زهور مشرقی

تونس- در همبستگی با مردم نوار غزه، گروهی از فعالان زن تونسی از تمامی زنان خواستند در راهپیمایی سکوت همبستگی که ۲۶نوامبر در تونس برگزار می‌شود، شرکت کنند.  در این راهپیمایی شرکت‌کنندگان به نشانه‌ی سوگواری برای زنان جانباخته در حملات اسرائیل به غزه لباس سیاه و سفید می‌پوشند.

با ادامه‌ی حملات اسرائیل به نوار غزه، تعداد کشته‌شدگان که بیشتر آنان زن و کودک هستند، از ١١ هزار نفر گذشت، همچنین ٢٨ هزار نفر نیز در این حملات مجروح شده‌اند و به ویژه پس از هدف قرار دادن بیمارستان‌ها و مراکز عمومی که زنان و کودکان در آن پناه گرفته بودند، کمپین‌های بسیاری در حمایت از مردم فلسطین و محکومیت حملات اسرائیل به غزه به راه افتاد و راهپیمایی‌ها و تجمعاتی که خواستار پایان دادن به کشتار مردم غزه بودند، برگزار و بیانیه‌هایی نیز منتشر شد.

در این باره، فاتن عبدالکافی فعال فمینیستی، گفت: « سازماندهی تظاهرات در حمایت از مردم غزه و به طور کلی فلسطین در جنگ نابودی اعلام شده توسط اسرائیل شکست خورده است»، وی به عادی شدن تصاویر کشتار و هدف قرار دادن مستقیم مردم با سلاح‌های ممنوعه‌ی بین‌المللی و فسفر سفید بدون اقدام و ابراز خشم، هشدار داد.

وی خاطرنشان کرد: «زنان در غزه در شرایط غم‌انگیز مضاعفی به سر می‌برند. فقدان نیازهای اولیه و ویژه، گرسنگی، اعمال سیاست آوارگی اجباری، آزار و اذیت آن‌ها و تلاش برای خاموش کردن آن‌ها با کشتار و نابود‌کردن و کشتن فرزندانشان و همچنین تفتیش وحشیانه با نقض حریم خصوصی فیزیکی آن‌ها و توهین‌هایی که جرم آزار و اذیت جنسی محسوب می‌شود، از اعمال غیرقانونی است که زنان در غزه با آن روبرو هستند.»

وی تأکید کرد که راهپیمایی پیش رو یک راهپیمایی زنانه خواهد بود که تمامی افراد را فارغ از گرایش‌های سیاسی، عقیدتی، فکری و غیره گرد هم می‌آورد تا صدای زنان شنیده شود و تأثیرگذار باشد.

وی گفت که پیشنهاد نامگذاری تظاهرات «رحم» که در حمایت از زنان غزه خواهد بود، وجود دارد. با توجه به اینکه نسل‌کشی زنان را هدف قرار می‌دهد، علاوه بر این که رحم ده‌ها تن از آنها در این جنگ خارج شد که این رؤیای اسرائیل است که می‌خواهد دستگاه تولید‌مثل را در فلسطین متوقف کند، «رحم همچنین به پیوند خویشاوندی مرتبط است که ما را به عنوان زنان تونسی با زنان فلسطینی پیوند می‌دهد، ما درد آن‌ها را احساس می‌کنیم، با آن‌ها رنج می‌بریم و میزان رنج آنها را به عنوان یک زن می‌فهمیم و ما می‌دانیم که زنان همیشه بهای جنگ را می‌پردازند، از ویرانی‌ها رنج می‌برند و مسئولیت آن‌ها، از تحصیل تا تأمین مایحتاج فرزندانشان بر عهده‌ی آنان خواهد بود.

وی توضیح داد که راهپیمایی به دلایل زیادی به صورت راهپیمایی سکوت برگزار خواهد شد، که مهمترین آن‌ها این است که رسانه‌های غربی در تلاش برای سرپوش گذاشتن بر واقعیت‌‌های غزە  و به دنبال سرکوب صداهای آزاد هستند. حتی در سایت‌های رسانه‌های اجتماعی که در قهرمانی سرآمد هستند، حقایق و صفحات پایانی که واقعیت را می‌رساند و حقیقت غرب را که قاچاقچیان حقوق بشر هستند و مقدمه‌ی اعلامیه‌ی جهانی حقوق را ایجاد کردند، نسل‌کشی انکار می‌شود، وی می‌گوید: ما خارج از حساب آن‌ها هستیم، علناً  جلوی صحنه‌ی تلویزیون نابود می‌شویم و آن‌ها برای توقف ماشین کشتار و سوء‌استفاده دشمن در غزه حرکتی نکردند. ما در جنگ زندگی می‌کنیم زیرا می‌خواهیم صدای فلسطینیان را برسانیم. اما راهپیمایی ما، راهپیمایی سکوت خواهد بود تا روشن شود که با وجود محاصره‌ی رسانه‌ای، حمایت خواهیم کرد و با وجود ظلم  و نپذیرفتن صدای ما، به مبارزه‌ی خود ادامه خواهیم داد.

وی ابراز امیدواری کرد که این قتل‌عام‌ها که منجر به کشته شدن هزاران نفر  شد، «بیداری عربی در نسل‌های جدید که به عدالت آرمان اصلی معتقد هستند» به دنبال داشته باشد و تأکید کرد که «جنگ علیه غزه غرب دروغگو را رسوا کرد و سقوط اخلاقی آن را نشان داد. آنچه آشکار است این است که سیستم‌های حقوق بشری اعراب را به رسمیت نمی‌شناسند و جان یک اسرائیلی را از جان هزار عرب ارزشمندتر می‌دانند.»

وی از کمرنگ شدن صدای فمینیستی در جهان و نبود همبستگی که در جنگ اوکراین و مشکلات غرب وجود داشت، در جنگ غزه و حمایت از زنان غزه ابراز تأسف کرد، «بسیار دردناک است که شاهد فقدان همبستگی فمینیستی با زنانی باشیم که حرمتشان زیر پا گذاشته شده است، زنانی که به دلیل شرایط مجبور به سقط جنین‌های ناامن شده‌اند و برای به تأخیر انداختن قاعدگی قرص استفاده می‌کنند، آب دریا می‌نوشند و با آن حمام می‌کنند، بدون غذا زندگی کردە و بیرون از خانه‌هایشان در حیاط بیمارستان می‌خوابند، اما در همان موقعیت هم  بمباران شدە و کشته شدند. دیدن پدری که اجساد فرزندانش را جمع‌آوری می‌کند تا آن‌ها را به خاک بسپارد آزارم می‌دهد، شنیدن صدای مادری که برای فرزندانش عزادار است، آزارم می‌دهد. صحبت‌های مادری که می‌گوید فرزندان با گرسنگی مردند، آزارم می‌دهد. صحنه‌های حرکت زنانی که با پای پیاده از این منطقه به منطقه‌ی دیگر می‌روند، در حالی که فرزندانشان را حمل می‌کنند، مرا آزار می‌دهد. اینها همه صحنه‌های وحشتناکی است که جنایت این دنیا و غرب را آشکار می‌کند.

فاتن عبدالکافی افزود: ما از غرب انتظار راه‌حل نداشتیم و امیدمان به آن‌ها زیاد نبود، زیرا می‌دانیم از چه کسانی و بر چه اساسی حمایت می‌کنند. ما شهروندان درجه دو هستیم و حقوق بشر با ما سازگار نیست و برای ما ساخته نشده است. ما نیمه‌ی پایینی هستیم که هیچ ارزشی نداریم. این را وزیر اسرائیلی گفت که در مقابل دنیا غزه را تهدید به شلیک بمب هسته‌ای کرد، بدون اینکه کسی آن را محکوم کند. دیدیم که کشورهای غربی که مدعی دموکراسی هستند، چگونه مردم خود را که برای حمایت از فلسطین به خیابان‌ها آمده بودند سرکوب کردند. دروغ آزادی بیان که آن‌ها درباره‌ی آن شعار می‌دادند با جنگ غزه بر ملا شد.

او در پیامی خطاب به زنان غزه گفت: «درد شما درد ماست و درد شما ما را از پای در می‌آورد. ما تجاوز به حرمت خصوصی هیچ زنی را نمی‌پذیریم. ما با شما هستیم . صبر داشته باشید تا غزه بازسازی و پیروز شود.