زندانیان شیلادزه اعم از(نِچیروان بدیع، کُوان طارق، یوسف شریف، محمود ناجی و امجد یوسف) باید ماە ژوئن سال جاری «آزادی مشروط» می‌گرفتند و از زندان بازپروری بزرگسالان شهر هولیر آزاد می­شدند. پس از گذشت دو ماه و نقض حقوق قانونیشان، این زندانیان در ۲۱ ژوئیه دست به اعتصاب غذا زدند و در همین حال پنج زندانی دیگر در بادینان و ۴۲ زندانی دیگر کە در مرکز بازپروری بزرگسالان در هولیر به سر می­برند، اعتصاب کردند. همه‌ی اعتصاب­کنندگان زندان بازپروری بزرگسالان شهر هولیر که با ماده­ی شماره‌ی یک (معادل ماده ١۵۶ قانون مجازات عراق در اقلیم) قانون شماره ٢١ سال ٢٠٠٣ پارلمان کوردستان مجازات شدند، باید بر اساس ماده‌ی ٣٣١ قانون عدالت کیفری شماره ٢٣ سال ١٩٧١ «آزادی مشروط» گرفتە و آزاد می‌شدند. به ویژە زندانیان بهدینان که با تصمیم ریاست اقلیم کوردستان مجازاتشان کاهش یافتە، باید هرچە زودتر آزاد شوند.

۱۳ زندانی از دوم اوت در زندان آسایش (امنیت) عمومی شهر هولیر دست به اعتصاب غذا زدند. از آن جمله می‌توان به اکرم آمدیه، شوکت شرفانی و صدرالدین سلیمانی اشاره کرد که سه سال و سه ماه است بدون هیچ محاکمه­ای زندانی شده­اند. در بین زندانیان آسایش عمومی شهر هولیر تعداد بسیاری از اعضا و حامیان حزب دمکرات کوردستان در منطقه‌ی بهدینان هستند که به اتهام انحراف از این حزب و جاسوسی برای مقامات اتحادیه‌ی میهنی کوردستان، در بازه­های زمانی مختلف از سال ۲۰۱۸ به بعد بدون محاکمه و اثبات اتهام بازداشت و در شرایط نامناسبی نگهداری می‌شوند.

اعتصاب زندان بهدینان در بازپروری بزرگسالان شهر هولیر در گرمای شدید و وضعیت بد بهداشتی بدون هیچ گونه مراقبت بهداشتی  ادامه دارد و آنها را به کام مرگ می­کشاند. به گفتەی تیم وکلای مجازات بهدینان، «نچیروان بدیع به جز خونریزی، دچار ضعف بینایی و درد شدید در هر دو کلیه­اش شده بود» که از خطرناک­ترین نشانه­های اعتصاب است. همچنین کُوان طارق «بیماری پوستی دارد، سلامتی­اش رو به وخامت است» و در قرنطینه به سر می­برد. امجد یوسف «در زندان به ویروس کبدی نوع C آلوده شده است» و اکنون به دلیل نوع بیماری و وضعیت بد بهداشتی­اش از دیگر زندانیان جدا نگه داشته می­شود، این در حالی است که وضعیت سلامت سایر زندانیان و اعتصاب کنندگان نیز روز به روز بدتر می­شود.

زندانیان بهدینان زیر نظر دادستان عمومی در وضعیت خطرناکی به سر می­برند. در حالی کە با استناد به بند چهارم قانون شماره ٢٣ سال ١٩٧١ویژەی قوانین آزادی مشروط دادستان عمومی باید حافظ و مدافع قانون و حقوق زندانیان باشد، اما برعکس دادستان عمومی اکنون مانع اجرای عدالت است و در برابر دادگاه جونح پاسخگو نیست تا زندانیان شیلادزه بتوانند اقدامات قانونی لازم را انجام دهند. بە گفتەی تیم‌های کوردستان عراق، CPT: «پیش از عید قربان دادستان کل قول توافق برای آزادی زندانیان شیلادزه را به ما داد اما پس از عید قربان منصرف شد.»

«منصرف شدن دادستان عمومی» و ناتوانی در اقدام قانونی برای آزادی زندانیان شیلادزه، بخشی از اقدامات مقامات احزاب و دولت‌ها برای رام کردن زندانیان بهدینان است. درست در زمانی که پرونده­ی شکنجه‌ی زندانیان بهدینان باید فاش می‌شد، باید دادستان عمومی موضع قاطعی برای حفاظت از حقوق قانونی و انسانی آنها داشت.

  تنها راه اثبات عدم دخالت احزاب در تصمیمات دادستان عمومی آزادی زندانیان است، اما دادستان به جای آزادی، مرگ را شایسته‌ی زندانیان می­داند.

اعتصاب ۵۲ زندانی در بازپروری بزرگسالان و ۱۳ زندانی در آسایش عمومی هولیر نیازمند حمایت افکار عمومی و سازمان­های بین­المللی و محلی است؛ تا زمانی که سازمان­‌های امنیتی بر خلاف حقوق بشر و سایر قوانین، زندانیان را در حبس نگه دارند، مطالبه­‌ی عمومی حق آنها ادامه خواهد داشت زیرا قوانین باید برای رسیدن به عدالت مورد استفاده قرار گیرد نه انتقام.