هلین احمد

سلیمانی- با سقوط رژیم بشار اسد در ٨ دسامبر، حملات و تلاش‌های دولت اشغالگر ترکیه برای اشغال روژاوای کوردستان ادامه دارد. در حالی کە در سال ۲۰۱۴، مردم به دلیل حملات گروه‌های داعش به روژاوای کوردستان با پدیده‌ی آوارگی مواجه شدند. این بار نیز تصویر ناخوشایند مهاجرت برای شهروندان کانتون عفرین-شهبا دوباره تکرار شد و حملات، آوارگی و تجاوزات بخشی از این تصاویر است.

حملات دولت ترکیه و گروه‌های وابسته به آن به روژاوای کوردستان ادامه دارد. برای چندین روز متوالی است که شهروندان باشور کوردستان درخواست باز شدن دروازه‌ی سیمیلکا را داشتند تا بتوانند کمک‌های انسانی و مالی را به مردم روژاوای کوردستان برسانند. اما این دروازه از سوی حزب دموکرات کوردستان بسته شده و تا کنون باز نشده است.

 

«با اتحادمان تلاش خواهیم کرد تا سرزمین خود را به دست آوریم»

دیانا بوزان، هنرپیشه تئاتر، به عنوان یک شهروند در مورد وضعیت روژاوا صحبت می‌کند و می‌گوید: روژاوا در حال حاضر با یک جنگ شدید مواجە است. حملات همچنان به کوردستان و مناطق ادارە خودمدیریتی ادامه دارد. این حملات چندین سال است که در روژاوا ادامه دارد و آوارگی مردم در دوران جنگ‌های داعش، تا امروز نیز تحت حملات کشورهای اشغالگر ادامه دارد. علی‌رغم وجود جنگ و حملات، مقامات باشور کوردستان با جلوگیری از باز شدن مرزها، بار دیگر مردم کورد را در معرض جنگ قرار می‌دهند. با وجود درخواست برای جمع‌آوری کمک به روژاوای کوردستان و حمایت از شهروندان در باشور کوردستان از نظر مادی و معنوی، اما در هنگام ارسال کمک‌ها از مسیر مرز سیمیلکا، از رسیدن کمک‌ها جلوگیری شد. همچنین محدودیت‌ها و موانع سیاسی از سوی طرف‌های مختلف ایجاد می‌شود.

این شهروند، بیان کرد که شهروندان به طور کلی از اثرات منفی جنگ‌ها رنج می‌برند، اما در این میان زنان و کودکان بیشترین آسیب را می‌بینند. با وجود حملات و اشغال خاک روژاوا، تلاش برای بهره‌برداری از زنان از طریق دستگیری و تجارت با آن‌ها برای تصرف خاک ادامه دارد. او می‌گوید: در جنگ‌ها، زنان با خشونت‌های شدید جسمی و روحی و همچنین تجارت مواجه می‌شوند، همچنین به دلیل شرایط سخت و خطرناک، کودکان با کمبود غذا و سرمای زمستان روبه‌رو هستند و در معرض موانع و تاثیرات منفی جسمی و روحی قرار دارند. برخی از این کودکان به دلیل کمبود غذا و سرمای زمستان در زمان آوارگی جان خود را از دست می‌دهند.

دیانا بوزان، در پایان به عنوان یک زن کورد حمایت خود را از زنان و مردم روژاوا اعلام کرد و گفت: باید از طریق مواضع خود، حمایت‌مان را از روژاوای کوردستان اعلام کنیم. من به عنوان یک زن، همچنان از زنان آواره سوری حمایت می‌کنم. باید از طریق اتحاد و همبستگی‌مان تلاش کنیم در برابر دشمنان بایستیم.

 

«همه‌ی اقشار جامعه باید برای باز شدن مرز سیمیلکا تلاش کنند»

آوستا لاولاو، روزنامه‌نگار، به این موضوع اشاره می‌کند که روژاوای کوردستان در طول تاریخ همواره با اشغالگری مواجه بوده است. خلق کورد در طول سال‌ها در شرایط ناآرامی زندگی کرده‌اند و در این میان، زنان و کودکان بیشترین آسیب‌ها را از جنگ‌ها متحمل شده‌اند. در حالی که جوانان و کودکان به دنبال تشکیل و بازسازی کشور خود هستند، دشمنان از طریق جنگ‌ها تلاش می‌کنند تا توانایی‌های جوانان را تضعیف کنند. او می‌گوید: وجود جنگ‌ها و انتقال اخبار در عرصه اجتماعی مسئولیت روزنامه‌نگاران و رسانه‌ها است. ما روزنامه‌نگاران آزاد باید از طریق قلم خود حقایق را به خلق کورد و باشور کوردستان منتقل کنیم. اما برخی از رسانه‌های وابستە بە حاکمیت، از طریق اطلاع‌رسانی‌های غلط تلاش می‌کنند که وضعیت جامعه کورد را تحریف و وارونه نشان دهند و اخبار به درستی به مخاطبان نرسد.

 

«باز نشدن دروازه سیمیلکا، مرگ را به دنبال دارد»

این روزنامه‌نگار در رابطه با بسته بودن مرز سیمیلکا بە روی شهروندان روژاوای کوردستان صحبت کرد و گفت: تلاش برای باز کردن مرز سیمیلکا تنها وظیفە قشر خاصی نیست، بلکه باید تمامی اقشار جامعە از طریق انجام فعالیت‌ها و ایجاد فشار بر مسئولان باشور کوردستان برای باز کردن مرزها تلاش کنند تا کمک‌ها به دست خلق‌مان در روژاوا برسد.

وی همچنین در پایان صحبت‌هایش گفت: اتحاد خلق کورد در زمان جمع‌آوری کمک‌ها برای روژاوای کوردستان ضروری است. با وجود عدم پرداخت حقوق کارمندان در باشور کوردستان به مدت سه ماه، اما مردم همچنان به جمع‌آوری کمک‌ها و حمایت از مردم روژاوا ادامه می‌دهند. این اتحاد خلق کورد را تقویت می‌کند. مردم باید حمایت‌های مادی و انسانی خود را از طریق باز کردن مرز سیمیلکا ارسال کرده و تلاش کنند تا این کمک‌ها به دست مردم روژاوا برسد.