گزارش

  • زنان روزنامه‌نگار صدای تمام زنان افغانستان هستند 

    درگیری و جنگ در افغانستان همچنان روزانه جان ده‌ها انسان را گرفته و قربانی می‌سازد. قشری که بیشتر از همه مورد خشونت‌‌های شدید جنگ قرار گرفته و قربانی می‌شوند، زنان و بخصوص زنان خبرنگار می‌باشد. ذهنیت مردسالار و اقتدارگرا همچنان از نیرو و توانایی زنان دچار ترس و وحشت شده و از برای خنثی‌ساختن و از میان برداشتن زنان فعال و پیشاهنگ جامعه از هیچ راهکاری دریغ نکرده و بشیوه‌های وحشیانه آنها را بقتل می‌رسانند. افغانستان نیز از جمله‌ کشورهایی‌ست که زنان در سرزمین خویش امنیت جانی نداشته و بخصوص خبرنگاران زن برای انعکاس جنایاتی که در این کشور رخ می‌دهد در تلاشی بی‌وقفه بسر می‌برند،‌ اما متاسفانه انفجارهای متمادی که به قصد جان روزنامه‌نگاران انجام می‌شود، هر روز زندگی زنان روزنامه‌نگار را با خطرات جدی روبرو می‌سازد. تهدیدات و خطرات جنگ و انفجار جهت به تسلیمیت درآوردن زنان و خاموش ساختن صدا و نیروی فعال آنان می‌باشد. اما هستند زنان فعال و جسوری که جهت رسیدن به اهدافشان و همچنین رساندن صدای زنان افغانستان و تمام جامعه به بیرون از این کشور جان در کف گذاشته و قهرمانانه در میدان مبارزه در حال نشان دادن اتفاقات و رویدادهای رخ داده هستند. اگر چه تا بحال چندین روزنامه‌نگار زن در این کشور مورد هدف قرار گرفته و جان باخته‌اند، و حتی این مورد باعث کوچ قسمی از روزنامه‌نگاران به خارج از کشور شده است، اما هستند زنانی که آماده نیستند به هیچ‌وجه از خاک و سرزمین مادری‌شان تحت هیچ شرایطی دست شسته و میدان را برای جانیان و قاتلان‌شان خالی بگذارند.

  • پایان انتخابات ١۴٠٠ ایران و میزان مشارکت زنان 

    نمایش انتخابات ایران با همەی حاشیەها و داستانهایش بە پایان رسید و با استفاده از قانون تجمیع انتخابات حکومت همەی توانش را بەکار برد تا مردم را به پای صندوق‌های رای بکشاند، اما مشارکت واقعی و نە رسمی کمتر از بیست درصدی مردم حکومت ایران را در شوک فرو برد.

  • برای مقابله با سیاست زن‌کشی، ما زنان نیاز به خودسازماندهی داریم 

    قتل‌ناموسی یکی از معضلاتی‌ست که این روزها در ایران و بخصوص روژهلات کوردستان فغان کرده و متاسفانه روزی نیست که خبر کشتن و خودکشی زنان صفحه‌ی اول رسانه‌ها را پوشش ندهد. هر روز به بهانه‌ایی مختلف ذهنیت مردسالاری و زن‌ستیز، زنان را قربانی هوس‌های شخصی و افکار سنتی‌شان می‌کنند. در حالیکه در قرن ۲۱ بسر می‌بریم اما زنان ما هنوز از درد مسائل پیش‌ پاافتاده‌ای همچون ناموس می‌نالند. متاسفانه قانونی هم وجود ندارد که در برابر چنین اعمالی مانع شود و یا اینکه قانونی جهت حمایت زنان در قانون اساسی وجود ندارد که زنان هم بخواهند برای دفاع از خود از آن استفاده کنند، چون خود قانون نیز با همان ذهنیت مردسالارانه نوشته شده است که هر روز زنان را در گوشه و کنار این جامعه به قتل می‌رساند و تحت لوای ناموس پرده‌ایی بر آن کشیده و صدایشان هم درنمی‌آید. مردان نیز از وجود چنین قوانینی جسارت گرفته و با افتخار تمام سربلند کرده و می‌گویند ناموسمان را پاک کردیم و این لکه‌ی ننگ را از میان برداشتیم. اما مفهوم ناموس و پاک کردن آن در ذهن آنها چگونه شکل گرفته و چرا زنان مایه‌ی ننگ هستند که باید با کشتن تاوان آن را بدهند؟

  • زنان باید آگاه تر باشند و سازمان‌ها نیز می‌بایست بیشتر کار کنند 

    زنان در شهرهای کوچک در باشور کوردستان می‌گویند که برخی از سازمان‌ها تحت کنترل احزاب هستند و زنان به‌دلیل طرز تفکر مردسالارانه‌ی آنها آزاد نیستند، سازمان‌ها باید بیشتر برای زنان تلاش کنند و سعی کنند به آنها آگاهی دهند.

  • ترکیه می‌خواهد اقتدار امپراطوری عثمانی را احیا کند 

    دولت ترکیه می‌خواهد عهدنامه‌ی لوزان را ادامه دهد، تا باری دیگر امپراطوری عثمانی را احیا کند. تاریخ ترکیه مملو از اشغالگر‌ی‌هایست که در کوردستان انجام داده، موجودیت جنبش آزادیخواهی خلق کورد تنها بهانه‌ایی بیش برای مشروعیت بخشیدن به حملاتش نیست.

  • زندانی مانند سربازی‌ست در میدان جنگ که بایستی شجاعانه مقاومت کند 

    خاطرات مهدیه گلرو، زندانی سیاسی از زندان‌های ایران

  • احزاب و اقتدار مسبب اساسی کشتن زنان هستند 

    به کار گرفتن اسلحه و بخصوص اسحله‌ی بدون‌مجوز رو به افزایش است. علت اساسی آن نیز عدم قانونی مستحکم برای کنترل آن است، افزایش آمار کشتن و بخصوص زنان، نه مجلس و نه نهادهای مربوطه به طور جدی سعی نداشته‌اند که چنین حالت‌هایی را کاهش دهند،‌ بالعکس از طرف احزاب بیشتر اسلحه داده می‌شود.

  • زندانی سیاسی در ایران هیچ تعریفی ندارد (ویژه) 

    خاطرات زینب بایزیدی در زندان‌‌های ایران

  • نادیده گرفتن امنیت و زندگی زنان 

    مراحل قانونی علیه قتل زنان و پرونده‌های دفاع از خود با

  • نادیده گرفتن امنیت و زندگی زنان 

    "حمایت و ضرورت قانونی" به صراحت در ماده ۲۵ قانون مجازات ترکیه بیان شده است اما متأسفانه در مورد زنانی كه خواستار حمایت از حق زندگی خود در برابر خشونت مردان هستند، به صراحت بیان شده است. حمایت از زنانی که برای جاودانه ماندن مجبور به خودکشی هستند، در این سیستم مورد غفلت و نادیده گرفته شده است.

  • نادیده گرفتن امنیت و زندگی زنان 

    در ترکیه، خروج رئیس‌جمهور از توافق‌نامه‌ی استانبول بحث و جدال زیادی در میان زنان ایجاد کرده است. در معاهده‌ی ضد خشونت علیه زنان برای حمایت از زنان، نکاتی که اتفاق افتاد بسیار مهم بود. با تمام این دفاعیات و تصمیم برای برکناری حتی پس از رد توافق‌نامه به میزان قابل توجهی افزایش یافت و همچنان ادامه دارد. زنان علیرغم حمایت از حقوق زنان کشته می‌شوند. زنانی که بدنبال امنیت خویش بوده، نیز نادیده گرفته می‌شوند و با خشونت وارده بر آنها تنها می‌مانند. دولت با خارج شدن از توافق‌نامه هنگام عمل جنایت، حتی از گفتن "قتل" خودداری می‌کند. قتل زنان، مرگ مشکوک زنان، کشتن آنها در محله و در ملاءعام، در دستور کار دولت قرار ندارد! در این گزارش ما زنانی را داریم که علی‌رغم دستور حفاظت، به دلیل محافظت نشدن به قتل رسیده‌اند، چون امنیت جانی ندارند و تدابیر لازم در برابر چنین اعمالی گرفته نمی‌شود، با کشتن و قتل روبرو می‌شوند.