دوچرخه‌سواری علیه جنگ و سنت در سودان؛ روایت دختری از ۵۰۰ کیلومتر مقاومت

اسلام الصادق که از خارطوم به ایالت شمالی گریخته بود، هرگز نمی‌پنداشت مهاجرتش او را به شرکت در مسابقه‌ای ۵۰۰ کیلومتری دوچرخه‌سواری بکشاند.

 

آیه ابراهیم

سودان- پس از آن‌که چند دوچرخه‌سوار سودانی، از منطقه «حلفا» به «دنقلا» در ایالت شمالی حرکت کردند و به نقطه پایانی رسیدند، واکنش‌های گسترده‌ای بروز کرد؛ چون اسلام الصادق به عنوان تنها دختر در جامعه‌ای محافظه‌کار که راندن دوچرخه توسط دختر در خیابان معمولاً پذیرفته نیست، در میان آن‌ها حضور داشت.

اسلام الصادق که دوچرخه‌اش را به حرکت درآورده بود، می‌گوید که این تجربه برایش متفاوت بود؛ نه تنها به خاطر پیمودن مسافت طولانی، بلکه به این خاطر که در میان جوانان بود. او در عین حال آن را تجربه‌ای زیبا توصیف می‌کند و می‌گوید تصمیم برای شرکت در چنین مسابقه‌ای در جامعه‌ای که اجازه چنین کاری به دختران نمی‌دهد، دشوار بود.

او افزود که ۵۰۰ کیلومتری که طی کرده است، طولانی‌ترین مسافتی است که تاکنون پیموده و پیمودن چنین مسافتی جز برای افراد حرفه‌ای با تجربه امکان‌پذیر نیست. «قبلاً مسافت‌هایی تا ۱۴۰ کیلومتر تا شهر کرمه؛ منطقه‌ای در شمال که پر از آثار تاریخی است را طی کرده‌ و از آن سفر لذت برد‌م. همچنین در تور فرانسه نسخه سودانی شرکت کرده‌ام و در تور ایتالیا مقام‌ اول را کسب کرده‌ام. علاوه بر این، در هفته ترافیک عربی شرکت کردم که اولین تجربه من بود و در آن مقام دوم را کسب کردم.»

درباره ورودش به دنیای ورزش، به‌ویژه دوچرخه‌سواری، می‌گوید از کودکی به دوچرخه علاقه‌مند بوده و آن را تفریح مورد علاقه‌اش می‌دانسته است. وقتی بزرگ‌تر شد، مسابقات دوچرخه‌سواری در فضای باز را دنبال می‌کرد. «سعی کردم باشگاهی پیدا کنم و در نهایت باشگاه دوچرخه‌سواران سودان را یافتم و به آن پیوستم.»

به گفته او، درگیری‌ها و نزاع‌های در کشورش نتوانستند مانع از ادامه ورزش کردن او شوند: «پیش از مهاجرت، هم کار می‌کردم، هم درس می‌خواندم و هم دوچرخه‌سواری می‌کردم. پس از مهاجرت نیز ادامه دادم و دنبال کسانی گشتم که علاقه‌شان به دوچرخه با من مشترک باشد. در نهایت در آخرین مسابقه از حلفا به دنقلا شرکت و ۵۰۰ کیلومتر را طی کردم.»

 

تجربه‌ای پربار و اثرگذار

اسلام الصادق می‌گوید که این تجربه برایش بسیار پربار و تأثیرگذار بود، به‌ویژه چون در شرایط دشوار و استثنایی در کشورش این تجربه را داشته، شرایط سختی که او را مجبور به مهاجرت کرد. همچنین او پیامی الهام‌بخش برای دختران دارد: آن‌ها را تشویق می‌کند به علاقه‌هایشان پایبند بمانند و اجازه ندهند درگیری‌ها مانعی برای آنها شود؛ بلکه آن را به انگیزه‌ای تبدیل کنند که به آن‌ها قدرت و اراده می‌بخشد تا به آرزوها و اهدافشان دست یابند.

درباره سختی تجربه می‌گوید مسیری که با دیگر شرکت‌کنندگان بین حلفا و دنقلا طی کرده‌اند، ناهموار و دشوار بوده است؛ مسیرهایی که خودروهای سنگین از آن عبور می‌کردند و گاهی راه مسدود می‌شد که این‌ها برای او دشوار بودند، اما او با اراده، استقامت و پشتکار بر آن‌ها غلبه کرد.

اسلام الصادق آرزو دارد در مسابقات داخلی و بین‌المللی موفقیت‌های بیشتری کسب کند و امیدوار است که نزاع در کشورش، انگیزه‌ای باشد برای همه تا به اهدافشان برسند، نه مانعی بر سر راهشان.