مهسا) امینی، به سرعت از کوردستان به سایر نقاط ایران گسترش یافت و سپس در سطح بین‌المللی به نمایش درآمد. در کشورهای همسایه نظیر هند، پاکستان و افغانستان و همچنین در تجمعات ایرانیان مقیم خارج، شعارهای این جنبش مورد حمایت قرار گرفت و اعتراضات گسترده‌ای شکل گرفت که به صدای مردم ایران تبدیل شد.

یکی از ویژگی‌های برجسته این جنبش، تاکید بر سکولاریسم و فمینیسم بود. این جنبش توانست سنت‌های مردسالارانه و مذهبی را به چالش بکشد و موجب تغییراتی در ذهنیت بخش‌های سنتی جامعه نسبت به حقوق زنان و جوانان شود.

اعتراضات گسترده و کنش‌هایی چون سوزاندن روسری و بی‌حجابی، به سرعت به نمادهای این جنبش تبدیل شد و اقتدار سیاسی و ایدئولوژیک حکومت را به چالش کشید.

افشای جنایات حکومت در جریان این اعتراضات، همدلی میان خانواده‌های داغدار از جنبش‌های قبلی مانند کوی دانشگاه و خیزش‌های ۸۸، ۹۶، ۹۸ را تقویت کرد. جنبش دادخواهی برای عدالت در کنار مبارزات علیه اعدام و سرکوب، همچنان به عنوان یکی از محورهای اساسی این جنبش ادامه دارد و خواستار برپایی دادگاهی علنی برای محاکمه آمران و عاملان این جنایات است.

بیانیه به اهمیت اتحاد میان گروه‌های مختلف جامعه، از جمله زنان، کارگران، معلمان و بازنشستگان تاکید دارد.

این اتحاد که در کنار حمایت از اعتصابات و اعتراضات ضدسرمایه‌داری شکل گرفته، هدف خود را دستیابی به جامعه‌ای آزاد و برابر می‌داند.

همچنین تاکید شده که با مرزبندی دقیق با جریان‌های سلطه‌گر، باید از بهره‌برداری از این جنبش مردمی جلوگیری شود.