آتش نوروز در سنه؛ بارقه‌ی امید و رمز آشتی و آزادی
در قشلاق سنه، نوروز با روشنایی آتشی از امید و آزادی گرامی داشته شد. در این گردهمایی، فعالان و مردم با یادآوری دشواری‌های اقتصادی و اجتماعی، نوروز را نه‌فقط جشنی کهن، بلکه نمادی از ایستادگی و هویت دانستند.
آسو بهاری
سنه- آتش نوروز در باغ علی نوروز، با شعله‌هایی از امید و آرزوی فردایی روشن، در قشلاق سنه برافروخته شد. جمعی از فعالان و دغدغه‌مندان، این آتش را نه‌تنها نمادی از آغاز سال نو، بلکه پیامی برای رهایی و برابری دانستند، آرزویی برای جهانی عاری از ظلم، که در آن ملت‌های تحت ستم، فرصتی برابر برای زندگی داشته باشند.
در این مراسم، نوروز را تجلی اتحاد زن و مرد و برگزاری آن را ضرورتی برای صیانت از ارزش‌های ملت کورد برشمردند. برگزارکنندگان با اشاره به دشواری‌های اقتصادی و سنگینی سایه‌ی مشکلات بر زندگی مردم، تأکید کردند که نوروز فراتر از یک جشن، یک نماد است، آینه‌ای که فرهنگ و مبارزات یک ملت را بازمی‌تاباند. خاموشی نوروز، خاموشی ارزش‌هایی است که ریشه در تاریخ و هویت این سرزمین دارد. کوردستان، در تمام سال‌هایی که رنج و فقر بر آن سایه افکنده، هرگز از این رسم دیرینه خود دست نکشیده است.
همچنان که نوروز با موسیقی و هنر درآمیخته، زنان و مردان در کنار هم با نوای آهنگ ماندگار «ئه‌مڕۆژیش ساڵی تازه‌یە نەوروزە هاته‌وه...» آتش را برافروختند. طبق رسم دیرین، دست در دست هم حلقه زدند و در گرداگرد آتش، با شور و ایمان، هلپرکی کردند؛ چرا که نوروز، تنها یک جشن نیست، بلکه نبض تپنده‌ی حیات و ایستادگی یک ملت است.