رفیف اسلیم

 

غزه- زنان در ایران از نظر حقوق و قوانین تحمیلی از شرایط فاجعه باری رنج می‌برند که آن‌ها را از ابتدایی‌ترین حقوق خود مانند تحصیل، ورزش و آزادی انتخاب سبک زندگی مناسب محروم می‌کند و مجبور به تبعیت از پوشش مورد تأیید جمهوری اسلامی هستند و حجاب اجباری بر آنان تحمیل می‌شود. زنان در مدارس مورد مسمومیت قرار می گیرند و همه کسانی که حق خود را مطالبه می‌کنند، در شرایط تحقیرآمیز بازداشت می‌شوند.

ترنیم خاطر، فعال حقوق بشر و رسانه در ابتدای صحبت‌های خود بر لزوم آموزش زنان در سراسر جهان در مورد رنج زنان در ایران تأیید کرده و خواستار ایجاد حمایت فمینیستی از همه‌ی زنانی که به آزادی زنان و حق زنان برای انتخاب زندگی شایسته‌، معتقدند، شد.

ترنیم خاطر می‌گوید که زنان در ایران علاوه بر قوانین ناعادلانه، اعم از ازدواج، تابعیت، حضانت، قانون حمایت از کودکان، خشونت خانگی و محرومیت قطعی از برخی از انواع ورزش‌ها مانند دوچرخه‌سواری در حال حاضر از محدودیت‌های خفه‌کننده‌ای رنج می‌برند که حجاب اجباری را بر آن‌ها تحمیل می‌کند.

وی با اشاره به این‌که تداوم این تجاوزات بدون بازدارندگی، مدافعان حقوق بشر را ملزم می‌کند تا اقدامات واقعی را برای جلوگیری از بدتر شدن اوضاع و جلوگیری از ظلم علیه آن‌ها آغاز کنند. ترنیم خاطر آن‌چه اکنون در ایران می‌گذرد را به آن‌چه در عربستان در دهه‌ی ۹۰ رخ داد تشبیه کرد. مجریان و گویندگان زن از حضور در تلویزیون منع شدند و از رانندگی با خودرو یا انجام هرگونه معامله‌ی رسمی بدون «محرم» منع شدند، به گونه‌ای که پس از درخواست تغییر این قوانین، بسیاری از فعالان فمینیستی ناپدید شدند که سرنوشت برخی از آن‌ها تا به امروز ناشناخته مانده‌ است و پس از این‌که زنان در عربستان سعودی با مبارزهات خود امروز به آزادی دست یافتند، به آن‌ها اجازه داده شد، سبک زندگی مناسب خود را انتخاب کنند.

نکات قبلی تنها رنج زنان ایرانی محسوب نمی‌شود، زیرا زنان برای حضور در مسابقات بین‌المللی نیز با مشکلات متعددی روبرو هستند. همچنین علی‌رغم توانمندی‌های برتر زنان ایرانی و آمار بیشتر زنان دانشجو نسبت به مردان( ۶۰ درصد دانشجویان دانشگاه‌های ایران را زنان تشکیل می‌دهند) که همواره برای کسب رتبه‌های اول رقابت می‌کنند، اغلب زنان در ایران از مناصب رده بالای سیاسی محروم می‌شوند و در ازای آن، همه‌ی فرصت‌ها و موقعیت‌های سیاسی که مختص زنان است، به مردان داده می‌شود.

وی توضیح داد که از نظر بازداشت، امروز درصد زنان بازداشت شده، از زمان وقوع خیزش انقلابی «زن زندگی آزادی» در ایران افزایش یافته است، علاوه بر آن سرکوب سیستماتیک معترضان در جریان خیزش انقلابی «زن زندگی آزادی» که منجر به کشته و مجروح شدن هزاران نفر شد، افزایش یافته است. همچنین صدها معترض که سرنوشت آن‌ها تا به امروز در زندان‌ها مشخص نیست، بازداشت شده‌اند و مقامات از ارائه‌ی مراقبت‌های پزشکی یا آب آشامیدنی سالم برای گرفتن اعترافات اجباری از آن‌ها خودداری می‌کنند.

وی افزود: یکی از برجسته‌ترین زندانیانی که اعترافات اجباری آن‌ها گرفته شده است، نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین است، که در بیانیه‌ی قبلی که از داخل زندان زنجان برای وی منتشر شده بود، به وی اشاره شده بود که مقامات به او دارو داده‌اند تا در طول فیلمبرداری منسجم ظاهر شود و بسیاری دیگر از فمینیست‌ها و فعالان حقوق بشر که خواستار احیای حقوق خود و مکان‌هایی بودند که کاملاً از آن‌ها گرفته شده بودند.

وی خاطرنشان کرد: معمای حوادث مسمومیت‌های سیستماتیک دانش‌آموزان دختر که از آبان‌ماه سال ۱۴۰۱ در شهر قم آغاز شد و تا مرکز ایران ادامه یافت و تقریباً ۲۵ استان از ۳۱ استان را هدف قرار داد، جنایتی است که قبل از این‌که والدین بیشتری تصمیم بگیرند، دخترانشان را از ترس به مدرسه نفرستند، عاملان آن باید پاسخگو باشند.

ترنیم خاطر در پایان صحبت‌های خود با تأکید بر این‌که اتحاد قوی زنان بهترین راه خروج از حلقه‌ی بسته‌ای است که در آن قرار داشتنند تا موجودیت خود را مانند قبل از خیزش انقلابی «زن زندگی آزادی» تحمیل کنند و بر لزوم حرکت تمامی فعالان حقوق بشر برای رفع تبعیض و خشونتی که زنان در ایران در معرض آن قرار می‌گیرند و احیای حقوق تضمین شده‌ی آنان براساس تمامی کنوانسیون‌های بین‌المللی تأکید کرد و گفت که خواسته‌ها تنها با ادامه‌ی مبارزه و استوار نگه داشتن عزم آنان محقق می‌شود.