ماری کوری نماد مهمی از فعالیت و حضور زنان در علم است. مجسمه ماری کوری به عنوان یکی از معدود مجسمه‌هایی که به زنان در زمینه علم تقدیم شده است، به عنوان نمادی قدرتمند از برابری جنسیتی و اهمیت به رسمیت شناختن مشارکت زنان در فعالیت‌های علمی به شمار می‌آید.

مجسمه ماری کوری به طول ١٩٠ سانتی متر و بر یک پایه‌ی کم ارتفاع، از برنز و گرانیت ساخته شده است که نمادی از دستاوردهای علمی ماری کوری است و نمایشی از رادیوم و پولونیوم، دو عنصر کشف شده توسط وی را دارد.

این بنا به ابتکار انجمن اعضای لژیون افتخار و با سرمایه‌گذاری مؤسسات و شرکت‌های فرانسوی ساخته شده و برونیسلاو کریستوف از بیلسکو-بیالا طراحی آن را انجام داده است.

انجمن لژیون، افتخار مکان مورد علاقه این دانشمند برای پیاده روی که در نزدیکی زادگاهش بود را برای قرار دادن مجسمه برگزید و در سال ٢٠١۴، همزمان با هشتادمین سالروز درگذشت ماری کوری رونمایی کرد.

ماری سالومئا اسکودوفسکا کوری را به عنوان دانشمند مشهور فیزیک و شیمی و یکی از پیشگامان عصر رادیواکتیو می‌شناسند. او برنده نخستین جایزه نوبل است که توانست موسسه‌های تحقیقاتی بسیاری را تاسیس کند که تا به امروز هم مراکز اصلی تحقیقات پزشکی در جهان هستند.

ماری کوری دستاورد‌های متعددی دارد که می‌توان به اختراع واحد اشعه ایکس سیار، کشف عناصر پولونیوم و رادیوم و کشف تکنیکی برای جداسازی ایزوتوپ‌های رادیواکتیو اشاره کرد.

وی تنها زنی است که دو بار برنده جایزه نوبل شده است و تنها دانشمندی است که در دو رشته مختلف علوم طبیعی موفق به دریافت جایزه نوبل شده است. او در سال ١٩٠٣، جایزه نوبل فیزیک را برای تحقیقات خود در مورد رادیواکتیویته دریافت کرد و در سال ١٩١١، به دلیل کشف عناصر جدید «پلونیوم و رادیوم»، جایزه نوبل شیمی را نیز دریافت.

ماری کوری به دلیل سال‌ها پژوهش در زمینه‌ی مواد پرتوزا و قرارگیری طولانی مدت در برابر این مواد، به‌ویژه در دوران کار در بیمارستان‌های صحرایی جنگ جهانی اول به کم‌خونی آپلاستیک مبتلا شد و سرانجام در ژوئیه ۱۹۳۴، در سن ۶۶ سالگی در بیمارستانی در فرانسه درگذشت. در سال ۱۹۹۵، پس از گذشت ۶۰ سال از مرگش، بقایای جسدش به پانتئون منتقل شد و او به نخستین زنی تبدیل شد که به پاس شایستگی‌ها و دستاوردهایش در پانتئون به خاک سپرده شده‌است.