مدینە مامد اغلو

 

آمد-  بر اساس داده‌های انجمن حقوق بشر (İHD) برای سال ٢٠٢٢ ، ۵١٧ هزار زندانی بیمار وجود دارد که ۶۵١ نفر از آنها در شرایط وخیم  در زندان‌های ترکیه به سر می‌برند. در حالی که این تعداد روز به روز در حال افزایش است و زندانیان بیمار در زندان اغلب از حق زندگی و سلامت خود به دلیل موقعیت‌های آزاردهنده محروم می‌شوند.

روز شنبە ۶ اوت ٢٠٢٢، زنان شرکت کننده در راهپیمایی کە توسط حزب دمکراتیک خلق‌‌ها با شعار «نه به جنگ، نه به استثمار، راه حل در دستان ماست» از سوی HDP در شهر آمد (دیاربکر) در باکور (شمال) کوردستان برگزار شد، به تخلفات صورت گرفته در زندان‌ها اشارە کردە و خواستار آزادی زندانیان بیمار شدند.

سیاست اعمال شده در مورد آیسل توغلوگ، که با وجود ابتلا به زوال عقل آزاد نشده است، به وضوح آزارهایی که زندانیان در زندان متحمل می‌شوند را آشکار می‌کند.

در همین راستا زنان شرکت کنندە در راهپیمایی خواستار آزادی همه‌ی زندانیان بیمار از جملە  آیسل توغلوگ شدند. آنها همچنین نگهداری زندانیان بیمار و عدم درمان آنها را جنایت علیه تمام بشریت دانستە و خواستار پایان انزوای این زندانیان شدند.

 

«آیسل توغلوگ به دلیل کورد بودن زندانی است»

نور قازان یکی از زنان شرکت کننده در این تجمع گفت: «آیسل توغلوگ که به زوال عقل مبتلاست به دلیل کورد بودن در زندان است، اگر او کورد نبود تاکنون از زندان خارج شدە بود، همه شاهد بی‌عدالتی در حق مردم هستند، بی‌عدالتی اعمال شده بر کوردها به وضوح قابل مشاهده است».

 

«نگهداری زندانیان بیمار در زندان جنایت است»

بهیه سیفیم با اشاره به اینکه هرگز دست از مبارزە نخواهند کشید گفت: «نگهداری زندانیان بیمار در زندان جنایت علیە بشریت است، آیسل توغلوگ و صدها بیمار دیگر در حالی در زندان نگهداری می‌شوند که حتی نیازهای آنها برآورده نمی‌شود. من از همەی کوردها درخواست می‌کنم در خانه نمانید، آنها بچه‌های ما را با بمب‌‌های شیمیایی هدف قرار می‌دهند. سلاح‌های شیمیایی، انزوا، همەی اینها جنایت علیه بشریت است».

وی در ادامەی سخنانش گفت: «سکوت در برابر این جنایات و بی‌عدالتی در حق کوردها بس است، ما با عزت خواهیم مرد اما سکوت نخواهیم کرد».

 

«باشد که انزوای اعمال شده در زندان ها پایان یابد»

ماشلە کایا نیز بە نوبەی خود خواستار آزادی آیسل توغلوگ و همەی زندانیان بیمار و پایان انزوای زندانیان سیاسی در زندان شد و گفت: «ما خوستار صلح هستیم، ​​مرگ را نمی‌خواهیم، ​​ما نمی‌خواهیم جوانانمان کشتە شوند. دل مادران تا کی می‌سوزد؟ آیسل توغلوگ و همه‌ی زندانیان بیمار در زندان را آزاد کنید».

 

«باشد که صلح بیاید و این کشتار متوقف شود»

کاملە شیمشک نیز با اشارە بە بیماری و وضعیت وخیم آیسل توغلوگ گفت: «همه‌ی زندانیان بیمار باید آزاد شوند. کسانی که دوران محکومیتشان تمام شده است مجددا به ٧ تا ٨ سال زندان محکوم می‌شوند. ما مادران صلح‌طلب خواستار آزادی همەی این افراد هستیم. بگذارید درهای زندان باز شود. زندانیان بیمار در بیمارستان‌ها معالجه نمی‌شوند، از دارو محروم شدە و در سلول انفرادی نگهداری می‌شوند. بگذارید در زندان باز شود و آرامش و صلح پایدار و این قتل‌عام متوقف شود».