از محاصره و جنگ تا آموزش و درمان؛ روایتی از دانشکده بهداشت شهبا
مدیر و دانشجویان زن دانشکده بهداشت عفرین-شهبا بر این باورند که اراده آنها از حملات و تهدیدات اشغالگران قوی‌تر است و آنها آینده‌سازان عرصه بهداشت و یاری‌رسانان خلق خود خواهند بود.
حسنا محمد
شهبا - هیئت بهداشت عفرین-شهبا در دوم نوامبر ۲۰۲۱ دانشکده بهداشت را در شهبا افتتاح کرد. در این دانشکده، دانشجویان طی دو سال آموزش‌های نظری و عملی را از اساتید و کادر درمانی فرا می‌گیرند و پس از آن در بیمارستان‌ها و مراکز بهداشتی منطقه به خدمت مشغول می‌شوند. از آنجا که شهبا هر روز با محاصره دولت سوریه و حملات و تهدیدات دولت اشغالگر ترکیه دست و پنجه نرم می‌کند، نیاز مبرمی به نیروهای بهداشتی و درمانی احساس می‌شود.
در نخستین سال تحصیلی این دانشکده، ۲۲ دانشجو پذیرفته شدند و امسال نیز ۲۲ دانشجوی دیگر ثبت نام کرده و مشغول به تحصیل هستند. در سال ۲۰۲۳، نخستین گروه دانشجویان متشکل از ۱۷ نفر از دانشکده فارغ التحصیل شدند که هم اکنون دوره‌های عملی خود را در بیمارستان‌های منطقه می‌گذرانند و همزمان سال دوم تحصیل خود در دانشکده را نیز ادامه می‌دهند. مدیر و دانشجویان زن این دانشکده، درباره دانشکده بهداشت با ما به گفتگو پرداختند.
تأسیس دانشکده بهداشت در شرایط آوارگی، کار آسانی نیست
بریوان کولوشو، مدیر دانشکده بهداشت عفرین-شهبا، ضمن تشریح اهداف تأسیس این دانشکده در شهبا و نیازهای دانشجویان، خاطرنشان کرد: « با توجه به کمبود نیروهای درمانی در منطقه، دانشکده بهداشت تأسیس شد و اکنون دو سال است که دانشجویان در آن مشغول به تحصیل هستند. فارغ‌التحصیلی دانشجویان این دانشکده و جذب آنها در بیمارستان‌های منطقه، تا حدودی بار مسئولیت بخش بهداشت و درمان را کاهش می‌دهد. سال گذشته، ۱۷ دانشجو از این دانشکده فارغ‌التحصیل شدند که هم اکنون به عنوان پرستار در بیمارستان های آورین و تل رفعت مشغول به کار هستند. از آنجا که ما در منطقه‌ای زندگی می‌کنیم که هر روز با محاصره و حملات دشمن روبرو است، موانع بسیاری بر سر راه ما قرار می‌گیرد و گاه به دلیل کمبود سوخت ناچار به تعطیلی دانشکده می‌شویم. تأسیس دانشکده بهداشت در شرایط آوارگی، کار آسانی نیست اما با تلاش دانشجویان و اساتید، این فرصت فراهم شد و مطمئناً در آینده شاهد موفقیت های بزرگی خواهیم بود.»
شرایط منطقه، تحصیل را تحت تأثیر قرار می‌دهد
فریده حبش، دانشجوی سال اول دانشکده بهداشت نیز با اشاره به دشواری‌های پیش رو، اظهار داشت: «ما تازه تحصیل خود را آغاز کرده‌ایم و سختی‌ها و موانع فراوانی پیش روی ماست، اما عزم و اراده ما از این مشکلات قوی‌تر است. هر روز با حملات و تهدیدات اشغالگران مواجه هستیم که این مسئله بر روند تحصیل و دانشجویان تأثیر می‌گذارد. حملات شدید اشغالگران بارها منجر به تعطیلی دانشکده شده و مانعی جدی بر سر راه تحصیل ما ایجاد کرده است. تحصیل در دانشکده بهداشت آن هم در شرایط جنگی، کار ساده‌ای نیست. اما ما دانشجویان آواره، علیرغم دشوار شدن شرایط، هرگز از ادامه تحصیل دست نمی‌کشیم و برای رسیدن به آرزوهای خود و تحقق آرمان‌های رهبر آپو در ایجاد جامعه‌ای آزاد، سیاسی و اخلاقی، از پای نخواهیم نشست.»
آرزوی برادر شهیدم را محقق کردم
زرین ایبیش با بیان آرزوهای خود گفت: «برادر شهیدم آرزو داشت که من در این دانشکده تحصیل کنم و اکنون من با تحصیل در اینجا، آرزوی او را محقق کرده‌ام. امیدوارم در آینده بتوانیم در حوزه بهداشت و درمان، یاری‌رسان مردم و جامعه باشیم. ما آوارگان عفرین در شهبا، با سختی‌های فراوانی در زندگی روبرو هستیم. از یک سو محاصره دولت سوریه و از سوی دیگر حملات و تهدیدات اشغالگران که هر روز این منطقه را هدف قرار می‌دهند. به همین دلیل تصمیم گرفتم در رشته بهداشت و درمان پیشرفت کنم و تحصیل کنم تا بتوانم به مردم خودم کمک کنم.»
ثمره تلاش امروز ما، سود فردای جامعه است
برفین علو نیز با تأکید بر دروس ارائه شده در دانشکده، خاطرنشان کرد: «در دانشکده، دروس نظری و عملی ارائه می‌شود. ما با داروها، آناتومی بدن و کمک‌های اولیه آشنا می‌شویم و هفته‌ای یک روز نیز دروس عملی را فرا می‌گیریم. سمینارها به زبان‌های عربی، کوردی و انگلیسی برگزار می‌شوند و ما سعی داریم در فراگیری دروس، تعادل ایجاد کنیم. در عین حال، هم اکنون تلاش می‌کنیم تا دانسته‌های خود را در خدمت جامعه قرار دهیم. پس از پایان سال اول، آموزش‌های خود را علاوه بر دانشکده، در بیمارستان‌ها نیز ادامه خواهیم داد.»
کسب مهارت‌های نظری و عملی
رونی بکر، دانشجوی سال دوم دانشکده نیز ضمن اشاره به اینکه آموزش‌های لازم را در بیمارستان و دانشکده فرا می‌گیرد، عنوان کرد: «دو سال است که در دانشکده بهداشت مشغول به تحصیل هستم. سال اول با دشواری‌ها و سختی‌های فراوانی همراه بود، اما علیرغم همه مشکلات، سالی پربار و موفقیت‌آمیز بود که این مهم مرهون تلاش اساتید ماست. در ایام تعطیلی دانشکده، آموزش‌های عملی خود را در بیمارستان فرا می‌گیریم و هم اکنون نیز سال دوم تحصیل را پشت سر می‌گذاریم. یک هفته در دانشکده دروس نظری و یک هفته در بیمارستان دروس عملی را فرا می‌گیریم. شمار زیادی از مراجعه‌کنندگان به بیمارستان‌ها، افرادی هستند که در حملات دشمن مجروح شده‌اند و این مسئله، نیاز به نیروهای بهداشتی و درمانی را دوچندان می‌کند. ما با تحصیل و کسب مهارت، نقشی کلیدی در جامعه ایفا خواهیم کرد و در صورت بروز حادثه، می‌توانیم با ارائه کمک‌های اولیه، مجروحان را تا رسیدن به بیمارستان یاری دهیم.»