بهاران لهیب

کابل- از زمانی که طالبان قدرت را در افغانستان به دست گرفتند، تعداد زیاد از زنان به هنر رسامی و نقاشی رو ‌آورده‌اند. طالبان زن‌ستیز همه زنان را به اسارت خانگی کشیدند و تلاش دارند آنان را فقط به کار خانه، آشپزی و رسیدگی به مردان خانواده‌شان تشویق نمایند. اما زنان سعی نمودند که به هر شکل شده از جامعه حذف نشوند و نقش خود را ادا نمایند.

خدیجه غورزنگ یکی از زنانیست، که فارغ‌التحصیل رشته مجسمه‌سازی از پوهنتون(دانشگاه) کابل می‌باشد. خدیجه بنا به علاقه که به هنر داشته به شکل مسلکی به  تدریس پرداخته است. وی با هنر دست داشته‌اش جنایت طالبان و مقاومت زنان افغانستان را به تصویر کشیده است.

 خدیجه می‌گوید: متأسفانه ما در شرایط زندگی می‌کنیم که زنان حق رفتن به مکتب را ندارند، چه رسد که هنر خود را به نمایش بگذارند. من نتوانستم درهیچ نمایشگاه ‌آثار خود را به نمایش بگذارم. چون آثار من بازدید کننده ندارد.

وی اضافه می‌کند: در شرایط فعلی تنها کاری که من انجام دادم با ابزار نقاشی اثر خلق کردم و چندین تن از دختران را تحت آموزش قرار دادم. تلاش نمودم هنر را که من یاد دارم به دختران دیگر انتقال بدهم.

خدیجه به سایر زنان پیامی دارد: من به صفت دختر افغان که در همچون شرایط زندگی می‌کنم به همه می‌گویم! هرگز نا‌امید نشوید، هرگز از مبارزه دست نکشید، ما زنان می‌توانیم به این شرایط پایان ببخشیم در صورت که ناامید نشویم و به کارهای خود ادامه بدهیم. پس از هر شب تاریکی صبح سپیدیست و ما می‌توانیم به اهداف‌مان که تعیین کردیم برسیم به شرط آن که ناامید نشویم و دست از مبارزه نکشیم.

 در آخر خدیجه تعدادی از آثارش را به معرفی گرفته، که در آن‌ها چه اهداف را خواسته دنبال نماید.