زهور مشرقی

تونس - او با چهره‌ای شاد و لبخندی پر از امید و اراده، خطوط آینده‌ی زیبایی را در هر قدمی که برمی‌دارد، ترسیم می‌کند. او با وجود معلولیت خود، مسلح به صبر و عزم، به جلو می‌رود. در تحصیلات عالی و برای همسالان خود الگوی خوبی است.

 ناتوانی جسمی مانعی برای آشنایی بالی نبود، سالها چالش و عزم راسخ برای پیشرفت، ناسازگاران را با کار و موفقیت مطابقت می‌دهد. او دوست دارد برای افراد موفق الگو و نمونه باشد و ردپایی در جامعه داشته باشد.

او از کودکی با هوش و زیرکی خود متمایز بود، علی‌رغم آنچه که به دلیل ناتوانی خود متحمل شده بود، وعلائمش را از دوازده سالگی نشان داد، او استقامت کرد و از همه‌ی موانعی که سر راه او قرار داشت سرپیچی کرد و خود را در جامعه‌ای تحمیل کرد که همیشه زنان را "نیمه" می‌داند و به افراد دارای نیازهای ویژه به عنوان "وابسته" نگاه می‌کند.

الفت بالی، پزشک در انستیتوی عالی علوم پرستاری و مدیر مرکز حرفه‌ها در استان صفاقس‌، جنوب تونس، و دارنده‌ی عنوان سفیر کنترل انرژی توسط بنیاد همکاری‌های بین‌المللی آلمان در تونس‌، او در بسیاری از مجامع علمی منطقه‌ای و بین‌المللی شرکت کرد و در بسیاری از موارد توسط اتحادیه‌ی زنان و مجمع جمهوری‌خواهان به عنوان بهترین زن موفق در زمینه‌ی خود مورد تقدیر قرار گرفت.

 

"من به دلیل شرایط سلامتی‌ام مهندسی سیستم‌های رسانه‌ای خواندم."

شغل مدرسه‌ی الفت بالی، متولد (۱۹۸۰)، که با مشکلات زیادی همراه بود، و او را مجبور به مقاومت بیشتر می‌کرد. وی می‌گوید: "به دلیل شرایط سلامتی، رشته‌ی رسانه و دنیای دیجیتال‌سازی را انتخاب کردم، این رشته‌ای است که به تلاش جسمی احتیاج ندارد، بلکه بیشتر به تلاش روحی نیاز دارد. از همان اوایل جوانی به این رشته علاقه‌مند شدم."

وی علی‌رغم معلولیت، دکترای مهندسی سیستم‌های رسانه‌ای را به دست آورد. او مسئول گروه رسانه در موسسه‌ی عالی علوم پرستاری در استان صفاقس است.

الفت بالی با لبخندی، علیرغم نگاه ترحم‌آمیز که اغلب در چشمان اطرافیانش می‌دید، داستان موفقیت و چالش خود را تعریف می‌کند. او می‌گوید: "موفقیت نتیجه‌ی اجتناب‌ناپذیر سخت‌کوشی و پشتکار است. من تمام تلاش خود را کرده‌ام تا شخصیت خود را ارتقا دهم تا با لبخند بر موانع و مشکلاتی که با آنها روبرو شده‌ام، غلبه کنم." با اعتقاد به اینکه هیچ موفقیتی بدون خستگی برای کسی حاصل نمی‌شود، نظر شما در مورد فرد دارای معلولیت جسمی چیست؟"

و او ادامه داد، "در موفقیت من خانواده‌ام نقش بسیاری داشته و آنها مربی من هستند و توانستند عزم و اراده‌ی مرا به چالش بکشند."

وی در مورد مشکلاتی که به دلیل معلولیت با آن روبرو شده است، می گوید: "درست است که من در حال حاضر یک زن موفق هستم، اما خیلی زحمتی کشیدم تا به جایی که امروز هستم برسم." من در طول دوره‌ی تحصیل به دلیل شرایطم در جابجایی سختی زیادی را تجربه کردم و از زمان فوت پدرم، از این واقعیت وخیم شوکه شدم و آنموقع بود که احساس کردم دارای ناتوانی جسمی هستم. از آن زمان ببعد، من کار کردم و به دنبال پیشرفت خودم بودم و با وجود موانع، وارد میدان نبرد زندگی اجتماعی و سیاسی نیز شدم."

وی گفت که وی از قول استفان هاوکینگ، فیزیکدان و فقید بریتانیایی نیرو گرفته است که می‌گوید: " داستان موفقیت خستگی مداوم است."

الفت بالی با یادآوری خاطرات تحصیل در موسسه یا دانشکده می‌گوید: "این کار برای من هر روز آسان نبود، از بیرون رفتن از خانه گرفته تا انتظار و سوار شدن به اتوبوس تا محل تحصیل و دشواری صعود به طبقات فوقانی و سالن‌ها، همه‌ی این مراحل هر روز مرا مجبور می‌کرد و به دنبال شخصی می‌گشتم تا به من کمک کند و حرکت کنم، چه هنگام حرکت و چه هنگام بازگشت."

وی در مورد احساس خود در هنگام درخواست کمک می‌گوید: "این احساس آمیخته‌ای بین ترس و خجالت بود که من درخواست کمک می‌کردم یا یکی از همکارانم داوطلبانه به من کمک کند تا حرکت کنم. وقتی فکر ‌کردم به کتابخانه‌ها بروم تا آنچه را که از کتاب نیاز دارم یا می‌خواهم نیازهای خودم را بخرم، آنموقع بود که توانستم بر احساس ناتوانی شدید غلبه کنم."

 

"برداشت جامعه از افراد معلول تغییر نکرده است"

او می‌گوید، "متأسفانه، جامعه ادغام افراد معلول با دیگران را قبول ندارد و همیشه نگاه دلسوزانه نسبت به آنها دارد، دیدگاهی که من آن را دوست ندارم. مهم نیست که فرد معلول چقدر درخشان باقی بماند، از نظر او "درمانده" است،‌ اما شخصیت من برای من قوی است و موفق شده‌ام خودم را پیشرفت دهم، خودم را ادغام کنم و روابط عادی را در محیط اطرافم برقرار کنم."

وی اضافه می‌کند که جامعه بیشتر اوقات از درگیر کردن افراد با نیازهای ویژه در فعالیت‌های اجتماعی امتناع می‌ورزد، "فکر می‌کند برخی قادر به ادامه‌ی این فعالیت‌ها نیستند، یا از نشان دادن آن خجالت می‌کشند، این باعث می‌شود انرژی و تمایلات آن از بین برود و بسیاری را به انزوا بکشاند و میل به پیشرفت را در او می‌کشد."

الفت بالی از تداوم این نگاه فرومایه از جامعه نسبت به دارنده‌ی معلولیت ابراز تاسف کرد، نگاهی به ترحم و تحقیر. "وقتی در سال اول وارد کالج مهندسی شدم، یک مقام مسئول با گفتن معنای واقعی کلمه برای من نوشت: "صحیحا آنها قادر به چه کاری هستند، آیا شما قادر به انجام آن خواهید بود؟! ... این عبارت انگیزه‌ای قوی برای جستجوی دانش و تعالی بود ... امروز من در همان دانشگاه دکتر هستم و در همان دانشکده تحصیل کردم و در دانشکده‌ی ملی مهندسان صفاقس تحصیل کردم.

علی‌رغم این، الفت موفق شده است معلولیت خود را به چالش بکشد و خود را به عنوان یک زن موفق عاشق کار و زندگی ثابت کند. زندگی به گفته‌ی الفت بالی "شامل فرصت‌هایی است که او برای رسیدن به هر هدفی که بخواهد ایجاد، تصویب و توسعه می‌دهد."

او نشان داد که طعنه و تمسخر، با گذاشتن نام‌هایی که بر احساسات افراد نیازمند تأثیر می‌گذارد، و ممکن است گاهی اوقات منجر به پرخاشگری، افسردگی و کناره‌گیری از جامعه اطراف شود، نمی‌تواند از پیشرفت او شود.

وی گفت: "معلولان افراد عادی هستند و معلولیت آنها مسری نیست. به آنها نزدیک شوید، قلب آنها را لمس کنید، با عشق و استواری به آنها گوش دهید." شما رنج آنها را درک می‌کنید، چرا همان نگاه و برداشت منفی؟ افراد با نیازهای ویژه در جهان موشک ساختند، درخشیدند و خود را ثابت کردند، اما مشکل مردم ما در کشورهای عربی، همین ذهنیت راکد عقب مانده است."

 

"نبرد در زندگی سیاسی"

علی‌رغم همه‌ی موانع، الفت بالی با شرکت در انتخابات شهرداری و قانونگذاری با یک لیست منحصر به فرد، که تنها لیستی از افراد با نیازهای ویژه است، درگیر زندگی سیاسی در تونس شد. در این مورد گفت:‌ "ما مشعل آزادی‌ها و حقوق را شعله‌ور می‌کنیم و به همه ثابت کرده‌ایم که یک فرد معلول می‌تواند توانایی، خرد، شعور و اراده‌ی فولادی داشته باشد."

درباره‌ی درسی که از آن تجربه آموخته،‌ او می گوید: "این تجربه من را متقاعد کرد که یک فرد معلول باید در موقعیت‌های تصمیم‌گیری حضور داشته باشد زیرا مقامات از نیازهای افراد معلول آگاه نیستند، آنها هیچ چیز از رنج و تجربه‌ی دشوار قدم زدن در مسیر موفقیت و نردبان تعالی نمی‌دانند."

وی تأکید کرد که تجربه‌ی سیاسی وی از طریق ارتباط مستقیم خود در دوران مبارزات انتخاباتی به رشد شخصیت و شکل‌گیری روابط سیاسی و اجتماعی کمک کرده است. با اشاره به اینکه هدف وی از نامزدی این است که به دنبال اجرای قوانینی باشد در مورد وضعیت افراد با نیازهای ویژه که فقط روی کاغذ نقش بسته‌اند و ایجاد چارچوب‌های بزرگتر که از آنها محافظت کرده و حقوق محروم آنها را در جامعه‌ای که به وضعیت معلولین اهمیتی نمی‌دهد، تضمین ‌کند.

وی گفت: "من سعی کردم و تلاش کردم تا برنده شوم، نه به خاطر خودم، بلکه به خاطر افرادی مانند من و دیگران. زیرا در تونس هیچ تبعیض مثبتی نسبت به افراد با نیازهای ویژه وجود ندارد، نه در کار، نه در تحصیل و نه چیز دیگری." من خوش شانس نبودم، اما دوباره این کار را می‌کنم."

وی در پیامی که برای افراد با نیازهای ویژه ارسال کرده، می‌گوید: "روی مواردی تمرکز کنید که آسیب‌دیدگی شما مانع درخشش و خلاقیت شما نشود و درد ناشی از کنار گذاشتن مواردی را که مانع انجام معلولیت می‌شوند، احساس نکنید. نگذارید معلولیت شما به روح شما برسد زیرا به بدن شما رسیده است."