«ترور سیاسی در چارچوب یک جنگ روانی ویژه انجام میشود»
دولت ترکیه با سیاست تدبیل کردن زنان بە جاسوس و ترور مبارزان آزادی میخواهد قدرت خود را بر باشور کوردستان تحمیل کند. یک فعال سیاسی میگوید: این سیاست یک جنگ روانی ویژه است.
شیرین صالح
سلیمانی- افزایش مبارزه و رهبری زنان کورد در همەی عرصههای اجتماعی، مایه ترس دشمنان کورد و زنان، به ویژه دولت ترکیه است. از این رو، سعی میکند زنان را به روشهای مختلف مورد حمله قرار دهد. تبدیل کردن زنان بە جاسوس از طریق سازمانهای اطلاعاتی و جاسوسی از جملە سیاستهای دولت ترکیه در باشور کوردستان است، این جاسوسیسازی از طریق مراکزی مانند آرایشگاەها و دیگر مکانهای ویژە زنان انجام میشود. علاوه بر این، آنها در صدد ترور آزادی خواهان و فعالان هستند و چندین مورد از این دست در باشور کوردستان به ویژه سلیمانی رخ داده است و اخیرا، میت و جاسوسان آن تلاش کردهاند با تماس با مبارزان و فعالان آزادیخواه، مانع مبارزات آزادیخواهانەی خلق کورد شوند.
«عدم حمایت مردم از سرزمین، ترور افراد را آسان کرده است»
شیلان شاکر اشاره کرد که: موضوع ترور سیاسی موضوعی است که امروز کل جامعه را تحت تاثیر قرار داده و تهدیدی برای مردم است. به ویژه برای آزادیخواهان، فعالان و کسانی که در جامعه نقش دارند. این موضوع چند وجهی است و اگر از نظر هویتی در مورد آن صحبت کنیم، عراق و اقلیم کوردستان از شهروندان خود حمایت نمیکنند. در غیر این صورت ترور شخصی در باشور کوردستان برای هیچ نیروی خارجی به ویژه دولت ترکیه چندان آسان نخواهد بود و یا بتواند آشکارا از شهروندان باشور کوردستان درخواست جاسوسی کند. از نظر قانونی مجازات ترور افراد و اقدام به جاسوسی از آنها قابل اجرا نیست.
«سکوت احزاب سیاسی، پ.د.ک را به کمک دشمن سوق داده است»
شیلان شاکر اظهار کرد: اگر از منظر سیاسی به ترور سیاسی در باشور کوردستان نگاه کنیم، متوجه خواهیم شد که حزبی مانند PDK به طور کامل تسلیم دولت ترکیه شده است. دلیل اصلی را میتوان به عدم جایگاه سایر احزاب سیاسی نسبت داد. چرا که اگر احزاب دیگر ساکت ننشینند، پ.د.ک به خودش خواهد آمد که چه اشتباهی کرده است. همچنين اگر جامعه هوشیار باشد و موضع بگیرد، دولت ترکیه جرات چنین کاری را در باشور کوردستان ندارد. زیرا در هر جامعهای وحدت و سازماندهی باشد، هیچ قدرتی جرأت حمله به مرزها و افراد آن جامعه را ندارد.
او افزود: در صورت وقوع هر حادثهای از سوی دشمن، نقش جامعه در اولویت است، زیرا هر سازمان اطلاعاتی متعلق به دولتهای اشغالگر، وقتی میخواهند یک کورد را متقاعد کنند که به برنامههای آنها بپیوندد، یکسری چیزها، چه مادی و چه معنوی را ارائه میدهند. اگر قبول نکند، تهدید میشود، چه تهدید اخلاقی و چه با قتل. نمونهی آن وکیلی است که اخیرا با او تماس گرفتند؛ چون فرهنگ آنها این است، اما مهم تسلیم نشدن است.
«باشور کوردستان به یک نیروی سازمان یافته نیاز دارد»
شیلان شاکر، همچنین بیان کرد: هرکسی در هر صورت حق دفاع از خود را دارد پس فرد باید آگاه باشد و هر جا که قدرت باشد، دولت ترکیه و سازمانهای اطلاعاتی آن نمیتوانند به آن حمله کنند. همانطور که میبینید، مبارزان در کوهستانها در معرض سنگینترین سلاحها نیز قرار گرفتهاند اما سقوط نکردهاند زیرا در آنجا مقاومت، مبارزه و قدرت وجود دارد؛ بنابراین چنین نیرویی در عرصههای اجتماعی و تشکیلاتی برای باشور کوردستان لازم است و امیدوارم هیچ کس چنین تصور نکند که دولت ترکیه بیش از حد قوی است و این در چارچوب یک جنگ روانی ویژه انجام میشود. زیرا خود دولت ترکیه نمیتواند چنین چیزی را به باشور کوردستان تحمیل کند. حادثه سنگسر نشان داد که وطن دوستی از خود حفاظت اساسی کرد، یعنی جامعه باشور تسلیم نشده و تسلیم نخواهد شد.
«نیروهای محلی قویتر از نیروهای خارجی هستند»
شیلان شاکر تاکید کرد که: قدرت ذهنی، سیاسی و جسمی افراد در جامعه باشور بسیار قویتر از قدرت دولت ترکیه است. بنابراین نیروهای محلی و محتوایی همیشه قویتر از نیروهای خارجی هستند، اما باید مواضع جدیتری نیز اتخاذ کرد.
او افزود: بر اساس تفکر زشت و ضعیف دولت ترکیه، نقطه ضعف جامعه زنان است، زیرا زنان را ناموس جامعه و مردان میدانند. بنابراین آنها سعی میکنند از طریق زنان تأثیر بگذارند، همچنین از نظر سیاسی، آنها سعی دارند با متقاعد کردن زنان به جاسوس شدن، رهبری زنان در کوردستان و سایر نقاط جهان را خدشهدار کنند. این نشان دهندهی ترس ذهنیت و مقامات ترکیه از تبدیل شدن زنان به عنوان رهبر است و نشان میدهد که زنان با نفوذ در جامعه چقدر نقش موثری دارند.
شیلان شاکر، در نهایت اظهار داشت: زنان باید از خود در برابر این جنگ ویژه و سیاست جاسوس شدن محافظت کنند که این سیاست را ناکام میکند و اگر کسی به کشورش خیانت کند، سیاستی پشت آن است. بنابراین اگر زن قوی باشد خانواده و جامعه قوی است و همه ما باید این سیاست خاص را به خوبی درک کنیم. جامعه ما پس از برخی حوادث آگاه شده است و این آگاهی باید فراتر رود.