سال ۲۰۰۳ مجمع عمومی سازمان ملل متحد در پنجاه و هفتمین جلسه‌ی خود ، روز ۱۱ دسامبر را به عنوان روز جهانی کوهستان نام‌گذاری کرد.

 

مرکز خبر- به دنبال بزرگداشت سال بین‌المللی کوهها در سال ۲۰۰۲ مجمع عمومی سازمان ملل متحد در پنجاه و هفتمین جلسه‌ی خود در ژانویه‌ی ۲۰۰۳ روز ۱۱ دسامبر را بە عنوان روز جهانی کوهستان تعیین و از سازمان خواروبار و کشاورزی ملل متحد (فائو) دعوت کرد تا مسئولیت هماهنگی این روز در سطح جهان را بر عهده بگیرد.

فائو هر سال با تعیین یک موضوع، از کشورهای کوهستانی و اعضای مشارکت برای کوهها (MP ) دعوت می‌نماید تا با اجرای آیین‌های ویژه نظیر گرد‌‌همایی و اجرای برنامه‌های کوهنوردی در بزرگداشت این روز و تاکید هر چه بیشتر بر اهمیت و نقش کوهستان بکوشند.

نماد روز جهانی کوهستان شامل سه مثلث متساوی الاضلاع بر روی یک خط افقی است.

مثلث سمت چپ یک الماس آبی رنگ در بالا دارد و نشان از یخ و برف در قله‌ی کوه و لزوم توجه به گرمایش زمین و حفظ برفهای کوهستان دارد.

مثلث میانه دایره‌ی نارنجی دارد که نشان دهنده‌ی منابع طبیعی محیط کوهستان است که به طور مداوم از داخل کوه‌ها استخراج می‌شوند.

 مثلث سمت راست یک مثلث سبز کوچک در پایه دارد که نشان دهنده‌ی سرسبزی و محصولاتی است که در دامنه‌ی کوه‌ها رشد می‌کنند.

کوه‌ها حدود یک چهارم از تنوع زیستی زمین را تشکیل می‌دهند، و تقریبا نیمی از نقاط مختلف جهان در نقاط مختلف کوه‌ها متمرکز شده است.

 تقریبا هر منطقه‌ای که به طور مشترک برای گیاهان، دوزیستان و پرندگان اندمیک است در کوه‌ها قرار دارد.

از ۲۰ گونه‌ی گیاهی که ۸۰ درصد غذای جهان را تامین می‌کنند، شش گونه ذرت، سیب‌زمینی، جو، سورگوم، گوجه‌فرنگی و سیب در کوه‌ها یافت می‌شوند.

بخش بزرگی از پستانداران از جمله گوسفند، بز، گاومیش محلی، و شتر‌ها در مناطق کوهستانی بوجود آمده‌اند. تنوع ژنتیکی در کوه‌ها با تنوع فرهنگی و تغییرات شدید در شرایط محیطی محلی در این مناطق بیشتر است.

با این حال، کوه‌ها در معرض تهدیدات طبیعی و انسانی زیادی هستند، از جمله خطرات زمین لرزه‌ای، آتش‌سوزی، تغییرات آب و هوایی، تغییرات پوشش زمین و افزایش کشاورزی، توسعه‌ی زیرساخت‌ها و درگیری‌های مسلحانه و بمباران‌های شیمیایی. این فشار‌ها محیط‌های کوهستانی را از بین می‌برد و بر اکوسیستم و معیشت افراد وابسته به آن‌ها تأثیر می‌گذارد.

شکنندگی اکوسیستم‌های کوهی چالش قابل ملاحظه‌ای برای توسعه‌ی پایدار است، چرا که اثرات توسعه‌ی نامناسب بسیار شدید، سریع‌تر و پیچیده‌تر از سایر اکوسیستم‌ها است.

همان‌طور که وظیفه‌ی انسان‌ها حفاظت از محیط‌زیست و کوهستان است، اما خلاف آن عمل می‌کنند، کشورهای قدرتمند با تسلیحات سمی و مرگ‌بار و آزمایش آن‌ها در کوه‌ها و محیط‌زیست یک بحران فاجعه‌بار زیستی را به وجود آورده‌اند.

بعد از جنگ جهانی دوم کشورهای سلطه‌طلب، فقیرنشینان و کشورهای زیر سلطه‌ی خود را با انواع تسلیحات هسته‌ای تهدید و بمباران کرده‌اند و باعث ازبین بردن جنگل‌ها و منابع زیست‌محیطی شده‌اند.

از جمله‌ی این کشورها، ترکیه و ایران است که با دخالت‌های سیاسی خود در خاورمیانه موجب تنش در کشورهای مختلف شده‌اند و هر روز با آتش بمب‌های خود دل کوه‌ها و جنگل‌ها بخصوص در کوردستان را ویران می‌کنند.

این در حالی است که هر سال روز جهانی کوهستان در این کشورها برگزار می‌شود و شعارهای مختلفی را در این راستا اعلام می‌کنند.

اما خود این کشورها باعث ویرانی کوهستان‌ها شده‌اند جنگل‌های بسیاری را به آتش کشیده‌اند، سرچشمه‌های کوهستانی را از بین برده‌اند و یک فاجعه‌ی زیست‌محیطی جبران‌ناپذیر به وجود آورده‌اند.